۱۹ میلیون ساکن بافت‌های ناکارآمد هستند
مدیر وزارت توسعه مدنی و شهری در مرکز تحقیقات Majlis گفت: “۵ میلیون نفر از ۵ میلیون نفر از ساکنان بافت ناکارآمد در خانه های ناپایدار زندگی می کنند.”
براساس اخبار تجاری ، صدمین مجمع ویژه “نوسازی و امور در بافت دین” توسط چهار متخصص و علاقه مندان به صورت شخصی و آنلاین از موسسه فاجعه طبیعی بود و چرخه ساخت زمین ، چالش های اقتصادی و اجتماعی و راهکارهای پیشگیری را بررسی کرد.
مجید روسا ، عضو هیئت مدیره ایران شرکت تفریحی شهری ، روند نوسازی را به عنوان یک فرآیند برنامه ریزی شده برای امنیت ، ابعاد اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و زیست محیطی به منظور ارتقاء مقاومت و حفظ هویت محلی تعریف کرد.
وی Make -up را به عنوان یک پدیده با محوریت بازار توصیف کرد که منجر به افزایش ارزش زمین و ساکنان با درآمد کم می شود. چرخه معمول این انتقال با فرسودگی و عدم خدمات با نوسازی مداخلات و ورود سرمایه و همچنین با افزایش قیمت و تغییرات اجتماعی آغاز شده است.
این دهکده خاطرنشان کرد: طراحی سیاسی مناسب ، پیروی از معیشت ساکنان و ایجاد فضاهای شهری با کیفیت بالا می تواند از تبدیل نوسازی به امکانات جلوگیری کند ، اگرچه این روند گاهی اجتناب ناپذیر است.
وی بر اساس تجربیات جهانی و داخلی ، رویکرد ، قوانین و اولویت بندی منافع جوامع محلی را موفقیت پروژه ها توصیف کرد.
این روستا گفت که دستورالعمل های مسکن حمایتی ، پشتیبانی ویژه از مستاجران ، تعادل اقتصادی اقتصادی و برنامه ریزی یکپارچه بین دولت ، شهرداری ، بخش خصوصی و جامعه محلی باید در دستور کار قرار بگیرند و هشدار داده اند که این نوسازی اثرات منفی محرومیت را بدون حمایت اقتصادی و فرهنگی خواهد داشت.
کوه حاجی علی اکبری ، محقق توسعه شهری ، از سال دوم مفهوم محرومیت روت گلس را معرفی کرده و آن را “جزایر نوسازی در دریای فرسودگی” خوانده است.
وی چهار فرآیند اصلی این پدیده ، از جمله اسکان مجدد و تمرکز اجتماعی ، تغییر در محیط ، تجمع فرهنگی و افزایش تحقق املاک و مستغلات و همچنین محرک های استناد شده مانند نیازهای املاک و مستغلات ، تغییرات شیوه زندگی ، تحولات کلاس و دستورالعمل های مسکن شهری را شرح داد.
حاجی علی اکبری پیشینه توسعه ایران را در دهه ۱۹۸۰ و پروژه بهژ آباد نسبت داد و در اواسط دهه ۱۹۸۰ به پروژه های خودکشی و جمع آوری اشاره کرد.
وی راه حل هایی مانند مداخلات رو به پایین ، سرمایه گذاری در زیرساخت های اجتماعی ، انتظار فضای زندگی ، تثبیت اجاره ، جلوگیری از تخریب بزرگ و استفاده انعطاف پذیر از فضاهای مستقل را به منظور کاهش عواقب منفی پیشنهاد کرد.
علی فارنام ، مدیر مرکز تحقیقات Majlis ، همچنین به ماده ۴ قانون اساسی و حقوق مسکن مربوطه یادآوری کرد و بحران اصلی بازار املاک و مستغلات را “شکاف” توصیف کرد.
وی هشدار داد: تهران علاوه بر گرانترین شهرهای جهان در قیمت درآمد خانوار است.
فرنام دریافت که ۵ میلیون نفر از ۵ میلیون نفر از ساکنان در خانه های ناپایدار بافت های ناکارآمد دارند و فشار بر مستاجران و یک رکورد را توصیف می کنند.
وی خواستار انتقال تسهیلات بانکی به خود ساکنان شد و خواستار اقداماتی از قبیل اعطای مجوز ، اختصاص برخی از مجوزها به فضای زندگی قابل تشخیص و اجاره ای ، بررسی استانداردهای ایستاده پارکینگ و پشتیبانی واحدهای خرد شد.
فارنام با تجدید نظر در قوانین برای آرامش و مشارکت ساکنان به عنوان یک مدل ، به تجربه کره جنوبی اشاره کرد و از رشد پیش از محل و فشار مضاعف به بازار اجاره هشدار داد.
منبع: ایلنا
