خیانت در رابطه؛ پدیده‌ای اتفاقی یا از قبل برنامه‌ریزی شده؟
افرادی که خیانت می کنند معمولا آن را یک رفتار “لحظه ای” توصیف می کنند. اما آیا می توانیم باور کنیم که تصمیم به خیانت به شریک زندگی واقعاً در یک لحظه و با عجله گرفته شده است؟ برخی می پرسند که اگر خیانت واقعاً در یک “لحظه” به راحتی اتفاق می افتد، پس چگونه می توان انتظار داشت که روابط دوام بیاورند؟
البته برخی نیز معتقدند که شرکای وفادار هرگز آسیب پذیر نیستند. حتی زمانی که با جایگزین های وسوسه انگیز مواجه می شوید.
اما واقعیت چیست و تحقیقات در این باره چه می گوید؟
در تحقیقی که توسط پارواتی ورما و ساوراب ماهشواری در موسسه فناوری هند جودپور انجام شد و گزارش آن در سال ۲۰۲۴ منتشر شد، دو محقق به بررسی روند خیانت زنان و مردان پرداختند و در این چارچوب نیز به دنبال یافتن پاسخی برای این سؤالات بودند. چگونه خیانت اتفاق می افتد و چگونه حل می شود. آنها همچنین سعی کردند انگیزه های خیانت را کشف کنند.
برای انجام این کار، آنها رفتارهای ۴۰ نفر از جمله ۲۱ مرد و ۱۹ زن را مورد مطالعه قرار دادند که در زمان دوستی (و ازدواج نکردن) خود گزارش دادند که مورد خیانت قرار گرفته اند.
این دو محقق دریافتند که خیانت در روابط می تواند هم “خود به خودی” و هم “از پیش برنامه ریزی شده” باشد.
آنها خیانت “خود به خود” را به عنوان یک وقفه ناگهانی و خیانت “برنامه ریزی شده” را به عنوان یک تصمیم سنجیده توصیف می کنند.
بر اساس یافته های آنها، خیانت “خود به خود” معمولاً با معرفی یک جایگزین در رابطه آغاز می شود. جایگزینی که نقش بسیار مهمی دارد.
اما در خیانت “از پیش برنامه ریزی شده”، یعنی جایی که شریک زندگی فرصت فکر کردن را داشته است، عوامل خطری مانند نارضایتی از رابطه یا خصوصیات شخصی فرد دخیل بوده است.
به همین دلیل است که برای زوج هایی که به دنبال حفظ روابط خود هستند، مهم است که بفهمند چگونه خیانت از یک ایده به یک عمل تبدیل شده است.
اکثر زوج ها می دانند که ترکیبی از عوامل عاطفی و موقعیتی معمولاً منجر به خیانت می شود و تقریباً همه می دانند که شریک خیانتکار معمولاً چه نوع احساسات یا رفتارهایی دارد.
ورما و ماهه‌واری نیز به این حقیقت اذعان دارند و به همین دلیل، خیانت را هر رفتاری می‌دانند که «باعث سلب اعتماد بین دو شریک یا تخلف از تعهداتی شود که هر یک از آنها به رعایت و انجام آن نسبت به دیگری متعهد شده‌اند».
ظاهر خیانت معمولاً در رفتارهایی مانند ملاقات با فرد جایگزین و در نهایت روابط عاطفی یا جنسی خارج از محدوده دو شریک ظاهر می شود.
این دو محقق همچنین کل فرآیند خیانت را که شامل نارضایتی از رابطه، پیدایش شرکای جایگزین، ارتباط با افراد جایگزین، تحریکات، تصمیم به افشای خیانت، عواقب و تأملات پس از خیانت می شود، بررسی کردند.
آنها مرحله اول این فرآیند را «وجود عوامل خطر» از جمله نارضایتی از رابطه و همچنین تمایل به «کاوش» توصیف می‌کنند و خاطرنشان می‌کنند که نارضایتی از رابطه می‌تواند ناشی از تعارض بین فردی یا حتی جدایی جغرافیایی باشد و راه را برای جایگزین‌ها هموار کند. . صاف را جایگزین کنید.
آنها همچنین به جنبه‌های عاطفی خیانت می‌پردازند و اینکه فرآیند ارتباط با شریک جایگزین معمولاً از طریق احساس صمیمیت، افزایش مکالمه، تنش‌های جنسی/فیزیکی و در نهایت آرامش با شریک جایگزین ایجاد می‌شود. این توضیح می دهد که چگونه برای بسیاری از شرکا، یک رابطه عاطفی مقدم بر یک رابطه فیزیکی است.
به این ترتیب انگیزه های تقلب متنوع است و از نارضایتی تا حواس پرتی و بی توجهی را شامل می شود. داشتن یک رابطه خوب مستلزم داشتن شریکی است که متعهد به مراقبت از یکدیگر و همچنین آگاهی از رفتار خود و اجتناب از موقعیت های اجتماعی است که می تواند رابطه را به خطر بیندازد.
منبع: یورونیوز
