حق مسکن ۹۰۰ هزار تومانی، نصف هزینه اثاث‌کشی هم نیست!
یک فعال کارگران گفت که حق مسکن باید بتواند بخشی از مشکل مسکن را حل کند ، اما متأسفانه تمام تصمیمات با کارگران در کشور ما تزئینی شده است.
براساس اخبار تجاری ، ارقام نشان می دهد که بخش بزرگی از درآمد خانوار کارگران صرف هزینه های مسکن می شود. براساس آخرین گزارش دفتر سرشماری ایران ، نسبت هزینه های مسکن از هزینه های بودجه شهری ۳.۹ درصد تخمین زده می شود. این درصد البته متوسط است و به گفته کارشناسان ، نسبت هزینه های مسکن برای خانواده های کار با توجه به درآمد حداقل کارگران و فاصله از سبد زندگی از این تعداد بسیار بیشتر است. به حدی که برخی از سهم هزینه های بیش از ۵ ٪ تخمین زده اند.
در چنین شرایطی ، عدم افزایش فضای زندگی برای کارمندان امسال انتقادات زیادی را به خود جلب کرد. هزینه املاک و مستغلات مانند قبل از ۴۰۰۰ دلار آمریکا باقی مانده است ، در حالی که سهم هزینه های مسکن بیش از نیمی از هزینه های خانواده های کار است. البته نسبت فضای زندگی باید در معیشت کارمندان محاسبه شود ، که با توجه به محاسبات بسیار حداقل ، به درستی به عنوان سایر هزینه های واقعی برای معیشت در نظر گرفته نمی شود.
در این شرایط ، حق زندگی به عنوان کمک هزینه آپارتمان برای کارمندان باید یک عدد منطقی و متعادل باشد. در حالی که حق مسکن تعریف شده در شورای عالی کار نمی تواند به عنوان یک کمک هزینه آپارتمان به عنوان یک شماره منطقی تلقی شود. علاوه بر این ، همان تعداد حداقل برای امسال افزایش نیافته است. در ناچیز فضای زندگی ، کافی است بگوییم که این مبلغ حتی هزینه های متحرک را نیز پوشش نمی دهد!
در مکالمه با ایلنا ، عبدالعیم هومایونی با اشاره به عدم حقوق مسکن کارمندان اشاره کرد و گفت: “با این مبلغ حتی یک اسباب بازی نیست ، این مبلغ حتی هزینه آب و آب و حمل و نقل نیست!
هومایونی گفت که حق مسکن باید بتواند بخشی از مشکل مسکن کارمند را حل کند. متأسفانه ، تمام تصمیمات با کارگران در کشور ما تزئینی شده است. حتی حمایت دولت از فضای زندگی ضعیف جامعه ، که مشمول ماده ۵ قانون اساسی است ، کار نمی کند. مشارکت در برنامه های مسکن ملی برای خانواده های کار دشوار است و وام های کم با درآمد کم برداشت نمی شود. سود بالا وام مسکن همچنین این امکان را برای بسیاری از کارمندان فراهم کرد که از آن بهره مند شوند.
این فعال کننده کار گفت: حداقل نگهداری این است که اعدادی که در سبد زندگی برای هزینه های مسکن کارمندان مشاهده می شود ، به واقعیت نزدیک تر خواهد بود. علاوه بر این ، حقوق کارمندان باید توسط سبد زنده تعیین شود و حقوق مسکونی باید یک شماره منطقی باشد. نه برای تعیین حق فضای زندگی و افزایش آن!
هومایونی گفت: حق زندگی در فضای زندگی خیریه یا لطف نیست. یک حق قانونی است کارگر ستونی از اقتصاد کشور با کمترین محتوا است. اعتقاد بر این که حق زندگی در فضای زندگی نوعی تقاطع است -ید یک ظلم و ستم بزرگ نسبت به کارگر است.
وی تأکید کرد: اگر دولت قادر به ساخت آپارتمان برای کارمندان نباشد ، حداقل باید مطابق با شرایط بازار مسکن ، همان حق زندگی را بپردازد. اگر نتوانید تورم را کنترل کنید ، حداقل برای خانواده وی شرمنده نخواهید شد تا اساسی ترین نیاز برای ایجاد سقف بالای سر شما باشد.
“ما نمی خواهیم یک موسسه خیریه با توجه به نرخ تورم و سبد واقعی هزینه های زندگی ، حقوق را افزایش دهد ، پایین ترین و حقوقی ترین حق یک کارمند است که متأسفانه امروز به حداکثر تقاضا تبدیل شده است.
منبع: ایلنا
