هشدار دانشمندان: بشر برای برخورد سیارکی ویرانگر با زمین در سال ۲۱۸۲ آماده شود
این سیارک به عنوان یک سیارک در نزدیکی زمین طبقه بندی می شود ، هر شش سال یک بار از زمین به نزدیکترین فاصله خود می رسد و در حال حاضر حدود ۴۰۰۰ کیلومتر از زمین فاصله دارد.
با این حال ، دانشمندان می گویند که این سیارک ممکن است در آینده به ما نزدیک شود ، به طوری که احتمال برخورد با زمین در ماه سپتامبر وجود دارد.
طبق تحقیقات جدید مبتنی بر شبیه سازی رایانه ، برخورد سیارک با قطر تقریبی ۲ متر مانند Benno باعث ویرانی شدید خواهد شد.
علاوه بر تخریب مستقیم ، چنین برخوردی می تواند بین ۱ تا ۲ میلیون تن گرد و غبار به جو زمین تزریق شود که باعث ایجاد اختلال در آب و هوا ، ترکیب شیمیایی جو و فتوسنتز جهان به مدت ۲ تا ۵ سال می شود.
دکتر لن دای ، محقق دانشگاه دانشگاه پوسان کره جنوبی و نویسنده اصلی این مطالعه ، می گوید: “کاهش نور خورشید به دلیل گرد و غبار باعث ایجاد برخورد جهانی” زمستانی “می شود که باعث کاهش نور خورشید می شود. دما و درجه حرارت و کاهش بارندگی با زمین همراه است. “
به دنبال این رویداد احتمالی ، میانگین دمای سطح زمین در حدود ۲ درجه سانتیگراد کاهش می یابد. بارندگی جهانی ۲ ٪ کاهش می یابد و فتوسنتز گیاه بین ۱ تا ۲ درصد است.
لایه ازن نیز در نتیجه گرم شدن ناشی از جذب گرد و غبار خورشیدی تا ۲ ٪ از بین رفته است که باعث افزایش قرار گرفتن در معرض زمین در پرتوهای ماوراء بنفش خورشید می شود.
برخورد سیارک همچنین باعث ایجاد موج آسیب زای شدید ، زلزله ، آتش سوزی گسترده و تابش حرارتی خواهد شد که باعث ایجاد گودال عظیمی بر روی زمین می شود و مقادیر زیادی از زباله ها و گرد و غبار را به سمت بالا پرتاب می کند.
محققان تأکید می کنند که این شرایط نامطلوب آب و هوایی ، رشد گیاهان در زمین و اقیانوس را مختل می کند.
دکتر دای می گوید: “بر خلاف کاهش شدید و بهبودی ، پوشش گیاهی خشک که حدود دو سال به طول می انجامد ، اقیانوسی پلانکتون فقط در شش ماه ترمیم می شود.” حتی در آن زمان ، شکوفه های جلبک های بی سابقه ممکن است ناشی از رسوب گرد و غبار غنی از آهن در اقیانوس باشد. “
برخورد سیارک با این اندازه می تواند تعداد زیادی از افراد را از بین ببرد ، اما این مطالعه میزان دقیق تلفات را محاسبه نکرده است.
دکتر دای گفت: “تعداد مرگ و میر تا حد زیادی به جایی که سیارک روی زمین می افتد بستگی دارد.”
دانشمندان می گویند سیارک بنو ، که ۱.۵ میلیارد سال قدمت دارد ، احتمالاً در ۲ میلیون سال اول شکل گیری منظومه شمسی بوده است.
به گفته بنزو ، که قطر آن در حدود ۲ متر است ، احتمالاً بخشی از یک سیارک بزرگتر است که به دلیل برخوردهای فضا برای میلیارد ها سال شکسته شده است.
یافته های جدید نشان می دهد که این توده آسمانی در گذشته دارای شبکه گسترده ای از دریاچه ها یا حتی اقیانوس های زیرزمینی بوده است که رسوبات نمکی را پس از تبخیر باقی مانده است.
سیارک ها در طول تاریخ خود توسط زمین تحت درمان قرار گرفته اند و در برخی موارد اثرات فاجعه بار داشته اند.
به عنوان مثال ، ۵ میلیون سال پیش ، یک سیارک با قطر ۲ تا ۵ کیلومتر در سواحل شبه جزیره یوکاتان مکزیکی برخورد کرد و باعث شد حدود ۲ ٪ از گونه های زنده زمین و دوره دایناسورها را به پایان برساند.
برخورد سیارک بنو با زمین یکی از ۱ یا تنها ۱.۵ ٪ است که تعداد بسیار کمی است. با این حال ، اگر این برخورد رخ دهد ، عواقب آن بسیار جدی خواهد بود و می تواند منجر به بحران طولانی مدت مواد غذایی و شرایط آب و هوایی مشابه برخی از بزرگترین فوران های آتشفشانی ۶۰۰۰ سال گذشته شود.
ناسا در سال ۶ مأموریت دفاعی سیاره ای را انجام داد و مسیر سیارک Demorphus را با استفاده از کاوشگر DART Robotics تغییر داد.
این اولین آزمایش موفق انسانی برای تغییر مدار یک توده آسمانی بود و نشان داد که می توان از این روش برای هدایت سیارک هایی که ممکن است در آینده با زمین سر و کار داشته باشد استفاده شود.
دکتر تیم تیممن ، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: “حتی اگر احتمال بسیار کم باشد ، ما باید در مورد این خطر فکر کنیم و برای آن آماده باشیم.”
نتایج مطالعات جدید در ژورنال علمی Advances منتشر شده است.
منبع: Euronews
