یافته عجیب دانشمند ایرانی مقیم کانادا: بدن انسان نوری منتشر می‌کند که بعد از مرگ ناپدید می‌شود
یک مطالعه جدید و شگفت انگیز ، به رهبری وهید سالاری ، فیزیکدان در دانشگاه کلگری ، می گوید که بدن انسان ما یک نور مرئی را منتشر می کند که هنگام مرگ ناپدید می شود.
براساس آزمایشی که توسط محققان دانشگاه کلگری و شورای تحقیقات ملی کانادا انجام شده است ، زندگی ما واقعاً درخشان است.
یک آزمایش خارق العاده در مورد موش ها و برگهای دو گونه گیاهی مختلف ، شواهد جسمی مستقیمی در مورد متوقف کردن پدیده ترسناک “بیوفوتون” یا “بیوفوتون” کشف کرده است که نشان می دهد همه موجودات زنده ، از جمله انسان ، به معنای واقعی کلمه می توانند تا مرگ بدرخشند.
سوخت های زیستی فوتون های سبک در محدوده نور کم نور و ماوراء بنفش تولید شده توسط یک سیستم بیولوژیکی هستند. آنها از منشأ غیر حرارتی برخوردار هستند و انتشار بیولوژیک از نظر فنی “بیولوژیکی” است.
این یافته ها ممکن است در نگاه اول کمی حاشیه ای به نظر برسد. دشوار نیست که تحقیقات علمی در مورد انتشارات الکترومغناطیسی و بیولوژیکی با ادعاهای ماوراء طبیعی در مورد هاله موجودات زنده ارتباط برقرار کنیم.
علاوه بر این ، حتی در تئوری ، طول موجهای قابل مشاهده نور که توسط فرآیندهای بیولوژیکی ساطع می شود باید آنقدر ضعیف باشد که با درخشش شدید امواج الکترومغناطیسی محیط و گرمای تابشی که توسط متابولیسم ما تولید می شود ، به راحتی غرق می شوند.
با این حال ، وهید سالاری ، فیزیکدان دانشگاه کلگری و تیمش ، ادعا کرده است که این موضوع را دقیقاً مشاهده کرده است و شاهد آزاد شدن یک فوتون بسیار ضعیف (UPE) تولید شده توسط چندین حیوان زنده در یک تضاد شدید با بدن غیر زنده و همچنین تعداد انگشت شماری از برگها بوده است.
علم پشت بیوفوتون خود یک ایده بحث برانگیز است. انواع فرآیندهای بیولوژیکی به وضوح نمایشگرهای روشنی از نور را به شکل نورپردازی شیمیایی ایجاد می کنند و برای ده ها سال ، پراکندگی امواج نوری ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ نانومتر از واکنشهای صریح کمتری در بین طیف گسترده ای از سلولهای زنده ، از بافت قلب گرفته تا مستعمرات باکتریایی ثبت شده است.
یک رقیب قوی برای منبع این تابش ، تأثیر گونه های مختلف اکسیژن فعال است که به دلیل استرس مانند گرما ، سموم ، عوامل بیماری زا یا کمبود مواد مغذی سلولهای زنده تولید می کنند.
به عنوان مثال ، اگر مولکول های “پراکسید هیدروژن” کافی وجود داشته باشد ، موادی مانند چربی ها و پروتئین ها می توانند دچار تغییراتی شوند که الکترونهای آنها را به مدارهای بالاتر منتقل می کند و هنگام بازگشت یک یا دو فوتون با انرژی بالا پرتاب می کند.
داشتن نظارت از راه دور از استرس بافتی فردی در بیماران انسان یا حیوانات یا حتی در بین محصولات کشاورزی یا نمونه های باکتریایی ، می تواند یک تحقیق قدرتمند و غیر تهاجمی یا ابزاری تشخیصی را برای تکنسین های پزشکی و متخصصان فراهم کند.
محققان برای مقایسه ضعیف ترین نشریات موش ها برای مقایسه با ضعیف ترین نشریات موش (زنده و سپس مرده) از دستگاه های بارگیری الکترون و دوربین بار استفاده کردند
چهار موش بی حرکت و فلج به طور جداگانه در یک جعبه تاریک قرار گرفتند و به مدت یک ساعت تیراندازی شدند. یک ساعت بعد آنها کشته و تیراندازی شدند. بدن آنها به همان اندازه دمای بدن گرم نگه داشته می شود تا گرما تغییر نکند.
محققان دریافتند که می توانند فوتون های منفرد را در نوار نوری قابل مشاهده که از سلولهای موش قبل و بعد از مرگ خارج می شود ، ضبط کنند. تفاوت در تعداد این فوتون ها با افت قابل توجهی در انتشار فوتون بسیار ضعیف (UPE) در طول دوره اندازه گیری پس از کشتن آنها مشخص بود.
روند دو برگ دو گیاه به نام “Arabidopsis saliana” و “Heptapleurum arboricola” نیز نتایج مشابهی را نشان داد. فشار دادن این گیاهان با صدمات فیزیکی و عوامل شیمیایی شواهدی قوی ارائه می دهد که گونه های اکسیژن فعال در واقع می توانند باعث ایجاد این درخشش نرم شوند.
محققان می گویند: نتایج ما نشان می دهد که قسمت های آسیب دیده در تمام برگها به طور قابل توجهی روشن تر از قسمت های آسیب دیده برگها در هر چهار ساعت بودند.
این مطالعه در مجله فیزیکی شیمی نامه ها منتشر شده است.
منبع: isna
