فرشاد مومنی: ۴۰ تا ۶۰ درصد سود بانکها از طریق بازی با نرخ ارز است
یک اقتصاددان گفت که بانک های خصوصی در ایران نابرابری را در رفاه اقتصادی مردم به وجود آورده اند و می گویند که از اوایل دهه ۱۹۸۰ ، هنگامی که بانک های خصوصی شروع به کار در ایران کردند ، فعالیت آنها تا پایان سال ۲ ٪ بود ، اما اندازه رشد نقدینگی ۶۰۰۰ ٪ و یکی از ریشه های اصلی قیمت مسکن خصوصی افزایش یافته است.
فارشاد مومنی در جلسه ای با عنوان “اقتصاد ملی و اثرات مخرب بانکداری پیشتاز” در انستیتوی دین و اقتصاد گفت: بانک ها و به ویژه بانکهای خصوصی می توانند امور ضد انسانی را در دنیای جنایتکاران جنگ تسهیل کنند.
وی افزود: “جفرسون می گوید در سال ۴ من معتقدم که موسسات بانکی برای آزادی های ما بسیار خطرناک تر از ارتش های خصمانه هستند. وی در ادامه می گوید که اگر مردم آمریکا به بانکهای خصوصی اجازه دهند تا انتشار ارز ملی را کنترل کنند ، واحدهای اقتصادی که در اطراف چنین بانکی رشد می کنند ، ابتدا با ایجاد تورم و سپس رختکن ، افراد را از دست می دهند ، بنابراین کودکان آنها در صورت بیداری و رختکن خود را از بین می برند.
به گفته ایسنا ، اقتصاددان با اشاره به موضوع بانکداری در ایران ، گفت: “در کشور خودمان نیز باید به سلطهگران توجه کنیم. با توجه به ویژگی های خاص جغرافیایی ، ژئوپلیتیکی و ژئو- ژئو- ژئو سیاسی در ایران طی پنج سال گذشته ، ما همچنین باید رابطه آن را با تسلط بر هر موضوعی در ایران در نظر بگیریم.
مومنی گفت: “برای اینکه بانک بتواند به توسعه و خدمات مردم خدمت کند ، باید انرژی زیادی را صرف کند ، در غیر این صورت ما خودمان را با دست خودمان به قبرهای خود می دهیم.” یک کتاب پیش از انقلاب بیان می کند که وقتی می خواهید ریشه های فقر ، بدبختی و وابستگی به دنیای خارج و عقب ماندگی تکنولوژیکی در ایران را بررسی کنید ، باید مجبور شوید عزیمت خود را در بانک سلطنتی و بانک وام بگیرید.
وی گفت: پیوند دائمی در اقتصاد ایران بین غصب ، حدس و گمان و فعالیت های ضد تولید ایجاد شده است. زیرا آنها در هم تنیده شده و از یکدیگر پشتیبانی می کنند. بیشتر سیاست هایی که ریشه تولید و سعادت را در ایران می سوزاند ، فشار بانکهای خصوصی است. هیچ تفاوتی در این سیستم بین قرن ۱ ، ۲ و ۲ ایران وجود ندارد. بانک های مدرن در ایران ، به جز ساختار ربا ، از ربا ، که عمدتاً در خدمت واردات ، گمانه زنی ها ، به ویژه گمانه زنی ها و عناصر ضد توسعه بود ، بیرون آمدند.
تحلیلگر اقتصادی تأکید کرد: تا زمانی که ترتیب این باشد که دلالان در پشت بانک ها حضور دارند ، منابع پولی در دسترس است.
مومنی خاطرنشان کرد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، دو نقطه عطف وجود داشت که یکی بر افزایش رونق و دیگری به سمت کاهش بود. اولین نقطه عطف در سال این بود که یکی از جدی ترین تصمیمات رهبران انقلاب ملی سازی بانکهای خصوصی بود. بانک های خصوصی در آن زمان نقش مهمی در خروج ارز و تأمین اعتبار فراریان و تحمیل بدهی بوهمی خود داشتند. اگر ما بانکهای خصوصی را ملی نکردیم ، ممکن است شش ماه در جنگ زنده نماند.
وی گفت: “هرکسی که قلب ایران را داشته باشد می تواند از خود بپرسد که چگونه در وسط جنگ ساخته شده است ، جهشی در سرمایه گذاری های تولیدی خصوصی که تا به امروز تکرار نشده است ، و اینکه چگونه از آنجا که بانک های خصوصی در ایران به بحران منتقل شده اند و سرمایه گذاری های تولیدی را کاهش داده اند.”
این تحلیلگر اقتصادی گفت: “از نقطه عطف تشکیل بانکهای خصوصی ، اقتصاد سیاسی ایران تهدید و بی عدالتی شده است.” فقط به عنوان نمونه ، من شما را به گزارشی از کمیسیون اقتصادی مجلس در مورد موضوع “سونامی نقدینگی” ارجاع می دهم. در این گزارش آمده است که بانک های خصوصی از ابتدای سال با فعالیت خود تا پایان سال فعالیت خود را در ایران آغاز کردند ، در حالی که رشد تولید ۲ ٪ بود ، اندازه رشد نقدینگی ۶۰۰۰ ٪ بود.
به گفته مومنی ، این شکاف بین رشد تولید و نقدینگی منجر به نابرابری جنایی در رونق اقتصادی و سیستم بهداشتی شده است. این فقط این نیست که فعالیت بانکهای خصوصی شکاف بین عرضه و تقاضا ایجاد کرده است ، بلکه با ظهور این بانک ها ، علاوه بر تغییر اندک نقدینگی ، ما نیز کیفیت نقدینگی را برآورده کردیم. یعنی ما بی سابقه ترین میل به نقدینگی نسبت به مردم و استقلال ملی و عدالت اجتماعی را می بینیم. یکی از ریشه های اصلی پرش قیمت و اجاره مسکن ، عملکرد بانکهای خصوصی است.
وی گفت که اگر همین حالا به بازار سهام بروید ، از عملکرد بانک ها می بینید.