بازار سرمایه در تعلیق “نه جنگ، نه صلح” / ناترازی انرژی، مانع پایداری

حسین دوروودیان ، یک کارشناس بازار سرمایه ، وضعیت فعلی بازار سرمایه را در تعلیق “نه جنگ و نه صلح” ارزیابی کرد و گفت که سرمایه گذاران نه تنها به دلیل مجازات ها ، بلکه به دلیل افزایش خطرات امنیتی از بازار سهام ، و در دارایی های ایمن و فیزیکی مانند طلا و املاک و مستغلات در مناطق پایین با ریسک کم انحراف داده اند. به گفته وی ، اصلاحات ساختاری در حوزه انرژی و بازسازی فضای اعتماد تنها راه واقعی برای بازگشت به بورس اوراق بهادار است.

هوسین دورودین کارشناس بازار سرمایه در مصاحبه با بورس اوراق بهادار وی با توجه به وضعیت سرمایه گذاری های خارجی در اقتصاد ایران گفت: “حتی قبل از درگیری های اخیر با اسرائیل و تشدید محیط سیاسی و نظامی ، هیچ چشم انداز روشنی برای سرمایه گذاری های خارجی در کشور وجود نداشت.” تحریم های ایالات متحده همچنان به عنوان یک ساختار اصلی ساختار سرمایه خارجی عمل می کنند و این موضوع محدودیت های جدی در تعامل اقتصادی بین المللی کشور برای سالها است.

سرمایه گذاران بی قرار در خانه

وی تأکید کرد که ، در شرایط فعلی ، حتی سرمایه گذاران داخلی همچنان به فعالیت های اقتصادی ادامه می دهند: “در فضای پر مخاطره و ناپایدار امروز ، این امر عمدتاً فاقد این مسئله است که حتی در دوره ای که کشور در آن تحریم نشده است ، جذابیت سرمایه خارجی در اقتصاد ایران جدی نیست و به طور خاص و به طور خاص به عنوان سرمایه گذاری های مستقیم مستقیم سرمایه گذاری می کند.

سرمایه گذاری های محدودی که انجام شده است غالباً بر روی منابع مبتنی بر منابعی مانند Lextraction نفتی متمرکز شده است ، نه در صنایع تولیدی یا فناوری گرا. بنابراین ، ساختار اقتصادی ما ، همراه با موانع سیاسی و تحریم ، برای سرمایه گذاران خارجی بسیار جذاب نبود.

افزایش تولید نفت با تعلیق “نه جنگ و نه صلح”

پس از مصاحبه با بازار سهام ، حسین دوروودیان ، یک متخصص بازار سرمایه ، به افزایش تولید نفت و امکانات اقتصادی اشاره کرد و گفت که افزایش استخراج نفت می تواند برای اقتصاد ایران مثبت باشد ، اما در وضعیت فعلی که کشور در وضعیت “نه جنگ و نه صلح” قرار دارد.

فرار سرمایه از بازار سهام برای تأمین دارایی ها

وی افزود: بازار سرمایه به طور طبیعی یک بازار آینده نگر است و عامل خطر و عامل خطر و عدم اطمینان نقش مهمی دارد. ” در چنین محیطی ، دارایی های مالی بسیار مستعد تر از دارایی های واقعی هستند. سرمایه گذاران با افزایش ریسک و ابهام ، از بازار سهام حرکت می کنند و دارایی های واقعی مانند طلا ، ارز و به ویژه بازار املاک و مستغلات را جابجا می کنند.

جذابیت بازار املاک و مستغلات شهری به دلیل خطرات امنیتی

دورودیان همچنین خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی ، بازار املاک و مستغلات حتی به دلیل خطرات احتمالی جنگی ، به ویژه در مناطق مرکزی و شهری از دست رفته است و سرمایه بیشتر در املاک و مستغلات در کشور یا خارج از مراکز پرخطر شده است. این چرخش سرمایه نشان دهنده تأثیرات مستقیم عدم اطمینان سیاسی و اقتصادی بر رفتار سرمایه گذاران است.

کارشناس بازار سرمایه بر ماهیت خطرناک دارایی های مالی ، به ویژه سهام تأکید می کند و گفت: در وضعیت فعلی اقتصاد ایران ، سهام به عنوان دارایی های مالی گزینه مطلوب برای سرمایه گذاری نیست. بسیاری از عوامل سهامداران را نسبت به آینده بازار دقت بیشتری دارند. گنجاندن موفقیت بسیاری از شرکت ها و خطرات حاد محیطی مانند جدایی گسترده یا حتی تهدیدات نظامی.

تهدیدهای نظامی ، یک عامل جدی در محکم کردن عدم اعتماد به بازار

وی افزود: “در گذشته ، احتمال جنگ یا حملات موشک مورد تجزیه و تحلیل و هشدار قرار گرفته بود ، اما امروز با توجه به آنچه ، سرمایه گذاران بسیار نزدیکتر و جدی تر هستند.” همین مشکل در چشم انداز بازار سرمایه و افزایش بی اعتمادی سایه زده شد.

نقش دشوار دولت در بحران ؛ کاهش فضای فعالیت خصوصی

دوروودیان همچنین به مداخلات دولت در این بحران اشاره کرد: در فشار زیاد و فضای پرخطر ، نقش مستقیم و گسترده دولت در اقتصاد معمولاً شجاع است و احتمال فعالیت آزاد بخش خصوصی کاهش می یابد. چنین فضایی نه تنها برای بازار سرمایه بلکه برای کل محیط تجاری نیز مناسب است. بنابراین البته این است که بازار سهام در چنین شرایطی به خوبی کار نمی کند و سرمایه گذاران خیلی علاقه ای به ورود به این بازار یا ماندن در این بازار ندارند.

حسین دوودیان ، که مربوط به نیاز به تغییر شرایط کلان اقتصادی و اقتصادی برای بهبود پایدار بازار سهام است ، گفت: “وضعیت مطلوب بازار سرمایه فقط در صورتی انتظار می رود که ساختار سیاسی کشور به طور جدی تغییر کند.” این بدان معناست که تحت شرایطی که سایه جنگ از اقتصاد خارج شده است ، تحریم ها به طور مؤثر کاهش یافته و افق روشن اقتصاد کشور در معرض دید قرار می گیرد.

وی همچنین افزود: مشکلاتی مانند اختلالات انرژی باید توسط یک برنامه خاص توسط دولت رفتار شود. اگر چنین دیدگاهی ایجاد نشود ، نمی توانید انتظار تحرک جدی و پایدار در بورس را داشته باشید. زیرا چنین آینده ای در حال حاضر در دسترس نیست.

بسته تجاری ؛ راه حل کوتاه مدت برای تحریک تقاضا

دورودیان نزدیکترین قدم برای تحریک دولت را به عنوان بازار دولت توصیف کرد و گفت که در تعلیق بین جنگ و صلح ، مصرف کنندگان نیز نسبت به هزینه های روزانه خود شک دارند و بسته پشتیبانی دولتی می تواند محرک تقاضا باشد. چنین بسته ای می تواند زنجیره های تولید را فعال کرده و در صورت ترویج هزینه های اقتصاد ، به شرکت های بزرگ برسد.

به گفته این متخصص ، این اقدام می تواند به صورتهای مالی مالی شرکت منجر به بهبود تکمیل شرکت و در نتیجه بهبود موقت بازار سهام شود: گزارش های مالی شرکت ها نیز با افزایش هزینه ها بهبود می یابد و این می تواند دیدگاه مثبتی از فضای بازار ایجاد کند ، اگرچه این اثرات بیشتر انتظار می رود و مورد نیاز و لازم و لازم است.

بی تاب بودن انرژی ؛ علت اصلی ثبات بازار

حسین دوروودیان بر نقش نقض انرژی در بهبود طولانی مدت بازار سرمایه تأکید کرد و گفت: “یکی از پیش نیازهای اساسی برای بازگشت پایداری به بورس سهام حل مشکل انرژی است. ادامه قدرت و خرابی جریان گاز باعث اختلال در عملکرد عملیاتی می شود ، بلکه اثرات آن را بر روی خاصیت خاصیت خاصیت در مورد خاصیت خاصیت خاصیت در مورد خاصیت خاصیت خاصیت در مورد خاصیت خاصیت خاصیت در مورد خاصیت خاصیت در مورد املاک.

Doroudian گفت: “در نهایت ، این سودآوری واقعی شرکت ها است که می تواند منجر به بهبود دائمی در بورس شود.” اگر فروش و سود شرکت ها بهبود یابد ، می توانید به یک بازار متعادل تر امیدوار باشید.

تزریق نقدینگی ؛ استراتژی ناکافی در برابر نقص ساختاری

در عین حال ، وی تأکید کرد که علیرغم چالش هایی مانند کسری عمده در برخی از موسسات بازار فعال ، از جمله بانک ها و صندوق های بازنشستگی ، تزریق نقدینگی نمی تواند کار کند. این تزریق در برابر عمق جناح موجود فقط می تواند بخشی از شکاف را پر کند و یک راه حل طولانی مدت نیست ، مگر اینکه اقدامات اساسی و ساختاری در دستور کار باشد.

این متخصص پیشنهاد کرد که دولت علاوه بر اصلاحات ساختاری ، بسته خاصی را برای ارتقاء تقاضا در اقتصاد قرار دهد و افزود که تدوین و اجرای یک بسته تحریک اقتصادی می تواند به بهبود تقاضا در تجارت کمک کند و در صورت سرکوب بسیاری از صنایع داخلی ، تولید و فروش شرکت ها را بهبود بخشد.

وی گفت: “اگر این بسته با کاهش اندک نرخ بهره و تزریق نقدینگی هدفمند و اقدامات جدی برای کاهش نیازهای انرژی همراه باشد ، می توان امیدوار بود که تولید شرکت را افزایش داده و عملکرد مالی شما را در آینده بهبود بخشد.” بر خلاف اقدامات سطحی ، این مسیر می تواند به بازسازی اعتماد سرمایه گذاران و تقویت بنیاد بازار سهام کمک کند.

پایان