باستان‌شناسان ردپای انسان‌ها و حیوانات عصر برنز را در لایه‌های آتشفشانی وزوو کشف کردند
آثار دوران برنز به عنوان یک فال بد برای فاجعه ای که در دوران روم رخ داده است ، فاجعه ای است که طی قرن ها به وضوح نادیده گرفته شد.
با توجه به افق میهن ؛ تصور کنید که شما در حال انجام تعمیرات روتین در یک خط لوله زیرزمینی هستید و به طور تصادفی هزاران سال تاریخ را کشف می کنید.
دقیقاً همین کار برای کارکنان ایتالیایی که روی یک خط لوله متان در جنوب ناپل ، در نزدیکی پمپ کار می کردند ، همین کار بود. کاوش های بعدی ویژگی های باستان شناسی مختلفی را از عصر برنز (۳۵۰۰ تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد) تا پایان دوران باستان (۲۵۰ تا ۷۵۰ میلادی) کشف کرد ، همانطور که در پستی از مدیریت آثار باستانی ، هنرهای زیبا و مناظر استان های سالامی توضیح داده شده است. آولینو شد این اکتشافات استثنایی شامل شواهد بالقوه انسان و حیواناتی است که از فوران کوه وسووو فرار کرده اند ، که بیش از هزار سال قبل از فاجعه دفن شده در شهر معروف رومی رخ داده است.
کوه وسووو در سال ۷۹ فوران کرد ، پمپ ها و yorculaum را در زیر لایه های خاکستر و پوسته های آتشفشانی دفن کرد و قربانیان را در آخرین لحظه های خود حفظ کرد. این آتشفشان هنوز فعال است و فوران های بزرگ هر چند صد سال یکبار رخ می دهد ، از جمله فوران نسبتاً شدید که در سال ۱۹۴۴ رخ داد.
باستان شناسان اثری از حیوانات انسان و برنز را در لایه های آتشفشانی (بقایای آتشفشانی) ایجاد شده توسط مجموعه آتشفشانی وسووو کشف کرده اند. این آثار “شهادت دردناک از فرار چشمگیر ساکنان در مواجهه با عصبانیت آتشفشانی” است ، همانطور که در پست شبکه های اجتماعی آثار باستانی بیان شده است. با این حال ، لازم به ذکر است که بسته به سرعت بقایای آتشفشانی ، انسان و حیوانات ممکن است ماهها پس از فوران ردپای خود را ترک کرده اند.
این ردپاها ممکن است مربوط به فوران Avilio Pokélio از Mount Vesuvo باشد ، که دانشمندان آن را قوی تر از فوران سال ۷۹ می دانند ، براساس تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۰۶. فروپاشی شدید ، و سپس امواج آتشفشانی به ۲۵ کیلومتر آتشفشان گسترش یافت و زمین و روستاهای اطراف آن را دفن کرد. این فوران به عنوان یک سابقه وحشتناک برای فوران روم در حدود ۱۸۰۰ سال بعد عمل کرد.
باستان شناسان شواهدی از نیمه هادی های متعلق به عصر برنز به عصر آهن ، حدود ۱۲۰۰ و ۹۰۰ سال قبل از میلاد پیدا کرده اند. آنها همچنین یک معبد مذهبی را که از قرن سوم یا دوم قبل از میلاد مسیح در یک جاده اصلی خارج از نورییا آلفاتنا بود ، کشف کردند و آثار هنری را پیدا کردند که احتمالاً به عنوان هدایای مذهبی مورد استفاده قرار می گرفتند.
اکتشافات رومی ، از جمله شیارهای شخم و ویرانه هایی که احتمالاً متعلق به ویلاهای روستایی بودند ، گواهی بر تولید شدید کشاورزی و کشت زمین در سالهای بعد است. باستان شناسان همچنین توانسته اند بیش از ۴۰ جاده در اطراف نورییا آلفاتنا را بازسازی کنند ، از جمله جاده هایی با تأثیر چرخ های ارابه باستانی هنوز باقی مانده است.
این کاوش ها ، که در ماه نوامبر به پایان رسید ، همچنین گورهای مسیحی و بت پرستی را نیز نشان داد ، از جمله قبرهای کودکان از دوران باستان تا اوایل باستان ، یک قبر سنگی با سنگ و دفن های موجود در یکی از ویلاهای رومی. این اکتشافات همزیستی آیین های مختلف مرگ را نشان می دهد و همچنین به روش باستانی بازسازی ساختمانها اشاره دارد.
برخی از جدیدترین عناصر باستان شناسی موجود در کاوش ها متعلق به دوره باستان بعدی است و نشان دهنده بازگشت سبک های مسکونی “خانه های طولانی” است – اولین و قله های باریک ساخته شده برای اولین بار در دوران پیش از تاریخ اروپا (دوره ای بین پیش از پیش تاریخچه و تاریخ.
“این بازگشت به الگوهای گذشته ساخت خانه ، احتمالاً به دلیل تغییر اقتصادی و اجتماعی ، گواه سازگاری جوامع بشری با تحولات است” ، درست همانطور که مدیریت آثار باستانی در پست های شبکه های اجتماعی خود به پایان رسیده است.
