اولین گزینه بنگاه و خانوار برای سرمایه‌گذاری کجاست؟ | بازارهای مالی جذاب‌ترند

مطالعات نشان می دهد که برخلاف سیاست های کلی سیستم برای افزایش سرمایه گذاری در بخش های تولیدی و صنعتی ، موسسات جامعه مسیری کاملاً خلاف را طی کرده اند.

براساس آخرین داده های مرکز تحقیقات Majlis از سبد سرمایه گذاری موسسات جامعه ، به نظر می رسد که این موسسات انگیزه لازم برای شرکت در زیرساخت ها و سرمایه گذاری های صنعتی را ندارند.

این مورد سالهاست که شعار هر سال و همچنین سیاست های کلی سیستم برای افزایش تولید و رشد صنعتی کشور است. با این حال ، حتی دولت و بخش های نفت و گاز ، که دارای دولت هستند ، همگی به سرمایه گذاری در دارایی های مالی و توجه کمتری به بخش واقعی اقتصاد و زیرساخت ها و صنعت توجه می کنند.

این در محیط اقتصادی نامناسب کشور برای سرمایه گذاری در تولید و صنعت نهفته است. سرمایه گذاری در این بخش ها مستلزم برطرف کردن مجازات ها ، کاهش فساد ، بهبود حقوق مالکیت و آزادسازی اقتصادی است. چیزی که در حال حاضر در محیط اقتصادی کشور قابل مشاهده نیست.

بنابراین ، بدیهی است که سرمایه گذاری در دارایی های مالی کوتاه مدت ترجیح داده می شود سرمایه گذاری های فیزیکی طولانی مدت داشته باشد. بنابراین ، نمی توان انتظار داشت که کشور رشد اقتصادی پایدار و پایدار را تجربه کند.

خلاصه ای در مورد تعامل بخش واقعی و بخش مالی

مرکز تحقیقات Majlis اخیراً گزارشی را در تعامل واقعی و مالی اقتصاد ایران در قالب ماتریس به نام ماتریس حسابداری اجتماعی مالی بررسی کرده است. ماتریس حسابداری اجتماعی مالی دارای یک ساختار منسجم است که تجزیه و تحلیل همزمان بخش های واقعی و مالی را در قالب حساب ها (تولید) ، (نهادهای داخلی) ، (تجمع سرمایه فیزیکی و تغییر موجودی انبار) ، (مالی) و (خارج از جهان) امکان پذیر می کند.

از طرف دیگر ، پل بین بخش های واقعی و مالی ، پس انداز مؤسسات داخلی است. به عبارت دیگر ، موسسات داخلی تصمیم می گیرند پس انداز خود را به صورت دارایی های غیر مالی (سرمایه گذاری فیزیکی) یا دارایی های مالی (سرمایه گذاری غیر رسمی) یا ترکیب هر دو نوع غیر مالی و مالی سرمایه گذاری کنند.

از آنجا که سرمایه گذاری در اقتصاد موتور رشد اقتصادی و همچنین سرمایه گذاری فیزیکی است به این معنی که زیرساخت های عمده ای برای رشد صنعت و سایر بخش های واقعی اقتصاد فراهم می کند ، درک چگونگی سرمایه گذاری نهادهای جامعه پس انداز خود بسیار مهم است.

بازارهای مالی جذاب تر هستند

همانطور که گفته شد ، پس انداز مؤسسات جامعه از دو طریق سرمایه گذاری می شود. اولین سرمایه گذاری در تشکیل فعالیتهای اقتصادی تولید ناخالص داخلی به نام سرمایه گذاری فیزیکی است و دوم خرید دارایی های مالی به عنوان بخش مالی یا سرمایه گذاری غیر جسمی در ماتریس حسابداری اجتماعی مالی است.

داده ها و ارقام مرکز تحقیقات Majlis نشان می دهد که بیشتر مؤسسات اقتصادی فعال در کشور پس انداز خود را صرف دارایی های مالی می کنند.

به طور دقیق تر ، خانوارهای ایرانی ۲ ٪ از پس انداز خود را برای خرید دارایی های مالی ، ۲ ٪ سرمایه گذاری فیزیکی و ۲ ٪ به سایر سرمایه گذاری ها تشکیل می دهند. همچنین ، ۲ ٪ از پس انداز دولت سرمایه گذاری های غیر رسمی و ۲ درصد سرمایه گذاری های فیزیکی است.

از طرف دیگر ، شرکت هایی که در صنعت نفت و گاز فعالیت می کنند ، ۲ ٪ از پس انداز خود را به دارایی های مالی و تنها ۲ ٪ سرمایه گذاری فیزیکی اختصاص می دهند.

همانطور که انتظار می رود ، شرکت های مرتبط با صنعت مالی ۲ ٪ از پس انداز خود را در سرمایه گذاری در دارایی های مالی و ۲ ٪ در سرمایه گذاری غیر مسکونی هزینه می کنند. در مقابل ، ۲ ٪ از پس انداز شرکت های غیر مالی شامل سرمایه گذاری غیر جسمی و ۲ درصد سرمایه گذاری فیزیکی است.

بنابراین ، همانطور که آمار نشان می دهد که مؤسسات جامعه اشتیاق به سرمایه گذاری در زیرساخت ها و بخش های صنعتی کشور ندارند که در دراز مدت ارزش افزوده بالاتری دارند و بیشتر نگران سود کوتاه مدت هستند.