آژانس منفذ فشار یا سد استقلال ایران؟ – افق میهن

براساس اخبار تجاری ، روزنامه Farhikhtgan نوشت:

پیش نویس راه حل پیشنهادی از Troica و ایالات متحده آمریکا نشان می دهد که وستلر در تلاش است پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد و همچنان به فعال کردن مکانیسم ماشه ادامه دهد.

این رویارویی اجتناب ناپذیر از طرف اروپایی با حمایت ایالات متحده آغاز شده است ، و اگر ایران به آن پاسخ ندهد ، مطمئناً تمام قطعنامه هایی را که باید قبل از ماه اکتبر با مکانیسم ماشه منقضی شود ، احیا می کند.

چگونه باید ایران به ضلع غربی واکنش نشان دهد تا از این امر جلوگیری کند؟ در شرایط فعلی ، به نظر می رسد که ایران باید حداقل واکنش خود را در دو محور طراحی کند:

۱. در سطح فعالیت هسته ای و فنی
ایران می تواند سانتریفیوژهای مترقی تر را برای افزایش ظرفیت غنی سازی نصب و شروع کند. یک تصمیم دیگر ایرانی که معنی دار خواهد بود ، غنی سازی را از ۲ ٪ به ۵ ٪ یا در نزدیکی آن افزایش می دهد. ایران ، در طول سفر سال گذشته ، در طول سفر ، مدیر کل آژانس افزایش ۵ ٪ غنی سازی را استخدام کرد و مواد جدید تولید شده را به ۵ ٪ اورانیوم تبدیل کرد ، اما در شرایط فعلی به نظر می رسد که روند رقیق یا تبدیل اورانیوم باید ۲ ٪ متوقف شود و اورانیوم باید متوقف شود.

ایران باید غنی سازی ۲ ٪ جدی تر را منتقل کند و ماشین های پیشرفته بیشتر را به زیرزمین و مقاومت نصب کند. توسعه فعالیت های تحقیق و توسعه (FUE) و کار در سانتریفیوژهای آینده یا طراحی زنجیره ای برای تولید اورانیوم فلزی ، گام دیگری است که ایران می تواند به حوزه فنی برود. تهران نیز می تواند از حجم گسترده ای از ذخایر اورانیوم غنی شده خود در مناطقی که “ممنوع” و احزاب غربی و آژانس از آن آگاه هستند ، استفاده کند.

۲. بررسی جدی تعامل با آژانس

تلاش های آمریکایی -آمریکایی برای اعمال فشار سیاسی علیه ایران با استفاده از ظرفیت آژانس بین المللی انرژی هسته ای یک مشکل پنهان نیست ، اما آژانس باید در برابر این فشار سیاسی و الزامات غیرقانونی مقاومت کند. همکاری ویژه Grossis با ایالات متحده و Troica اروپایی راه را برای اقدامات سیاسی کشورهای اروپایی در هیئت مدیره هموار کرده است. بنابراین ، به نظر می رسد که ایران ، همراه با همکاری و تعامل با آژانس ، باید به طور جدی سازمان بین المللی تحت تأثیر این کشورها را تجدید نظر کند. در همین راستا ، ایران دلیلی برای شفافیت بیشتر ندارد و می تواند بازرسی ها را از این منظر محدود کند و پایان فعالیت برخی از دوربین های نصب شده در مبلمان را اعلام کند.

این اقدامات می تواند بخشی از واکنش ایران به حل شورای فرمانداری باشد. اگر این قطعنامه عذرخواهی از استفاده از مکانیسم ماشه باشد ، ایران باید واکنش بسیار پیچیده تری به غرب بدهد که لزوماً محدود به مشکلات فنی هسته ای و آژانس نیست.

تهران ، که سالها پیش امضا شده بود ، که توسط دولت دولت خود امضا شده بود ، تهران را به کشورهای اروپایی اعلام کرد که تهران ، اگر اسنپبک و بازگشت تحریم ها علیه ایران ، از ترک دقیقه NPT دریغ نکنند. خروج از NPT یکی از ابزارهای ایران است که صریحاً ذکر شده است ، اما این تهدید مربوط به سالها پیش و مدتی پیش است که غنی سازی ایران با وضعیت فعلی همراه نیست. در چنین شرایطی که ایران قادر به انجام طیف گسترده ای از اقدامات است ، تنها استفاده از این ابزار یک واکنش حداقل به خصومت طرف اروپایی و آمریکایی است.

تهران ، که مبتنی بر این درک است ، به احزاب اروپایی قبل از شروع ماراتن نفس گیر به جای محاسبه نتایج در دو دهه گذشته ، به منظور حل مشکلات از مسیر درک و گفتگو توصیه کرده است. در ایران ، مقامات سیاسی دریغ می کنند که برای چنین روزی در مناطق مختلف به طور رسمی به همه چیز منتقل شوند ، اما احزاب غربی از مهارت های هسته ای و غیر هسته ای آگاه هستند و نه مهارت های هسته ای ایران که می تواند قلب اروپا را سوزاند. در صورت اخراج ماشه ، راه دیگری وجود ندارد. اروپا برای این روش جدید آماده است؟

منبع: مربیان