روایتی از باشگاه انگل‌ها / چگونه عدالت نژادی در آفریقای جنوبی به اهرمی برای انحصار نخبگان تبدیل شد؟

پس از پایان آپارتاید ، آفریقای جنوبی برای جبران نابرابری نژادپرستانه بسیار تلاش کرد. در مرکز این تلاش ها “توانمندسازی سیاه” یا زنبور عسل ، تعدادی از دستورالعمل هایی که موظف به فروش دارایی به سرمایه گذاران سیاه پوست هستند ، مدیران سیاه پوست بیشتری را استخدام می کنند و تأمین کنندگان سیاه پوست بیشتری می کنند. برنامه اصلی کنگره ملی آفریقا (ANC) ، حزب ، که پنج سال است که مسئولیت این کشور را بر عهده دارد ، اکنون از همیشه مورد تردید است.

اقلیت های گشت و گذار

دولت ترامپ زنبور عسل را دلیل تحمیل تعرفه ۵ ٪ می داند. در آفریقای جنوبی همچنین نگرانی هایی وجود دارد که این سیاست ، اگرچه در ابتدا لازم بود ، اما دیگر برای اهداف فعلی زنبورها مناسب نیست. این دستورالعمل ها اساساً به نفع اقلیت سیاه کوچک است ، در حالی که ما رشد اقتصادی را محدود می کنیم و ثبات اجتماعی را که باید آن را تقویت کند ، مختل می کند.

Bee توسط بزرگترین شرکت های چند ملیتی در آفریقای جنوبی طراحی شده است. در اوایل دهه ۱۹۸۰ ، شش شرکت در این گروه ۵ ٪ از بورس یوهانسبورگ را تشکیل دادند. به منظور متقاعد کردن AC ، که تاکنون خود را به ملی سازی اقتصاد متعهد کرده است ، مزایای سرمایه داری به سرمایه گذاران سیاهپوست نیاز داشت. بنابراین ، آنها سهام یا واحدهای ارزان قیمت را به مأمورین AC با صدای بلند مانند Siril Ramafosa (رئیس جمهور فعلی آفریقای جنوبی) فروختند. واکنش ANC به انتقاد از این سیاست مبتنی بر نخبگان در قالب “Broad Black -base -black -black -black -black -black -black -black -black -black -black بود.

فرصت برای نخبگان!

امروز زنبور عسل سعی کرد شکلی از اقدامات مثبت “بازیگوش” را ترسیم کند. در همین راستا ، هر شرکت بیش از پنج پیشنهاد دریافت می کند: صاحبان (سهامداران سیاه پوست) ، مدیریت (با کارمندان بالا رتبه سیاه) ، توسعه مهارت ها ، توسعه اقتصادی و اجتماعی (سازمان خیریه) و همچنین توسعه تجارت و تأمین کننده (خرید شرکت های سیاه). شرکت هایی با امتیازات پایین در دریافت قراردادهای دولتی و مجوز یا جذب شرکای تجاری مشکل دارند. میچل ، فعال WoneyComb گفت: “زنبور عسل در ۵ ٪ از موفقیت در تجارت آنها است.”

در عین حال ، هواداران زنبور عسل آن را منبع هماهنگی می دانند. جستیفا ماتونا ، رئیس نظارت بر زنبور گفت: “اگر ما اوضاع را قبل از دموکراسی حفظ کرده بودیم ، آفریقای جنوبی در این فروپاشی درگیر می شد.” وی تصریح کرد که سیاست همچنین منجر به رشد اواسط قید سیاه پوستان شد.

اولین ادعای مبتنی بر یک فرض ناپایدار است. آفریقای جنوبی به سختی می تواند با یکی از بالاترین نرخ اخلاقی در جهان و ناآرامی های دوره ای آرام باشد. نابرابری اندازه گیری شده توسط شاخص جینی بالاتر از امروز است. بخشی از این فرایند به دلیل افزایش نابرابری در بین سیاه پوستان آفریقای جنوبی است. یک مطالعه نشان می دهد که درآمد ناخالص ۲ درصد بین ۱ تا ۲ سال سه برابر شده است ، در حالی که فروش ۲ درصد کاهش یافته است. این وضعیت به دلیل بیکاری پایدار – کمتر از ۵ ٪ از کارهای سیاه آفریقای جنوبی به دلیل رشد اقتصادی آهسته است.

ردپاهای اصلاح طلب در بین اصلاح طلبان

برآوردهای “بسیار محافظه کارانه” ویلیام گومده از دانشگاه که در دهه ۱۹۸۰ روی زنبور عسل کار می کرد ، نشان می دهد که بیش از ۲ تریلیون دور (۲ میلیارد دلار آمریکا) به کمتر از ۵ نفر منتقل شده است. کاربران اصلی نخبگان سیاسی و ناظران (اکثر سفیدپوستان) هستند که نسبت زیادی دریافت کرده اند. یکی از “انتقال کاغذ” سهام یک شرکت تنها ۵ ٪ پس از پرداخت هزینه ها و وام ها با ارزش است. گومده به زنبور عسل “یکی از گرانترین ، ناکارآمدترین و هزینه ترین استراتژی های مؤثر در هر جامعه پس از استعمار” نگاه می کند.

حال سوال این است که ، آیا طبقه متوسط ایجاد شده است؟ تعداد شرکت های سیاه بین سالهای ۱ تا ۲ دو برابر شده است ، اما این می تواند بدون زنبور باشد. رشد سیاهپوستان در بخش دولتی از اهمیت بیشتری برخوردار بود. امروز ۵ ٪ از مدیران در استخدام دولت سیاه (تقریباً ۲ ٪ از جمعیت سیاه پوست) هستند ، در حالی که بخش خصوصی ۲ درصد است. این می تواند اثبات نژادپرستی پایدار یا اثرات باقی مانده سیستم آموزش آپارتاید بر مهارت های سیاه باشد.

کارخانه تفکر بنیاد بازار آزاد در ماه ژوئن تخمین زده شد که هزینه های سالانه شرکت ها بین ۲ تا ۵ میلیارد دور است که مربوط به ۲ ٪ تا ۵ ٪ تولید ناخالص داخلی است. اگرچه می توان آن را مطابق روش شناسی مورد سؤال قرار داد ، اما شرکت های زنبور به طور قطع هزینه ها را تحمیل می کنند و انگیزه های معکوس ایجاد می کنند.

شرکت ها حداکثر امتیاز را از شرکت های سیاه خریداری می کنند. به گفته میچل ، این اغلب به معنای “سه نفر در زنجیره تأمین به جای دو” است. طبق اعلام موسسه روابط مسابقه ، اگر کالاها یا خدمات تأمین کنندگان سیاه پوست باشند ، یک اتاق فکر دولتی می تواند ۲ ٪ بیشتر از هزینه ها بپردازد. بنابراین ، حق بیمه زنبور عسل در بدهی مردم افزایش می یابد و قوانین خرید عذرخواهی می کند از انتقال قراردادها به آشنایان.

زنبورها با “تمرکز روی ورودی” که در آن نمرات مشخص شده است ، بر روی نتایج گرفتار نمی شوند. شرکت ها می توانند با پرداخت دوره هایی که هرگز کامل نیستند ، امتیاز کسب کنند. این امر منجر به تشکیل “صنعت کوچک” از کسانی که در چندین پروژه آموزشی ثبت نام می کنند که از آنها به عنوان “کارآموزی” یاد می شود ، منجر شده است. فقط شرکت هایی که حداقل ۵ کارمند دارند باید به نرخ نژادی بپردازند. بنابراین شرکت ها رشد خود را اتخاذ می کنند یا به واحدهای کوچکتر تقسیم می شوند.

برخی از شرکت ها سعی می کنند از زنبور عسل با “نمایش جعلی” جلوگیری کنند. این بیانیه به روشی ساده اتفاق می افتد که یک شرکت سیاه آفریقای جنوبی – مانند راننده شرکت – به عنوان شریک زنبور عسل از روی کاغذ سود زیادی ندارد. به گفته ماتونا ، کمیسیون وی از سال بیش از ۵ علائم در این موضوع دریافت کرده است.

باشگاه پارازیت

شرکت های خارجی می توانند از برنامه های “معادل” از الزامات مالکیت زنبور عسل آزاد شوند. به عنوان مثال ، مایکروسافت استارتاپ های محلی را تأمین کرده است. در همان زمان ، Starilink ، ماهواره ماهواره ای از ایلان مسچوس ، می تواند توافق مشابهی داشته باشد. با این حال ، این هنوز هزینه های اضافی برای شرکت هایی است که در جای دیگر سرمایه گذاری می کنند و می توانند بی تحرکی اقتصاد آفریقای جنوبی را افزایش دهند. نرخ ورود و خروج شرکت ها در اقتصاد یک سوم از سایر کشورهای با درآمد متوسط است. صندوق بین المللی پول این کشور را در لیست ۵ کشور به سادگی تجارت طبقه بندی کرد.

Multissi Mobaki ، یک تحلیلگر قاتل ، گفت Bee یک “باشگاه انگلی” سیاه آفریقای جنوبی ایجاد کرده است که (استثنائات) به جای ایجاد شرکت های خود از سهم خود از شرکت های موجود راضی است. Estepo -Mahlul ، یکی از ثروتمندترین افراد در آفریقای جنوبی ، از این تحول پشتیبانی می کند ، اما نگران این است که Bien بتواند موفقیت سیاهپوستان را با یک برند ستاره تعیین کند.

یک بررسی فعلی توسط IPSOS نشان داد که ۵ ٪ از مردم آفریقای جنوبی می خواهند زنبور عسل ادامه یابد. حدود ۲ ٪ بگویید که باید آماده باشد و ۲ ٪ مطمئن نیستند. کسانی که می گویند این سیاست رشد اقتصادی را کند می کند ، دو برابر بیشتر از کسانی است که می گویند این نهاد باید گسترش یابد. اکثریت معتقدند که زنبور قدیمی و تقسیم شده است. بررسی بنیاد تحقیقات اجتماعی نشان می دهد که حدود ۵ ٪ از این دیدگاه مبنی بر اینکه دولت ها باید بهترین ها را استخدام کنند و ارزان ترین کالاها را بدون در نظر گرفتن نژاد خریداری کنند.

علیرغم فشار دولت ترامپ و شریک اصلی ائتلاف آن در اتحادیه لیبرال دموکراتیک ، ANC همچنان به زنبورها می پردازد. در حقیقت ، راه حل شما برای سیاست کنترل دولت است. حزب می خواهد “صندوق تحول دولت” ایجاد کند که توسط شرکت ها تأمین شود. سهمیه ها باعث شده تغییرات پذیرفته شده امسال دشوارتر شوند.

بنابراین ، رامافوسا استدلال می کند که زنبورها نه تنها انتخاب دستورالعمل ها بلکه یک الزام قانونی هستند. به نظر وی ، “این یک سوء تفاهم است که ما باید بین رشد و تکامل انتخاب کنیم.” واقعیت این است که کشور وی بیش از پنج سال پس از آپارتاید کافی نیست.