طرح جدید دولت برای حل بحران کم‌آبی

دولت ایران با راه اندازی یک بازار نامناسب تبادل آب از جمله آب دریا و آب دریا در مبادله انرژی ، به دنبال حل بحران کمبود آب است. اما کارشناسان هشدار می دهند که فقدان خریداران خاص و ابهام در تقاضا ، خطر شکست را به شدت افزایش داده است.

فارسی نوشت ؛ در تلاش برای مقابله با بحران روزافزون آب ، کابینه راه اندازی “بازار تبادل آب غیرمعمول” را از طریق مبادله انرژی کشور تصویب کرده است.

این پروژه که طبق قانون برنامه توسعه پنج ساله هفت ساله طراحی شده است ، با هدف استفاده از فناوری های پیشرفته درمانی و جذب سرمایه گذاری خصوصی برای تبدیل منابع آبی مانند آب دریا ، فاضلاب و فاضلاب صنعتی به آب ، اما کارشناسان هشدار می دهند که ابهامات ساختاری در تعیین “مشتریان نهایی” و “خواستار” و نادیده گرفتن تقاضا.

جزئیات طراحی ، از تصفیه تا بورس اوراق بهادار

آب نامناسب طبق این آئین نامه ، که به طور معمول غیرمعمول هستند (مانند نمکی داخل کشور ، فاضلاب شهرداری و فاضلاب صنعتی) تنها پس از اجرای پروژه های اصلاحات و بهبود کیفیت به بازار عرضه می شوند.

مکانیسم بازار ، از جمله سرمایه گذاران ، می تواند با به دست آوردن دو مجوز کلیدی برای بهره برداری از منابع و فروش مجوز به مصرف کننده ، آب تصفیه شده را در مبادله انرژی ایران تجارت کند.

سرمایه گذاری دولت فقط در صورتی که بخش خصوصی و تعاونی ها مایل به شرکت در پس از دو تماس عمومی نباشند ، مجاز به شرکت هستند.

چرا “تقاضا” نقطه کور این طرح است؟

مشتریان بی پایان معمای غیر حل شده طراحی هستند. BY -LAW مشخص نمی کند که چه موسسات ، صنایع یا کشاورزان متعهد به خرید این آبها خواهند بود.

آیا شهرداری ها موظف به خرید فاضلاب تصفیه شده هستند؟ آیا صنایع انرژی مانند پتروشیمی ها برای استفاده از این منابع مورد نیاز هستند؟ این ابهام خطر موفقیت را افزایش می دهد.

مداخله دولت ، یک بازار ناکارآمد

تاریخچه قیمت گذاری گرامری و یارانه های پنهان در بخش آب ایران این نگرانی را ایجاد می کند که تقاضا از طریق خریدهای مصنوعی دولت به جای تشکیل طبیعی انجام می شود.

چنین رویکردی بسته به بودجه عمومی به جای رقابت ، می تواند منجر به پروژه های نیمه تمام شده شود.

فقدان مطالعات اساسی ، درس نادیده گرفته شده است

نمونه های موفق جهانی مانند سنگاپور با سیستم Newater ، قبل از راه اندازی بازار ، مطالعات دقیق در مورد ظرفیت تقاضا ، قیمت گذاری رقابتی و تعهدات قانونی انجام شده است. با این حال ، در برنامه ایرانی ، چنین مکانیسم هایی مورد غفلت قرار می گیرند.

هشدار متخصص ، پل بدون مقصد

مریم حسینی ، یک اقتصاددان ، به فارس می گوید که “این پروژه مانند ساختن یک پل با تنها یک انتها است. شما می توانید بهترین سیستم درمانی را بسازید ، اما اگر هیچ خریدی برای آب وجود نداشته باشد ، کل ساختار از بین می رود. دولت باید قبل از راه اندازی بازار ، صنایع بزرگی را بخرد تا آب تصفیه شده را بخرد.”

راه اندازی بازار آب غیرمعمول می تواند بحران آب ایران را در تئوری کاهش دهد ، اما موفقیت آن به سه نقاط ضعف مهم بستگی دارد.

اول ، الزامات قانونی برای خریداران ، از جمله نیاز صنایع برای خرید ۲ ٪ آب از این بازار.

دوم ، قیمت گذاری شفاف با کاهش مداخلات دولت.

سرانجام ، تأمین ضمانت های مالی به سرمایه گذاران برای جبران خطرات اولیه.

بدون این اصلاحات ، این طرح نه تنها بحران آب را حل می کند ، بلکه ممکن است منجر به از دست دادن منابع مالی و اعتماد به نفس بیشتر در بخش خصوصی شود.