آلبومِ داغِ احسان خواجه‌امیری بعد از شش سال سکوت :: افق میهن

انتشار آلبوم «این روزها» به خوانندگی احسان خواجه امیری پس از گذشت حدود ۶ سال از آخرین آلبوم او، این روزها به یکی از خبرهای داغ عرصه موسیقی کشور تبدیل شده است.

به گزارش افق میهن، انتشار آلبوم «این روزها» به خوانندگی احسان خواجه امیری پس از گذشت حدود ۶ سال از آخرین آلبوم او به یکی از خبرهای داغ عرصه موسیقی کشور تبدیل شده است. در این آلبوم ۸ قطعه ای، صدای احسان خواجه امیری در کنار آهنگسازی علیرضا افکاری و شعر شاعرانی چون اهورا ایمان، حسین غیاشی، محمد سعید میرزایی و میثم یوسفی بیشتر شنیدنی شده است. تنظیم این آثار بر عهده بامد امینی، امیربهادر دهقان، محمد رجبیان، هومان نامداری و میکس و مسترینگ توسط محمد فلاحی انجام شده است.

در عصر آهنگ های ملایم و خالی از ملودی، این آلبوم را می توان از جمله آثار شنیدنی دانست. نکته مثبتی که در آلبوم جدید احسان خواجه امیری به چشم می خورد، تنوع ترانه سرایانی است که همگی در چند دهه گذشته توانسته اند آهنگ های قابل قبولی را به دست مخاطبان برسانند. در ادامه با بررسی روزنامه خراسان نگاهی گذرا به هر یک از آهنگ ها انداخته ایم.

باران خیابان را می بندد

اهورا ایمان در ترانه «باران خیابان را می بندد» به سراغ روایت عاشقانه های بارانی در فضای زندگی شهری رفته است. او با خلق روایتی خطی با مضمون حسرت، ترانه ای را با وزن دور «مصطفلان مصطفلان فاعلان» نوشت که از قابلیت آهنگین بالایی برخوردار است. آشنایی اهورا ایمان با اصول آواز و موسیقی باعث شده تا علاوه بر توانایی شاعرانه اش در انتخاب کلام خوب و خلق آهنگی جدید برای بازار موسیقی، از این دو هنر در این ترانه نیز استفاده کند. شاید در ترانه این روزها به کار بردن ۸ بار کلمه بارون در ۵ بیت را مشکل تلقی کرد، اما از طرفی بتوان گفت شاید اهورا ایمان با تکرار عمدی این کلمه، می‌خواهد مدام ذهن مخاطب را با فضای بارانی شعرش پر کند. اگر بخواهیم یک بیت از این آهنگ را اوج آن بدانیم، این بیت همان بیتی است که نام آهنگ از آن انتخاب شده است «اما باران همچنان می بارد، آینه پر از لبخند توست/ غرق می شوم در من» اشک باران خیابان ها را می بندد”

این روزها

حسین غیاشی با چهار آهنگ در این آلبوم حضور دارد. او در آهنگ «این روزها» می خواهد احساسی بودن آهنگش را به مخاطب نشان دهد. استفاده از کلماتی مانند «دور و نزدیک» و «روشن و تاریک» تضادهای احساسی را در ذهن مخاطب زنده می کند. استفاده از تکرار یکی دیگر از ویژگی های این آهنگ “چشم تو را بارها نادیده گرفتم / بارها از چشم تو شعر نوشیدم” این تکنیک به ایجاد نوعی ریتم و هارمونی کمک کرده است.

دیدنی

آهنگ تماشای نیز توسط حسین غیاشی سروده شده است اما در این قطعه شاهد حسین غیاشی همیشگی در پشت بیت نیستیم. غیاشی در این اثر به ساده نویسی مبتنی بر سرودن شعر روی ملودی روی آورده است و همین نکته باعث می شود تا ترانه تماشایی تا حدودی نسبت به دیگر آثار غیاشی کمرنگ شود و انتظارات افرادی که نگاه تخصصی به شعر دارند را برآورده نمی کند. و آهنگ ها با توجه به وزن و چینش کلام این آهنگ مشخص است که این اثر بر روی ملودی نوشته شده است. با آگاهی از این اصل مهم، معیارهای نقد و نظر نسبت به این آهنگ دستخوش تغییرات اساسی می شود. در گذشته به این گونه اشعار «کلمات» می گفتند; ترانه هایی که از بسیاری از شگردهای شعری و ادبی رها شده و بر اساس ملودی، وزن و قافیه و عاطفه محوری سروده شده بودند، از مهمترین ویژگی های شعری به شمار می رفتند.

او چیزی نخواست

آهنگ «هیچی نخواست» نوشته میشم یوسفی یکی از مصادیق بیان اصل مهم همذات پنداری در ترانه است. یوسفی در این آهنگ با ایجاد فضایی غیرقابل پیش بینی در برخی بندها و همچنین نوشتن ابیاتی صمیمی برای مخاطب دیوار بین مخاطب و خواننده را برمی دارد و به همین دلیل صمیمیت در این آهنگ موج می زند. این آهنگ دارای بیت و ورودی خوبی است که مخاطب را متقاعد می کند که این اثر را تا آخر دنبال کند. البته فضاسازی های موجود در موسیقی چه در این آهنگ و چه در دیگر آهنگ های این آلبوم به باورپذیرتر شدن این آثار کمک کرده است. در عبارت «تو را از دست خواهم داد تا برنده این جنگ باشی» از هنر تضاد به خوبی استفاده شده است.

دیدنی نیست

اهورا ایمان در ترانه «دیدنی نیست» از عناصری چون پاییز، ابر و باران در ترانه سرایی اش استفاده می کند و بر خلاف ترانه دیگرش در این آلبوم به نام «باران خیابان را می بندد» از شهر و مردم دور می شود. آواز خود را به طبیعت آورد. در این آهنگ نیز شاهد انتخاب کلمات بازار پسند هستیم. به طور کلی این آهنگ با استفاده از زبانی ساده، تصاویر طبیعت و استفاده از تکرار توانسته است حس نوستالژی را به مخاطب منتقل کند.

تنهایی

محمد سعید میرزایی دیگر شاعر این آلبوم است. در این اثر با انتخاب این نوع شعر که به زبان کلاسیک سروده شده و همچنین با ایجاد فضایی خاص از موسیقی که بین آثار خواجه امیری امروز و دو دهه پیش رفت و آمد می کند، شاید آرزوی ذهن ما را پرتاب کند. ما را به گذشته می اندازد و ما را وادار می کند با خاطره بازی کنیم و خاطرات سال های پیش را بسازیم. این موضوع به تنوع موسیقایی و شعری آلبوم در تغییر فضای موسیقی و فرم شعر کمک زیادی کرده است.

میتونی برگردی

«میشه باگردی» یکی از چهار آهنگ حسین غیاشی در این آلبوم است. این ملودی ما را به یاد ساختار خاطره انگیز آثار چند دهه پیش خواجه امیری نیز می اندازد. به نظر می رسد موسیقی ریتمیک این آهنگ فضای مه آلود و غم انگیز را در آهنگ های دیگر متعادل می کند. اگرچه غم روایت این شعر است، اما شاعر به زلال این شب ها و آینده امیدوار است. اما همچنان در لایه های پنهان شعر کورسوی امیدی وجود دارد و امید بازگشت را در دل مخاطب زنده می کند. از این موضوع که بگذریم، در این اثر با آهنگی روبه رو هستیم که می خواهد در سایه موسیقی بماند و در کنار ملودی موزون نفس بکشد و به دور از قرار دادن کلمات در قالب آرایه ها و کاردستی های ادبی، کلامی ساده و معمولی بیاورد. این آهنگ از نظر استفاده از آرایه های ادبی و تصاویر می تواند غنی تر باشد.

پماد

ترانه مرهم نیز توسط حسین غیاشی سروده شده است. این آهنگ فضای فاصله را روایت می کند. در این آهنگ بر خلاف آهنگ تو می توانی برگرد (که گفتیم احتمالاً با ملودی قوی سروده شده و در بسیاری از موارد دست و پای حسین غیاشی را بسته است) شاهد اتفاقات خیالی هستیم. ساختار آهنگ خطی است اما استفاده از تکرار و تضاد به ایجاد ریتم و تاثیر بیشتر بر مخاطب کمک کرده است. شاید پایان قابل قبولی برای آلبوم جدید خواجه امیری.

واکنش کاربران چه بود؟

مهدی نوشت: احسان خواجه امیری چقدر با خودش فاصله دارد؟ حیف این آلبوم آخر به شهرتش نرسید. آهنگساز کار خود را بد انجام نداده است، اما صدا آنقدرها هم قوی نیست.

امیر حسین: از وقتی تو رزبا می مانی، دیگر آهنگ به دیگران نمی دهد، سطح موسیقی پایین آمده است. نمونه اش این آلبوم از احسان خواجه امیری است.

پوریا: بابک جهانبخش و خواجه امیری با هم آلبومی منتشر کردند. من تعجب می کنم که چرا ۷-۸ سال از آنها خبری نبود و پاییز امسال آلبومی منتشر می کنند.

و سارا: نتیجه بررسی های اولیه آلبوم جدید آقای خواجه امیری: بهتر از چند سال گذشته، کمتر از حد انتظار.