جاده ملاسرا-شفت- زنجان؛ طرحی ملی با پیشرفت لاکپشتی | راه راست شفت تا ملاسرا و دیوار بلند راه و شهرسازی

جاده Malasra-Shaft-Zanjan ، یک طراحی ملی با تأخیر ۵ ساله و پیشرفت لاک پشت ، به سمبل سوء مدیریت و چالش های زیرساختی تبدیل شده است. سخت گیری شافت به کوه زنجان و چالش های زیست محیطی و نوع عملکرد سازمان های اجرایی در مرحله اول باعث شده است که مرحله دوم بیشتر شبیه یک رویای دست نیافتنی باشد تا یک برنامه توسعه.

براساس بانک اطلاعاتی اطلاعات Diarmirza ، جاده Malasra-Shaft-Zanjan یک طراحی امیدوار کننده برای اتصال استان های گیلان و زنجان است. این طرح در سال ۵ سال پیش توسط وزارت جاده ها و توسعه شهری مورد مطالعه قرار گرفت. این جاده ۲ کیلومتر طول ، ۲ کیلومتر در گیلان و ۲ کیلومتری استان زنجان است.

به نویسنده آیات ؛ بهبود این محور در استان گیلان شامل مسیر Melasra-Shaft-Ahmad Sarbarab-Nasmali است که حدود ۲ کیلومتر طول دارد.

شافت راست -به جاده درست به Melosra و دیوار طولانی و شهرنشینی

مرحله اول این پروژه با شافت ملر (روستایی متصل به شهر رشت) آغاز می شود و پس از ۲ کیلومتر به شهر شفت می رسد. این مسیر از مرکز شهر به مرکز شهر منتقل می شود و در وسط جاده با محور ترانزیت Saravan -shaft -fouman در هم تنیده شده است.
این طرح توسعه یک جاده ۴ خطی است که عبور خودروها را در دو خط جداگانه و دو خط تسهیل می کند.
اجرای مرحله اول این پروژه از سال ۲ آغاز شده است ، اما پس از ۵ سال ، تنها ۲ کیلومتر به بهره برداری رسیده است.

اگر پیشرفت پروژه با همان شتاب لاک پشت ادامه یابد ، ۲ کیلومتر باقی مانده ۵ سال طول می کشد! این بدان معنی است که هزینه تکمیل جاده ۲ کیلومتری در این منطقه ۵ سال است!

اگرچه بسیاری از پروژه های ساختمانی در کشور در حال عبور از لاک پشت هستند ، اما اگر یک لاک پشت از Melosra به سمت شافت حرکت کند ، فقط می تواند پس از تنها ۲ ساعت (کمتر از ۶ شب) به شهر شافت برسد! به نظر می رسد که لاک پشت در وسط جاده قرار گرفته است تا از سوء مدیریت در دفتر جاده های گیلان و دفتر توسعه شهری جلوگیری کند.

مرحله دوم ؛ رویای دست نیافتنی

مرحله دوم این پروژه در منطقه استان گیلان از شهر شفت آغاز می شود و در امتداد شهر احمد سارگوبراراب و مرکز روستای نصیر -ماهله به سمت دهکده شالما ادامه می یابد و پس از عبور از ارتفاعات سیاه شافت ، به استان زنجان و شهر تاروم می رسد.

سخت گیری مسیر کوه شافت به زنجان و چالش های زیست محیطی و نوع عملکرد سازمان های اجرایی در مرحله اول باعث شده است که مرحله دوم بیشتر شبیه یک رویای دست نیافتنی باشد تا یک برنامه ساخت. با این حال ، برخی از کارشناسان معتقدند که استفاده از فناوری های جدید مهندسی جاده می تواند برای این دلبستگی محیطی توسعه یابد.

پل ناکارآمد ، نمادی از بی اعتنایی به استانداردهای قانونی

محل این پروژه به جاده رشت-شافت فومن در نزدیکی مقر پلیس جاده در مرکز روستای مالاسارا با یک پل بتونی تحقق می یابد ، اما روند ساخت پل به موضوعی بحث برانگیز تبدیل شده است. اگرچه پایه و عرشه های این پل سالها ساخته شده است ، اما فقدان زمین در یک طرف پل و آماده سازی شیب در آن طرف این پل ، این پل نیمه تمام شده را به روح رهگذران تبدیل کرده است. پلی که هنوز پس از سالها ساخت و ساز به پایان نرسیده است و از طرف دیگر ، زمزمه در مورد تخریب و تبدیل آن به این زمینه نیز شنیده می شود. !

بدیهی است ، هر انسان خردمند ابتدا مشکلات حقوقی و حقوقی سایت را برطرف می کند و سپس روند اجرای را آغاز می کند ، اما مقامات راه و برنامه ریزی شهری با اتخاذ رویه دیگری ، برای ضررهای خانه و املاک در طی پنج سال گذشته پرداخت می کنند.

پشیمانی از توسعه و کنوانسیون متعادل در حوادث جاده ای

شهر شفت علیرغم ظرفیت های اقتصادی زیادی ، به دلیل ضعف زیرساخت ها نتوانسته است از مزایای شبکه ریلی کشور بهره مند شود. شهر صنعتی شافت ، که به سرعت می تواند به یک مرکز صادرات راه آهن به کشورهای همسایه تبدیل شود ، اکنون به دلیل کمبودهای ارتباطی جاده ای و زیرساخت ها با مشکلات جدی در جذب سرمایه گذاران روبرو است. این امر باعث افزایش اشتغال و رونق اقتصادی در منطقه شده است. عدم تکمیل مرحله اول این پروژه همچنین منجر به حوادث جاده ای و ترافیکی ، زندگی و مردم شده است.

کم و زیاد اصلاح مسیر ، تعداد تصادفات کشنده در محور شافت مالاسارا را افزایش داده و سالانه ده ها نفر را می کشد و صدها نفر زخمی می شوند و به بیمارستان ها فرستاده می شوند ، اما داستان ادامه دارد.

فرصتی به نام علی باگری

علی باگری ، معاون فعلی سیاسی ، امنیتی و اجتماعی استان گیلان ، تجربه کار در استان زنجان را در حرفه خود دارد. وی دو سال و نیم از سال ۱ تا ۲ سال فرماندار Tarom بود.

شهر تاروم در استان زنجان ، شمال غربی ایران ، توسط طبیعت کوهستان و دره های سرسبز شناخته شده است. این منطقه به دلیل موقعیت مکانی در دامنه کوههای آلبرتز و نزدیکی به رودخانه گیزل اوزن از آب و هوای معتدل و خاک حاصلخیز استفاده می کند. Tarom به عنوان یکی از مراکز کشاورزی ایران شناخته می شود ، به ویژه در تولید گردو ، انگور ، زیتون و برنج و غیره. مرکز شهر دارای یک شهر آب و جمعیتی در حدود ۱.۵ است.

Bagheri در هنگام ورود به فرمانداری Tarom ، پیوستگی مداوم به اتصال زنجان با گیلان انجام داد و همچنین با زمان نماینده زنجان و تاروم در مجمع مشاوره اسلامی سفر کرد.

باگری در مرداد ماه سال همچنین در جلسه ای که مقامات ارشد و مدیران گیلان و زنجان در استان گیلان برگزار می شود ، نقش مهمی ایفا کرد. وی معتقد بود كه خانه های ییلاقی می توانند تا زمان تعیین تکلیف نهایی جاده شفت زنجان ، روابط بین شهرهای تارروم و شافت را انجام دهند و این امر با کمک مقامات و مردم منطقه قابل اجرا است. ایده ای که بیش از پنج سال در زمین باقی مانده و اجرا نشده است.

به نظر می رسد که با Bagheri در گیلان و درک مضاعف او از شهر Tarom و استان زنجان ، این ایده می تواند بسیار خوش بینانه باشد ، اما این امر مستلزم پیگیری مقامات ارشد در شافت و تاروم است. حال ما باید صبر کنیم و ببینیم که آیا مقامات شفت سیتی از حضور Bagheri در استان گیلان استفاده می کنند یا از طرح های کاغذی زیبا و سخنرانی های بی ثمر راضی خواهند بود.