یافته‌های تازه محققان از «سوت مرگ» آزتک‌ها و تأثیر وحشتناک آن بر مغز قربانیان
آزتک های باستانی در مکزیک به ویژه به قربانی کردن، راه اندازی جنگ و ساختن برج از جمجمه انسان علاقه داشتند.
اکنون محققان می گویند که این امپراطوری های پیش از کلمبیا سوت هایی به شکل جمجمه می ساختند تا ضربه ای روانی به دشمنان خود وارد کنند که صدای آن یا “صدای مرگ” بدن هر شنونده ای را به لرزه در می آورد.
برای اولین بار، محققان با تجزیه و تحلیل اثر این ابزارهای ترسناک دریافتند که صدای تولید شده، قشر شنوایی مغز را در حالت آماده باش قرار می دهد.
نویسندگان در مطالعه خود نوشتند: “شنوندگان انسانی در آزمایشات ما سوت های جمجمه را بسیار منفی ارزیابی کردند و بیشتر آنها را ترسناک و ناخوشایند توصیف کردند. چیزی که می تواند تمایلات واکنش فوری را تحریک کند و فرآیندهای ذهنی فعلی فرد را مختل کند.”
محققان با استفاده از تکنیک‌های مختلف تصویربرداری عصبی دریافتند که این تجربه ذهنی با «فعالیت بسیار خاص مغز» در بخش‌هایی از قشر شنوایی که به صداهای ترسناک پاسخ می‌دهند مرتبط است.
تعداد زیادی از این سوت های ساخته شده توسط آزتک ها در مقبره های مربوط به سال های ۱۲۵۰ تا ۱۵۲۱ میلادی کشف شده است.
این سازهای سفالی کوچک معمولاً طرحی به شکل جمجمه انسان دارند و به گونه ای ساخته می شوند که جریان های مختلف هوا به آنها برخورد می کند تا صدایی «تند، گوش خراش و جیغ مانند» تولید کند.
گاهی به این ابزارها «سوت مرگ» می گویند و اعتقاد بر این است که در جنگ ها برای ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان استفاده می شده است. این واقعیت که این سوت ها اغلب در کنار اسکلت قربانیان انسانی یافت می شوند، گمانه زنی ها را در مورد کاربردهای آیینی آنها افزایش داده است.
به عنوان مثال، برخی از کارشناسان معتقدند که سوت های مرگ برای تقلید از بادهای شدید “Mictelán” (جهان اموات آزتک ها که قربانیان مراسم به آن منتقل می شدند) طراحی شده اند. برخی دیگر بر این باورند که این صدا نمادی از «ایکاتل» (خدای باد در اساطیر آزتک) بوده که انسان را از استخوان مردگان خلق کرده است.
برای درک بهتر نحوه استفاده از این سوت ها، نویسندگان مطالعه یک سری تست های روانشناختی را با استفاده از داوطلبان مدرن اروپایی انجام دادند.
با ثبت پاسخ‌های عصبی و روانشناختی شرکت‌کنندگان به شنیدن «فریاد مرگ»، محققان دریافتند که مغز در طبقه‌بندی این صدا مشکل دارد و آن را به‌عنوان «صداهایی با منشأ مختلط طبیعی و مصنوعی» درک می‌کند.
نویسندگان نوشتند: «سوت های جمجمه توجه ذهن را به خود جلب می کند زیرا صداهای وحشتناک و وحشتناکی را که توسط طبیعت یا فناوری تولید می شود تقلید می کند.
به عبارت دیگر، ابهام وحشتناک سوت مرگ به وضوح تخیل را برمی انگیزد، زیرا مغز سعی می کند معنای نمادین صدا را شناسایی کند.
بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند که “استفاده از این سوت ها در زمینه های آیینی بسیار محتمل است، به ویژه در مراسم قربانی و مراسم مرگ.”
آنها می گویند: «ممکن است از سوت جمجمه برای ترساندن یک قربانی انسانی یا شرکت کنندگان در یک مراسم استفاده شده باشد.
نتایج این مطالعه جدید در مجله علمی «روانشناسی ارتباطات» منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
