قیمتگذاری سوختی گاز، فولاد ایران را از رقابت جهانی دور میکند
در راهنمای جدید خود ، دولت گاز ، که به صنعت فولاد تحویل داده می شود ، به ویژه واحدهای تولید آهن اسفنجی را با تعرفه سوخت محاسبه می کند. به گفته یک متخصص صنعتی ، این تصمیم مبتنی بر یک اشتباه مفهومی و ساختاری است و می تواند مزیت استراتژیک ایران را در بازار جهانی فولاد به خطر بیندازد.
مینا جعفری گفت: در سالهای اخیر صنعت فولاد به یکی از قابل اعتماد اقتصاد ایران تبدیل شده است و گفت: “این صنعت تحت دسترسی به مواد اولیه بومی ، متخصصان برای مردم و مهمتر از همه منابع انرژی عظیم ، می تواند تحت تولید کنندگان منطقه ای و حتی جهانی موقعیت قابل قبولی کسب کند.” ایران در حال حاضر یکی از معدود کشورهایی است که در آن یک زنجیره فولادی نسبتاً کامل از معدن محصولات نهایی دارد و از طریق سرمایه گذاری های گسترده ، به ویژه در بخش تولید آهن اسفنج از طریق فرآیند احیای مستقیم ، سهم قابل توجهی در بازارهای جهانی کسب کرده است.
دستورالعمل های ناگهانی و پیامدهای آنها
در چند ماه گذشته ، تغییرات ناگهانی و بازتابی در دستورالعمل های قیمت گاز که موجی از نگرانی صنعت فولاد ایجاد کرده است ، به ویژه واحدهای تولید آهن اسفنج ، نگرانی بین فعالان صنعتی ، کارشناسان اقتصادی و تحلیلگران انرژی است. به ویژه ، هنگامی که دولت علاوه بر افزایش ناگهانی نرخ گاز ، مالیات بر ارزش افزوده را نیز دریافت کرد ، زنگ هشدار به نظر می رسید. راهنمایی با استدلال های نادرست و مفهومی بدون درک صحیح از نوع مصرف گاز در فرآیندهای صنعتی و در صورت ادامه این کار ، یکی از مهمترین مزایای رقابتی اقتصاد ایران در بازارهای جهانی می تواند تضعیف شود.
گاز خوراک شیمیایی که سوخت را گرم نمی کند
جعفری داستان را دقیق تر از یک خطای مفهومی و ساختاری در سیستم تصمیم گیری در مورد تصمیم گیری توصیف کرد و گفت که گاز طبیعی ، همانطور که در نیروگاه ها یا صنایع گرمایش استفاده می شود ، نقش متفاوتی در صنعت فولاد به ویژه در بخش احیا مستقیم دارد. در اینجا از گاز نه تنها به عنوان انرژی گرما ، بلکه به عنوان یک خوراک شیمیایی در واکنش سنگ آهن نیز استفاده می شود.
این فعال صنعتی خاطرنشان کرد: درک وی به عنوان “سوخت” و معرفی تعرفه های مشابه مانند رانندگان گرمایش برخلاف واقعیت فنی و اقتصادی روند تولید است. این خطای مفهومی ممکن است در نگاه اول کم به نظر برسد ، اما در عمل تأثیر اساسی بر هزینه های تولید ، ساختار قیمت ، سودآوری شرکت ها و در نهایت توانایی رقابتی ایران بین المللی دارد.
تضاد سیاست ایران با تجربه جهانی
این راهنما از دستورالعمل پیروی می کند ، در حالی که در بیشتر کشورها با صنعت صادرات با جهت گیری ، دولت ها یارانه های تهیه مواد غذایی مورد نیاز برای صنعت پایین دست را در نظر می گیرند. از آنجا که می دانید سود اقتصادی ناشی از صادرات محصولات فرآوری شده به مراتب بیشتر از فروش خام یا انرژی است. در چنین مدلهایی ، غذا نه تنها گران است ، بلکه کاهش می یابد. با این حال ، در ایران این وضعیت است که نه تنها تخفیف وجود ندارد ، بلکه با افزایش تعرفه ها و مالیات ، تولید کننده روی شانه قرار می گیرد.
عواقب قیمت برای زنجیره فولاد و اقتصاد
جعفری یکی از خطرناک ترین پیامدهای این راهنما را تأثیر بر زنجیره ارزش صنعت فولاد توصیف کرد و گفت: گاز گران قیمت به معنای آهن اسفنجی گران است. آهن اسفنجی گران قیمت همچنین به معنای افزایش قیمت غرفه های فولادی است و این چرخه به دستیابی به محصولات نهایی مانند حالت تقویت ، جت ، ورق فولادی و سایر مشتقات فولادی ادامه می دهد.
وی تأکید کرد: “این قیمت به طور خودکار به سایر شاخه های اقتصاد گسترش می یابد.” قیمت ساخت و ساز ، قیمت لوازم خانگی و حتی بسیاری از کالاهای میانی که بازی های فولادی ملموس هستند. در حالی که اقتصاد ایران با فشار تورم کاهش می یابد ، چنین دستورالعمل هایی در واقع به عنوان موتورهای تورم جدید عمل می کنند و نه تنها اقتصاد را به دست می گیرند ، بلکه وزن آن را نیز افزایش می دهند.
اقتصاددان گفت: “در عین حال ، عواقب این رویکرد نیز از دیدگاه صادرات نگران کننده است.” علیرغم همه تحریم ها و محدودیت های بین المللی ، ایران در سالهای اخیر به ویژه در بازارهای منطقه ای در Stahlexports جایگاهی کسب کرده است. مشتریان همسایه که به دلیل نزدیکی جغرافیایی و هزینه های پایین تر به فولاد ایران جذب شده اند ، اکنون دستورالعمل های خرید خود را بررسی می کنند. رقبای منطقه ای ایران ، مانند Torkiye ، هند و حتی عربستان سعودی ، که از مفهوم “ایمنی خوراک” برای صنایع خود آگاه هستند ، از ایران فراتر می رود.
جعفری گفت: شما نه تنها تعرفه های محکمی را در صنعت فولاد تنظیم نمی کنید ، بلکه بسته های پشتیبانی ، مشوق های صادراتی و قراردادهای طولانی مدت را برای تولید کنندگان خود نیز فراهم می کنید. از طرف دیگر ، تصمیم سیاسی ایران ، سازنده ، لرزش و قیمت گذاری ، از فعالان اقتصادی برای سرمایه گذاری در این بخش ها فرار کرده و عملاً فرصت های توسعه را سوزانده است.
مالیات ایجاد ارزش ؛ خودداری از سرمایه صنعتی
وی گفت: جنبه های دیگر تاریخ در زمینه سیاست های مالیاتی بوده است. تصمیم دولت و افزایش نرخ بهره برای دریافت مالیات بر ارزش افزوده برای گاز خوراکی ، ضعف دیگری در این الگوی سیاسی است. فلسفه این مالیات در اکثر کشورها بر اساس این اصل استوار است که “پایان پایان” باید بار مالیاتی را تحمل کند.
این فعال صنعتی اظهار داشت که در ایران ، با این حال ، تولید کننده نه تنها مصرف کننده اصلی است که این مالیات را پرداخت می کند. در عوض ، باید به عنوان پیش پرداخت پرداخت شود. این عمل در عمل به معنای مسدود کردن صنایع ، کاهش سرمایه عملیاتی و در برخی موارد برای متوقف کردن توسعه و حتی بستن واحدهای کوچک و متوسط است.
به گفته کارشناسان اقتصادی این کشور ، در صورتی که روند بازگشت این مالیات نیز یک فرایند شفاف و گاه غیرقابل اعتماد باشد ، پیچیدگی مشکل افزایش می یابد. در بسیاری از موارد ، واحدهای تولیدی ماهها منتظر هستند ، اما سالهاست که آنها سالها منتظر این اظهارنامه مالیاتی بودند و در صورت عدم تأثیرگذاری بر مشکلات فعلی خود ، آنها را دریافت نمی کنند. این امر از نظر اقتصادی با توجه به مسدود کردن نقدینگی صنایع مطابقت دارد. آنچه در جو تورم امروز اتفاق می افتد در واقع به معنای از بین بردن سرمایه عملیاتی است.
تشدید تورم و کاهش درآمد دولت
جعفری گفت: “با ادامه این وضعیت ، تولید کنندگان باید هزینه نهایی محصول را برای قیمت نهایی افزایش دهند و این باعث افزایش تورم می شود. در حقیقت ، دولت دستورالعملهایی را برای اطمینان از بخشی از درآمد خود تصویب کرده است ، که اثرات آن نه تنها از استفاده از تولید استفاده می کند ، بلکه کارهای تولید را نیز کاهش می دهد.
با صنایع کوچک و متوسط ملاقات کنید
نکته نگران کننده تر این است که ، با وجود ادعاهای آنها در مورد قوه قضاییه ، این دستورالعمل ها به نفع صنایع بزرگ و متوسط به نفع صنایع بزرگ و متوسط است. واحدهای کوچک که نمی توانند مذاکره شوند یا قادر به مدیریت جریان نقدی باشند ، قبلاً توسط چندین بازیگر اصلی انحصار یافته اند. از منظر عدالت صنعتی و از دیدگاه کارایی اقتصادی ، این مضر است.
با توجه به تجربیات جهانی ، وی گفت: “با نگاهی به تجربیات جهانی می بینید که موفق ترین کشورها در توسعه صنایع بعدی کسانی بودند که سیاست ثبات ، امنیت خوراک ، پشتیبانی هدفمند و انگیزه تولید کنندگان را در نظر گرفته اند.” در این کشورها ، نرخ ورودی برای صنایع با جهت صادرات نه تنها زیاد است ، بلکه در قالب قراردادهای بلند مدت برای نرخ های ترجیحی نیز تضمین می شود. علاوه بر این ، سیستم مالیاتی در نظر گرفته شده است تا بار مالیاتی نهایی را برای تولید کننده به مصرف کننده ارائه دهد.
نیاز به یک بررسی فوری
در پایان ، کارشناس کشور در مسائل اقتصادی گفت: “اگر یکی از بازیکنان جدی در بازار جهانی فولاد می خواهد باقی بماند ، باید به سرعت و اساساً رویکرد خود را تجدید نظر کند.”
منبع: isna