بازار سرمایه؛ آینه شکسته اقتصاد ایران

افق میهن –

بازار سرمایه ، به عنوان شاخص اصلی سلامت اقتصادی هر کشور ، بازتاب مفصلی از واقعیت های اقتصادی و سیاسی است. در شرایط فعلی که عدم قطعیت های سیاسی و اقتصادی با چالش های جدی روبرو شده است ، تجزیه و تحلیل عملکرد بورس و سیاست های دولت مهم است.

براساس افق میهن ، بازار سرمایه نه تنها وضعیت فعلی اقتصاد را نشان می دهد ، بلکه آینده اقتصادی را نیز پیش بینی می کند. این بازار تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله سیاست های کلان اقتصادی ، ثبات سیاسی ، شفافیت مالی و اعتماد عمومی است. در ایران ، کاهش اعتماد سرمایه گذاران به دلایلی مانند نوسانات سیاسی ، ضعف در سیاست گذاری اقتصادی و عدم شفافیت در گزارش های مالی بر عملکرد بازار سرمایه تأثیر گذاشته است.

وهید شاگقی شهری ، اقتصاددان و تحلیلگر بازار سرمایه ، نقش این بازار را در اقتصاد این کشور در گفتگو با تاسنیم بررسی کرده است. به گفته وی ، بازار سرمایه به عنوان یک دماسنج دقیق عمل می کند که تغییرات اقتصادی را سریعتر از آمار رسمی نشان می دهد. هنگامی که این بازار در حال کاهش ملموس است ، نشان دهنده بی ثباتی اقتصادی ، کاهش سودآوری بنگاه ها یا ضعف در مدیریت بزرگ است.

در ماه های اخیر ، شاخص کلی سهام به طرز چشمگیری کاهش یافته است که بخشی از آن به دلیل عدم اطمینان سیاسی و بخش دیگر ضعف ساختاری در اقتصاد است. در بسیاری از کشورها ، تأثیر عوامل سیاسی بر بازار سرمایه موقتی است ، اما در ایران به دلیل مشکلات اساسی اقتصادی ، بازگشت به ثبات دشوار است. صورتهای مالی بزرگ شرکت ها همچنین نشان دهنده کاهش سودآوری است که تأثیر منفی بر روند بازار دارد.

در چنین شرایطی ، دولت باید با اصلاح سیاست های اقتصادی ، بهبود محیط کسب و کار و افزایش شفافیت ، اعتماد سرمایه گذاران را به دست آورد. متأسفانه ، در سالهای اخیر ، دخالت مستقیم دولت در بازار سرمایه به جای مقررات هوشمند نتایج خوبی نداشته است. سیستم مالیاتی ناکافی ، پشتیبانی کافی از تولید و نوسانات ارزی از دیگر عواملی است که بر عملکرد بازار تأثیر منفی گذاشته است.

شفافیت در گزارشگری مالی شرکت ها نیز یکی از الزامات اساسی بازار سرمایه است. انتشار صورتهای مالی با اصلاحات متعدد باعث افزایش سردرگمی سرمایه گذار و کاهش اعتماد بازار می شود. بورس اوراق بهادار باید بیشتر مراقب باشد تا از انتشار اطلاعات نادرست جلوگیری کند تا سرمایه گذاران بتوانند در بازار اطمینان بیشتری داشته باشند.

در شرایط بحرانی ، ابزارهای نظارت بر بورس می توانند از نوسانات شدید جلوگیری کنند. مدیریت نوسانات ، بازگشایی تدریجی نمادها و کنترل احساسات بازار از جمله راه حل هایی است که باید هوشمندانه مورد استفاده قرار گیرد. در مقابل ، تصمیمات ناگهانی ، مانند افزایش دامنه نوسانات ، می تواند باعث بی ثباتی بیشتری شود.

سرانجام ، بهبود پایدار بازار سرمایه نیاز به اصلاحات ساختاری در اقتصاد کلان دارد. به جای تزریق منابع مستقیم ، دولت باید با تزریق تورم ، تثبیت نرخ ارز و اصلاح سیستم مالیاتی ، پایه و اساس رشد تولید و جذب سرمایه گذاری را فراهم کند. فقط در این صورت که بازار سرمایه می تواند به نقش واقعی خود به عنوان محرک اقتصاد بازگردد.