کشف نشانه‌های سوراخ‌کاری گونه در جهان باستان
علائم ساییدگی عجیب و غریب بر روی دندان های مردم سرخپوشان در اروپای مرکزی دانشمندان را غافلگیر کرده است ، اما تحقیقات جدید ممکن است سرانجام دلیل آن را نشان دهد.
با توجه به افق میهن ؛ بسیاری از بقایای انسانی کشف شده در اروپای مرکزی ، متعلق به آخرین عصر یخبندان ، سایش غیرمعمول روی دندان های خود دارند که ده ها سال است که متخصصان را گیج کرده اند. اکنون ، یک محقق در پرتغال توضیحی جالب ارائه داده است: سوراخ های گونه.
جان سی ویلمن از آزمایشگاه پیش دبستانی (CIA) در دانشگاه کیمبربرا پیشنهاد کرده است که مردم Polavian ، که حدود ۴.۳ تا ۴.۳ سال پیش در اروپای مرکزی وجود داشته اند – از “برچسب ها” استفاده می کنند ، که نوعی سوراخ کردن است. در مطالعه ای که در تاریخ ۹ ژانویه در مجله باستان شناسی دیرینه ای منتشر شد ، انسان شناس بیولوژیکی استدلال می کند که این برچسب ها می تواند علت ناهنجاری های غیر طبیعی دندانپزشکی باشد که قبلاً در بسیاری از پولارویان مشاهده شده بود با دندانهای دارای حفظ خوب.
ویلمن در یک پست وبلاگ توضیح داد: “در حالی که روی پایان نامه دکتری کار می کرد ، سایش عجیب و غریب روی سطح نیش و دندان های افراد من را مجذوب پاوولوویین کرد. علاوه بر سایش طبیعی در سطح جویدنی دندان ها ، آنها لباس صاف دارند سطوح موجود در قسمتهای “گونه”). و سایر سوراخ های صورت و در موارد بیولوژیکی ، دموکراسی و بالینی مشاهده شده است. “
مطالعات قبلی توضیحات مختلفی را ارائه داده است ، از جمله این که افراد ممکن است تکه های کوچک سنگ را در دهان خود نگه دارند تا بزاق را ترشح کنند و تشنگی را تسکین دهند. اگرچه ویلمن اولین کسی نیست که ایده حفاری را مطرح کرده است ، اما او تجزیه و تحلیل جدیدی از دندانهای اصلی و بقایای آن را انجام داد که شخصاً نتوانست آن را ببیند.
وی نتیجه گرفت که “برچسب ها به احتمال زیاد باعث ایجاد سطوح چاپلوسی در مردم پائولاویان می شوند که من آنها را مطالعه کرده ام.” وی همچنین خاطرنشان کرد: علاوه بر سایش سطحی ، حفاری نیز می تواند با گذشت زمان بر تنظیم دندانها تأثیر بگذارد.
محققان سایش دندانپزشکی را در دندان ها غالباً بزرگسالان و نوجوانان پاولووی و حتی کودکان در سن شش تا ده سالگی شناسایی کرده اند و ویلمن نشان می دهد که این سایش می تواند نتیجه یک عمل مرتبط با بلوغ مشترک باشد ، مشابه یک آیین انتقال.
وی توضیح داد: “کودکان/نوجوانان احتمالاً در ابتدای زندگی از یک طرف صورت دریافت می کنند و بزرگسالان به طور کلی شواهدی از لوب ها در هر دو طرف صورت نشان می دهند.”
یکی از محدودیت های تئوری تئوری سوراخ کردن این است که تاکنون هیچ کار در هیچ مقبره ای از Polavian مشخص نشده است. با این حال ، ویلمن استدلال می کند که ممکن است چوب های چوبی یا چرمی به مرور زمان پوسیده شده باشند ، یا اینکه پاولووی ها ممکن است با این حفاری ها مردگان خود را دفن نکنند.
وی گفت: “این که آیا فرضیه لابی از طریق تحقیقات و اکتشافات آینده تأیید می شود ، سطح باکال نشان دهنده تجلی جسمی رفتار گسترده پاولووی در نشان دادن تجربه زندگی است.”
اگر فکر می کردید سوراخ کردن گونه ها مدرن است ، دوباره فکر کنید!
