«ویولن امید»: یادداشت مخفی در ساز ساخته‌شده در اردوگاه مرگ آلمان نازی پس از ۸۰ سال کشف شد
یورو نیوز: در آستانه جشن رسمی ۸۰ سالگرد انتشار اردوگاه داچائو ، پیامی که در داخل اردوگاه نوشته شده بیش از پنج سال کشف شد.
این یادداشت توسط فرانتس کامپا ، یک زندانیان یهودی داچائو نوشته شده و در ویولن بسیار دشوار پنهان شده است.
در طول جنگ جهانی دوم ، زندانیان از سازهای موسیقی در اردوگاه های کار اجباری در اروپای مرکزی و شرقی استفاده کردند که برخی از آنها پس از دهه ها باقی مانده است.
نازی ها غالباً به زندانیان اجازه می دادند یا حتی آنها را ترغیب می كردند كه موسیقی را بكشد تا تصویری فریبنده از زندگی در اردوگاه ها برای دنیای خارج بکشند. در حقیقت ، از موسیقی به عنوان ابزاری برای تبلیغات و فریب استفاده می شد.
یکی از موسیقی های ساخته شده در این اردوگاه ها ویولن کمپین است که در سال ۶ تولید شده اما برای ده ها سال پنهان شده است.
عتیقه های مجارستان پس از سالها نگه داشتن ساز در یک سری کالاهای قدیمی خریداری شده ، آن را برای تعمیر فرستادند و در این روند گذشته پنهان مشخص شد.
اگرچه مهارت در ویولن یک تولید کننده حرفه ای را ایجاد کرد ، اما تعمیرکار از کیفیت پایین چوب و ابزارهای اصلی مورد استفاده شگفت زده شد. زیرا اینها با ظرافت کار هماهنگ نبودند.
ساندرا کاتونا ، یک باستانی مجارستانی که منبع ویولن را کشف کرده است ، می گوید: “اگر به نسبت و ساختار ویولن نگاه کنید ، واضح است که این ویولن توسط یک استاد ساخته شده است. اما افق میهن چوب به هیچ وجه قابل درک نیست.”
با انگیزه برای درک علت این تضاد ، تعمیرکار تصمیم گرفت تا ساز را باز کند و در طی این فرآیند کشف شد که یادداشت مخفی کشف شد.
یادداشت ، که در داخل ابزار پنهان شده است ، آمده است: “ابزار آزمایشی ، ساخته شده در شرایط دشوار ، بدون ابزار و مواد. Dachau ، سال ۲ ، Franz Cavepa.”
این یادداشت توضیحی روشنی و شاید نوعی عذرخواهی است ، ویولونیستی که مجبور شد در یک محدودیت ظالمانه و ظالمانه بنا شود ، که از معیارهای آن پایین تر بود.
تمام ابزارهایی که تاکنون از داچائو باقی مانده اند توسط زندانیان به اردوگاه آورده شده است. ویولن Cavepa تنها موردی است که واقعاً در داخل اردوگاه ساخته شده است.
کارشناسان نمی دانند که ویولن چگونه داچائو را ترک کرده و سرانجام به مجارستان رسیده است. با این حال ، طبق اسناد ارائه شده توسط موزه داچائو برای عتیقه ها ، خالق جنگ از جنگ جان سالم به در برد و به لهستان بازگشت و ساخت و ساز را ادامه داد تا اینکه در سال ۶ درگذشت.
اسناد همچنین نشان می دهد که نازی ها از مهارت سازنده آگاه بودند. آنچه تاماش طموشی ، یکی از عتیقه ها ، معتقد است که او ممکن است جان خود را نجات داده باشد. میلیون ها نفر دیگر در اردوگاه ها جان باختند.
خانم طنزحی گفت: “ما این ساز را ویولن امید خواندیم ، زیرا وقتی شخصی در موقعیت سختی قرار دارد ، داشتن یک کار یا چالش به او کمک می کند تا بر موانع غلبه کند.” “با تمرکز روی خود کار ، نه مشکل ، و من فکر می کنم که تمرکز به خالق این ویولن کمک کرد تا از اردوگاه زنده بماند.”
داچائو واقع در نزدیکی مونیخ ، اولین اردوگاه اجباری بود که نازی ها در ماه مارس تأسیس کردند.
در ابتدا ، زندانیان سیاسی در داچائو نگهداری می شدند ، اما این اردوگاه بعداً به الگویی برای سایر اردوگاه ها تبدیل شد و میزبان یهودیان ، کولی ها ، شخصیت های مذهبی و گروه های دیگر که مورد هدف رژیم نازی قرار گرفتند.
داچائو به مکانی برای کارهای اجباری ، آزمایش های پزشکی و مجازات های بی رحمانه تبدیل شد و تا زمان آزادسازی توسط نیروهای آمریکایی در ۷ آوریل فعال بود.
تخمین زده می شود که حداقل ۶۰۰۰ نفر به دلیل گرسنگی ، بیماری ، اعدام یا سوءاستفاده در این اردوگاه جان باختند.
بزرگداشت رسمی ۸۰ سالگرد آزادی داچائو هفته آینده یکشنبه ۹ مه برگزار می شود.
