خفگی فوتبال ایران در اتاق بدون اکسیژن؛ مضحکه استانداردسازی ورزشگاه‌ها

تحت وضعیت فعلی فوتبال ایران و وضعیت زیرساخت ها ، سوالی در مورد اینکه کارگروه استاندارد سازی استادیوم چیست وجود دارد! هنگامی که هیچ استادیوم یا کسانی که اغلب با مشکلات و کاستی های اساسی روبرو هستند ، چنین گروه کاری نمی توانند جای خالی بدون دردسر را در فوتبال ما پر کنند.

اکنون می توان گفت که مدت زمان طولانی اعتراض و انتقادات مربوط به ورزشگاه های فقیر و چمن چمن ، که قرار است میزبان مسابقات فوتبال در “بالاترین سطح” باشد! این است ، می رود. استادیوم هایی که هم ناراضی هستند و هم طرفداران. بازیکنان نمی توانند دستورالعمل های تاکتیکی را اجرا کنند و نمی توانند فوتبال قابل قبولی ارائه دهند. داستان غم انگیز طرفداران ، که مسئله جدیدی نیست ، و تا آنجا که حافظه ما کمک می کند ، سختی های ورود به استادیوم ها و امکانات پایین آن هنوز در حال اجرا است. حتی برای اعتراض ترک نمی شود.

در چنین شرایطی ، مکالمات یکی از چهره های توجیه شده و توجیه شده فوتبال ایران از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. در حقیقت ، هنگامی که صدای کریم باقری می آید و در برابر وضعیت فعلی وضعیت نسبتاً تیز می گیرد ، اوضاع بدتر از آنچه به نظر می رسد است. کریم باگری ، پس از بازی Persepolis مقابل Chadelmu Ardakan در ورزشگاه Takhti ، که با یک تساوی بدون گل به پایان رسید ، موضوع تأمل را مطرح کرد. مربی پرسپولیس ، که معمولاً در مورد آن صحبت نمی کند و بحث برانگیز نمی کند ، این بار گفت که مقامات همه در خواب هستند و همچنان می گویند: “اگر نمی توانید لیگ را تعطیل کنید ، فوتبال نمی تواند در زمین بازی شود.” ابراز این جملات در مواجهه با چهره ای که احتمالاً در طول سالهای فوتبال از فر جلوی دوربین ها خارج شده است ، تأیید می کند که چاقو به استخوان رسیده است!

به نظر می رسد که مقامات و مقامات فعلی فوتبال ، مانند همه کسانی که در سالهای گذشته و دهه های گذشته به آن وابسته بودند ، فراموش کرده اند که استادیوم و چمن فوتبال دارای اکسیژن برای انسان و آب برای ماهی هستند. اگر نه ، فوتبال می میرد. هیچ یک از ستون های اصلی فوتبال ، از طرفداران گرفته تا بازیکنان و مربیان ، چنین وضعیتی ندارند. اگر تعارفات را کنار بگذاریم ، واقعیت این است که برخی از اختلافات و ناهنجاری ها مربوط به همان وضعیت ناخوشایند و ناخوشایند استادیوم ها است. هنگامی که الفبای فوتبال وجود ندارد ، چگونه می توان انتظار داشت که فوتبال رشد کند و به درجه های بالاتر برسد. فقدان تیم های طبقه دوم آسیا موضوعی نیست که بتواند نادیده گرفته شود و بر آن غلبه کند. اگر امروز شاهد فاجعه هستیم ، از روزی که این مسئله به یک مسئله مشترک تبدیل شود ، دور نیست. چه در عرصه ملی و چه در باشگاه.

از یک طرف ، چند استادیوم که می توانند به فوتبال ما کمک کنند نیز تحت تیغ سوء مدیریت قرار دارند. استادیوم آزادی مدت زمان زیادی برای “تعمیر و بهبود” ، استادیوم امام رضه مشهاد ، که خط قرمز است ، مانند نقش جهان و حافظه امام ، که به عنوان پرچمدار استادیوم ها در این شرایط محسوب می شود ، با مشکلاتی مانند مسیر قریب به اتفاق طرفداران و کیفیت چمن می باشد. در چنین شرایطی ، اعلام شد که در طول جلسه فجراپازی و استیلرز ، ورزشگاه پارس شیراز در حال حاضر از چرخه میزبانی خارج است. شیرازی سالها منتظر افتتاح واقعی (رسمی) ورزشگاه پارس بود و در ماه های اخیر مقامات استانی و ملی فوتبال آن را به اشکال مختلف سرزنش کرده اند ، اما اکنون در هفته های اولیه با یک چالش بزرگ روبرو شده است و به دلیل سقوط استادیوم ، فدراسیون فوتبال بخشی از استادیوم بوده است. در همین راستا ، کمیته اخلاق فدراسیون مدیرعامل باشگاه میزبان (Fujerspasi) ، پیمانکار و مدیر استادیوم را احضار کرد.

در چنین شرایطی ، سؤال این است که کارگروه ورزشگاه ها چیست! هنگامی که هیچ استادیوم یا کسانی که اغلب با مشکلات و کاستی های اساسی روبرو هستند ، چنین گروه کاری نمی توانند جای خالی بدون دردسر را در فوتبال ما پر کنند. کارگروه استاندارد سازی استادیوم برای وضعیت خوبی است که فوتبال دارای استادیوم ایده آل در سراسر کشور و به روزرسانی و تجهیز بهتر آنچه در کشورهای دیگر است ، به روز می کند. در غیر این صورت وضعیت چیزی است که اکنون در مقابل چشمان ما است.