چرا گربه‌ها از آب متنفر هستند؟
ترس یا نفرت از گربه های آب یک رفتار متداول اما مرموز است که ریشه های آن باید در ژنتیک ، تکامل و تجربیات زندگی اولیه جستجو شود.
بیشتر گربه های خانگی علاقه ای به آب ندارند و از خیس فرار می کنند. از واکنش های شدید گرفته تا پاشیدن گرفته تا تلاش برای فرار از وان ، این رفتار در بین گربه ها بسیار متداول است. اما سوال این است: دلیل این نفرت چیست؟
اگرچه تحقیقات علمی مستقل به طور خاص در مورد رابطه گربه ها و آب انجام نشده است ، شواهد زیست شناسی ، تاریخ تکاملی و تجربیات اولیه آنها می تواند پاسخ هایی را ارائه دهد. در این مقاله با کلاه گربه ها سر و کار داریم.
یکی از فرضیه های بیان شده به اجداد گربه های خانگی بازگردانده شده است. Christian Vital ، یک رفتارگرای حیوانات و بنیانگذار موسسه Mauyes ، معتقد است که گربه های خانگی امروز از گربه های وحشی آفریقایی (Felis Silvestris lybica) تکامل یافته اند ، که عمدتاً در مناطق خشک و بیابانی زندگی می کردند و با منابع آب ارتباط کمی داشتند.
طبق گفته های حیاتی ، گربه های وحشی آفریقا به شکار متکی نبودند و بخش اعظم رژیم غذایی آن شامل حیوانات خشک مانند جوندگان بود. بنابراین ، گربه های خانگی به طور طبیعی احتمالاً آب نیستند زیرا با تکامل خود سازگار نیستند یا در تعامل هستند.
برخی از کارشناسان با تئوری مطرح شده مخالف هستند. جاناتان لوکوس ، زیست شناس در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و نویسنده کتاب The Cat’s Meow ، معتقد است که زندگی در مناطق خشک لزوماً به معنای ترس از آب نیست. وی همچنین خاطرنشان می کند که زیستگاه گربه وحشی آفریقا محدود به بیابان نیست و برخی از جمعیت آن در مناطقی با زمین کمتر زندگی می کنند.
جنیفر وناک ، متخصص شناخت حیوانات در دانشگاه اوکلند ، دلایل فیزیولوژیکی و رفتاری دیگری را برای این پدیده ارائه می دهد. وی خاطرنشان می کند که رطوبت می تواند حرکت گربه را محدود کرده و آن را به احساس آسیب پذیری تبدیل کند. علاوه بر این ، آب می تواند بوی طبیعی بدن گربه را تغییر دهد یا با بوهای ناآشنا که برای گربه ها ناخوشایند است همراه باشد.
از طرف دیگر ، گربه ها نسبت به بوی محیط بسیار حساس هستند و همچنین ممکن است نسبت به ترکیبات شیمیایی موجود در آب لوله کشی واکنش منفی نشان دهند. آب همچنین می تواند فرمون های طبیعی بدن گربه را که نقش مهمی در ارتباطات اجتماعی دارند از بین ببرد و باعث اضطراب شود.
تجربیات رشد همچنین می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد. دوره جامعه پذیری که در آن کودکان با صداهای مختلف ، بوها ، بافت ها و موقعیت ها آشنا می شوند می تواند نقش مهمی در واکنش آنها به آب داشته باشد. حیاتی معتقد است گربه هایی که از سنین پایین در معرض آب قرار گرفته اند ، واکنش منفی کمتری نسبت به بزرگسالی دارند. البته همیشه اختلافات فردی وجود دارد.
به طور کلی ، به نظر می رسد گربه ها نتیجه ترکیب تجربیات تکاملی ، فیزیولوژیکی و فردی هستند. این رفتار نه تنها به خصوصیات ژنتیکی مربوط می شود ، بلکه می تواند در نتیجه تجربه رشد نیز تشکیل شود. با توجه به پیچیدگی این موضوع ، تنها یک عامل نمی تواند مسئولیت پذیر باشد. در نتیجه ، نفرت آب در گربه ها نتیجه تعامل چندین مؤلفه است.
منبع: زومیت
