قصه ی آدم‌هایی که پر از رویا هستند

افق میهن – گروه فرهنگی: «اعداد بی شماره» نام نمایش جدیدی است که حسین کشفی اصل به عنوان طراح و کارگردان بهمن ماه امسال روی صحنه می رود. نمایشنامه این اثر را محمد میرعلی اکبری نوشته است. میرعلی اکبری نمایشنامه «اعداد بی شماره» را در سال ۱۳۷۶ نوشت که به صورت کتاب نیز منتشر و توزیع شد. حسین کشفی اصل که پیش از این در نمایش هایی چون «علویاتان»، «پولانسکی» و «پنگوئن های افسرده» به کارگردانی محمد میرعلی اکبری ایفای نقش کرده است، در این باره می گوید: نزدیک به دو دهه از دوستی من با محمد میرعلی اکبری می گذرد. با وجود اینکه در چندین نمایش به کارگردانی او بازی کرده ام اما تاکنون متنی از این نویسنده را کارگردانی نکرده ام.نمایش «اعداد بی شماره» اولین همکاری من و میرعلی اکبری به عنوان نویسنده و کارگردان است.کشفی نمایش اصلی را معرفی می کند. «اعداد بی‌شماره» به‌عنوان اثری در قالب کمدی اجتماعی درباره داستان آن چنین توضیح می‌دهد: «این نمایش داستان آدم‌هایی است که پر از آرزو و هدف هستند، اما به دلایل مختلفی که در زندگی و جامعه داشته‌اند، نتوانسته اند به خواسته های خود برسند. وقتی شرایط به گونه ای باشد که افراد نتوانند به آرزوها و آرزوهای خود برسند، گاهی دچار توهم می شوند. کاراکترهای «بی شماره» تقریباً اینگونه هستند. بسیاری از آنها افرادی متوهم هستند که زمانی پر از درد و آرزو بودند، اما به آنچه می خواستند نرسیدند. این ضرب المثل معروف “فلانی عدد ندارد” و در جامعه ما بسیار مورد استفاده قرار می گیرد را می توانیم برای اهالی این نمایش تطبیق دهیم. این کارگردان با اشاره به اینکه نمایش جدیدش دارای شخصیت های زیادی است، آن را نمایشی با بیشترین بازیگری می داند که تاکنون به عنوان کارگردان روی صحنه برده است. وی همچنین می‌افزاید: معمولاً سعی می‌کنم صحنه‌ها و لباس‌های نمایش‌هایی را که کارگردانی می‌کنم، خودم طراحی کنم؛ به دلایل زیادی از جمله مسائل اقتصادی، چون وقتی طراح صحنه و لباس می‌آوریم، طبیعتاً آنها می‌خواهند ایده‌های خودشان را اجرا کنند. دوره کاملاً درست و منطقی است اما قطعاً من به عنوان کارگردان متحمل هزینه های عجیبی خواهم شد، بنابراین در تمام نمایش هایی که تاکنون کارگردانی کرده ام مانند «افراهای ژاپنی»، «گسل» یا «تجارب اخیر» و «لئوناردو داودنژاد» “، طراح صحنه و لباس خودم بوده ام و در “بی شماره” هم این مسئولیت را بر عهده دارم. گرفتم.” حسین کشفی عسل که بیشتر به عنوان بازیگر صحنه تئاتر شناخته می شود، در پاسخ به این سوال که چرا هیچ وقت در نمایش های خودش بازی نمی کند، می گوید: همیشه سعی کرده ام در کارهای کارگردانی خودم بازی نکنم. چون ترجیح می دهم بیکار باشم.” و نمایش را از بیرون کارگردانی کنید. معمولاً وقتی کارگردان هستید و قرار است بازی کنید، نیمی از ذهن، انرژی و تمرکز شما صرف بازیگری می شود. اگر هم تلاش کنی، نمی شود.» بازیگر نمایش «سرتالدو» در خصوص فعالیت های تئاتری خود از ابتدای امسال، سال ۱۴۰۲ را یکی از پربارترین سال های هنری خود می داند و می افزاید: «امسال به خصوص در نیمه دوم سال شرایط بسیار عجیبی داشتم، زیرا به طور ناگهانی در دو نمایش همزمان روی صحنه حاضر شدم. هر دو حال و هوای متفاوتی داشتند. اولین نمایش «چرتالدو بود» بود که حدود ده ماه درگیر تمرین آن بودم. مهرماه امسال بازی در نمایش «زلم آباد» که تمرینات بسیار فشرده ای داشت به من پیشنهاد شد. اجراهای چرتالدو از ۲۸ آذر و “زلم آباد” با کمی تاخیر از ۲۵ آذر آغاز شد که همزمانی این دو نمایش باعث شد که هر شب با دو نمایش در حال و هوای مختلف روی صحنه بروم و مجموع این موارد اجازه نداد. برو سراغ شماره هایی که زودتر ساخته نشدند، با این تفاوت که نمایش های چرتالدو و زلم آباد زودتر اجرا شد و حداقل دیگر تمرینی در کار نبود. این بازیگر در خصوص تمرینات نمایش «اعداد بی شماره» ادامه می دهد: تقریباً از نیمه اول آذرماه تمرین «اعداد بی شماره» را شروع کردیم اما با تلاش بچه های گروه با برنامه و برنامه پیش رفتیم. تمرینات ادامه داشت هر روز از ساعت ۱۲ ظهر تا ۱۶ بعدازظهر در شرایط عجیبی تمرین می کردیم، این تنها زمانی بود که می توانستم تمرین کنم، زیرا ساعت ۴:۳۰ شب برای بازی در سالن باید گریم می کردم. نمایش «سرتالدو» و بعد از آن برای گریم و اجرای «زلم آباد» به تالار شهرزاد می رفتم.حسین کشفی عسل تأیید می کند که «پس از یک ماه تمرین، بازنگری نمایش طبق برنامه انجام شد. و موفق بود» و اعلام می کند: «انشاءالله بعد از جشنواره تئاتر فجر در بهمن و در اسفند ماه ۱۴۰۲ نمایش «اعداد بی شماره» را در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه بردم. وی می افزاید: امسال از نظر کاری سال بسیار خوبی برای من بود، از این بابت خوشحالم و خدا را شکر می کنم، امسال با کارگردانی نمایش «لئوناردو داودنژاد» که در خانه هنرمندان اجرا شد آغاز شد. مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت و سپس با نمایش “زوج بی دست و پا” که در آن بازیگر، مشاور کارگردان و نمایشنامه نویس بودم در تئاتر به روی صحنه رفتم و باز هم با استقبال تماشاگران مواجه شد و در ادامه به روی صحنه آمدم. با دو نمایش “چرتالدو” و “زلم آباد” که چرتالدو یک اثر کمدی- موزیکال و فانتزی بود و “زلم آباد” یک اثر کاملا اجتماعی بود که داستانش در سال ۶۵ در بوشهر رخ داد و برای اولین بار لحن دیگری داشتم. زلم آباد نمایشی واقعی و تجربه ای شیرین و جذاب برای من بود.» کشفی عسل می افزاید: خوشحالم که چهار نمایشی که قبل از «بی شماره» به عنوان بازیگر و کارگردان کار کردم، هیچ ارتباطی با هم نداشتند و نقاط مشترکشان بسیار محدود و یا اصلاً وجود نداشت، همیشه دوست داشتم متفاوت را تجربه کنم. ژانرها، و فکر می کنم در این کار موفق بوده ام، اما کسانی که نمایش لئوناردو داوینچی را دیده اند، با دیدن Unnumbered کاملا شگفت زده می شوند، زیرا نحوه اجرای من در این نمایش، از نظر طراحی صحنه بسیار متفاوت است. و در واقع یکی از مختصرترین طراحی های صحنه ای است که من به عنوان کارگردان در نمایش هایم تجربه می کنم.طراحی صحنه “بی شماره” بسیار خاص است و هیچ ساخت و سازی در آن استفاده نشده است اما کار بازیگران را بسیار سخت کرده است. بازیگران سریال برای کنار آمدن با طراحی نمایش جدیدم همکاری زیادی کردند.طراحی صحنه در این کار دست بازیگران را بسته است اگر بخواهند حرکات زیاد یا معمولی ترین حالت ممکن داشته باشند.من دوست دارم این نمایش بسیار زیاد است و می‌خواهم متفاوت‌ترین اثری باشد که به کارگردانی من روی صحنه می‌رود.” این بازیگر در پایان تاکید می کند: از نظر تامین هزینه های اقتصادی نمایش تنها هستم و هیچ فردی را به عنوان حامی مالی و تهیه کننده ندارم. لازم به ذکر است نمایش «اعداد بی شماره» به نویسندگی محمد میرعلی اکبری و کارگردانی حسین کشفی از ۱۵ بهمن ماه تا هفته سوم اسفندماه در تالار قشقایی روی صحنه می رود.