چرا مهران مدیری در «قهوه پدری» بازهم شکست خورد؟ :: افق میهن

مهران مودی در مقابل دوربین بعد از دراکولا ، که دومین فصل از سریال “هیولا” بود ، در مقابل دوربین با یک موضوع مشابه ، فساد اقتصادی بود.

براساس روزنامه خوراسان ، روزنامه خوراسان نوشت: به دلیل سابقه خوب Mehran Modi در زمینه سریال سازی ، انتظارات “قهوه پدری” کم بود. اولین همکاری از چهره هایی مانند سام درخشانی و ژله ساماتی با مدیر و حضور بازیگران جوان در این سریال نیز کنجکاوی بازیگران را تشکیل داد.

برخلاف انتظارات ، “قهوه پدری” هیچ آغاز امیدوار کننده ای نداشت و تغییر مسیر قابل توجهی در این سریال وجود نداشت. دوشنبه این هفته ، قسمت آخر “قهوه پدر” منتشر شد و پرونده با شکست مهران مودی و بازیگران خوب آن بسته شد.

شروع ضعیف ، ادامه ناامید کننده
“قهوه پدر” داستان خانواده ای را روایت کرد که باعث شد مشکلات اقتصادی با راهنمایی اشتباه یکی از آشنایانشان به دنبال یک تجارت قهوه برود ، اما ورشکستگی خانواده چالش های بیشتری را به وجود آورد و آنها را به سرقت بانک سوق داد. داستان سریال از ابتدا کشش لازم را ایجاد نکرد. همین مخاطب قبلاً چنین داستانی را در “هیولا” با کیفیت بسیار بالاتر دیده بود ، بنابراین “قهوه پدری” نه تنها شگفت زده شد ، بلکه مخاطبان را ناامید می کرد. این سریال با یک ریتم آهسته پایین آمد و ماجراهای داستان به طور مداوم اتفاق نمی افتاد. علاوه بر توزیع در روایت ، زمان مفید در برخی از قسمت های این مجموعه کم بود و در نتیجه عدم ظرفیت داستان برای مخاطبان بود. شوخی های کلامی “قهوه پدر” نیز به تجربیات و خلاقیت های مدیریتی موفق در آثار قبلی خود اشاره نکرد.

نقاط ضعف شخصیت ها
شخصیت های سریال “قهوه پدر” نیز جذاب نبودند. به استثنای دو شخصیت در Nahid و Bijan ، شخصیت های دیگر داستان نتوانستند داستان را جایگزین کنند و در بین مخاطبان محبوب شوند. شخصیت جهانگیر به عنوان یک شخصیت منفعل جذاب نبود ، شخصیت بهار به عنوان یک زن حسود که شوهرش را حساب نمی کرد ، تکراری بود و وضعیت بیتا صحکار در نقش این شخصیت اغراق شد. ایراج با چهره ای محبوب مانند حامد سانگ به یک شخصیت محبوب در حرفه بازیگری تبدیل نشد. در این میان ، زوج ملیسا و مجید بهتر از شخصیت ها بودند.

شکست مدیر دو جانبه
مهران مودی معمولاً در آثار خود نقش شخصیت های خاص و ویژه ای را بازی می کرد و مخاطب هیچ خاطره خوبی از شخصیت های او نداشت ، اما این اتفاق در “قهوه پدری” رخ نداد. مدیر این سریال نقش شخصیتی به نام “او” را بازی کرد که در لحظات حساس او بسیار جالب و بی تفاوت بود. این شخصیت همیشه در حال مکیدن آب نبات های چوبی بود ، و این ویژگی نه تنها به شخصیت او کمک نمی کرد ، بلکه گاهی اوقات گفتگوهای او از طرف مخاطب خیلی معنی دار و ناامید نمی شد. مهران ، که به عنوان کارگردان به عنوان کارگردان ظاهر نمی شد ، نتوانست به عنوان یک بازیگر در “قهوه پدری” حضور چشمگیر و شیرین داشته باشد. کارگردان قبلی همچنین با دراکولا شکست خورد ، بنابراین قدم بعدی وی در کارگردانی این سریال از اهمیت ویژه ای برخوردار خواهد بود.

پایان خوب در اندازه و اندازه سریال
با توجه به روند “قهوه پدری” از ابتدا ، آنچه در قسمت آخر و پایانی این سریال دیدیم دور از انتظار نبود. خانواده Adib ، که از ابتدا به تصمیم بانک برای سرقت بانک و توجیه آن سؤال شد ، سرانجام پس از رها کردن “نامه” موفق به صادرات قهوه شد و ما پایان خوبی برای ازدواج داشتیم! انتقاد سریال از فساد بانک فراتر از یک طنز سطحی نبود. همانطور که اشاره کردیم ، پایان “قهوه پدری” به میزان چارچوب سریال کلی بود و با یک رویداد خاص یا غافلگیرکننده همراه نبود.