بیگانه‌ها می‌توانند زمین را از فاصله ۲۰۰ سال نوری کشف کنند؛ اما نه از آن طریق که فکر می‌کنید
نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که تمدن های بیگانه می توانند با استفاده از علائمی که ناخواسته برای انسان ارسال می شوند ، زندگی را روی زمین بکشند.
به عبارت دیگر ، آنچه ارگانیسم های فرازمینی بالقوه را قادر می سازد تا فعالیت های انسانی را شناسایی کنند ، نه سیستم ارسال سیگنال به تمدن های خارجی ، که سیستم های رادار کنترل ترافیک هوایی در فرودگاه ها هستند.
یافته های این مطالعه ، که در نشست سالانه انجمن نجوم سلطنتی انگلیس ارائه شده است ، نشان می دهد که قوی ترین امواج رادیویی که از زمین به فضا آزاد می شود از رادارهای فرودگاه است ، نه تلویزیون ، اینترنت یا تماس های موبایل.
دکتر آلفردو کارپینی ، یک متخصص فضایی می گوید: “اولین قرار گرفتن در معرض تمدنهای خارجی ممکن است امواج رادار آزاد شده از فرودگاه ها باشد.”
طبق محاسبات ، فرودگاه های مجهز به رادار سیگنال های ۲: ۲ وات را به ۲ وات ارسال می کنند.
اگر یک تمدن بیگانه بر اساس یک تلسکوپ مانند Greenbank ایالات متحده در کمتر از ۵ سال نوری بنا شود ، احتمالاً این سیگنال ها را دریافت می کند.
رادارهای نظامی ؛ کیهان
در کنار رادارهای غیرنظامی ، رادارهای نظامی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند زیرا الگوهای پرتو آنها متمرکز است.
این نوع سیگنال ها ، اگرچه تنها ۲ ٪ از کل قدرت سیگنال ، آنقدر مصنوعی هستند که می توانند توسط موجودات هوشمند فضایی قابل تشخیص باشند.
آیا خارجی ها می توانند صدای ما را بشنوند؟
رامیرو کیسی سیدی ، محقق اصلی دانشگاه منچستر می گوید: “تمدنها ممکن است سیگنال هایی را منتشر کنند بدون اینکه بخواهند.” ما در اینجا فن آوری هایی داریم که مرتباً امواج رادیویی تولید می کنند. سوال ما این است: آیا یک تمدن با یک قدرت رادیویی مشابه می تواند این سیگنال ها را تشخیص دهد؟ “
تحقیقات قبلی نشان داده است که حتی برج های ارتباطات متحرک ممکن است تا ۵ سال نوری قابل شناسایی باشند و اکنون مشخص شده است که رادارهای فرودگاه می توانند تا ۵ برابر بیشتر به جهان نفوذ کنند.
در این مطالعه ، محققان برخی از شبیه سازی ها را انجام داده اند تا ببینند که چگونه این سیگنال ها از زمین به ستاره های اطراف منتقل می شوند. از آنجا که تراکم فرودگاه در زمین یکنواخت نیست و شدت این انتشارات رادیویی از جهات مختلف متفاوت خواهد بود.
نزدیکترین ستاره به منظومه شمسی ، Proxima cennical ، در فاصله ۱.۵ سال نوری است.
اگرچه مقیاس کهکشانی از ۵۰۰۰ سال نوری فاصله ندارد ، اما در همان حجم بیش از ۶۰۰۰ ستاره وجود دارد که ممکن است میزبان سیستم های هوشمند باشد.
دکتر سیدی می گوید: “علم هوش فرازمینی از فناوری به عنوان نماینده شناخت اطلاعات استفاده می کند.” “اگر موجودات هوشمند دیگری در جهان وجود داشته باشد ، این سیگنال های رادار ممکن است اولین چیزی باشد که آنها از ما دریافت می کنند.”
یافته های جدید در نشست سالانه انجمن ملی فضانوردی انگلیس ، که از ۱-۸ ژوئیه برگزار می شود ، ارائه می شود.
منبع: Euronews
