تولید سیمان ۱۰ درصد کاهش یافت / زمستان سخت در انتظار کارخانه‌های سیمان

براساس اخبار تجاری با آمار نگران کننده ، تولید سیمان در سه ماه اول سال جاری آغاز شد. علی اکبر الواندیان ، دبیر اتحادیه صنعت سیمان ، به Tasnim گفت که تولید این محصول اساسی در مقایسه با مدت مشابه سال قبل حدود ۲ ٪ کاهش یافته است.

اگرچه بخشی از افت تولید در تیر وت مرداد شرایط در بهبود نسبی جبران شد ، اما آنها هنوز هم در محدودیت های انرژی ریشه دارند. محدودیت های اولیه در مورد برق و گاز از اردیبهه ذخیره کامل مازوت از کارخانه ها و ۲ ٪ از مخازن خالی است. برخی از واحدهایی که مازوت نباید از آن استفاده کند ، باید در صورت ادامه این وضعیت ، تولید را متوقف کند.

تنگنا انرژی و پیامد چند جانبه آن

صنعت سیمان پرانرژی است و در خط تولید خود وابستگی شدیدی به برق و گاز دارد. به همین دلیل ، کوچکترین اختلال در بخش انرژی بلافاصله صنعت را مختل می کند. تجربه سالهای اخیر نشان می دهد که روند محدودیت ها هر سال از اوایل آغاز می شود. در سال دوم نیمه دوم آبان و در ۲ از نیمه دوم مهر و بیش از حد امسال از اردیبهشت شروع شد

دیر اردیبهشت در همین زمان ، قیمت صنعت سیمان و فولاد به بازار آزاد افزایش یافت. این مشاهدات نشان داد که سیمان سیمان ممتاز و تهران در آن زمان دو برابر گران است. این جهش نه تنها به دلیل کاهش مراقبت بود. هزینه های در حال رشد حمل و نقل ، مواد اولیه و دستمزد نیز درگیر بود. نتیجه این فشار قیمت افزایش هزینه های ساخت و ساز و سفت شدن بازار املاک و مستغلات بود. رکود اقتصادی که تقاضا را ارتقا می بخشد و سپس دشواری در ارائه کارخانه ها.

این تغییر ظاهراً کم به معنای ماه ها برای کاهش ظرفیت است. در عمل ، ظرفیت اسمی این کشور در سال گذشته به حدود ۲ میلیون تن رسید و طبق گفته انجمن سیمان ، کارخانه ها با سوئیچینگ ۲ ساعته روبرو شدند که در معرض کاهش عرضه سوخت و کاهش ۵ ٪ تولید قرار گرفت.

این شرایط دو نتیجه مستقیم داشت که اولین آن افزایش ریسک سرمایه گذاری و پایان پروژه های توسعه است. دوم مقاومت در صنعت است. اگر کارخانه ها برای تأمین نیاز بازار باید از ذخایر Clinker استفاده کنند ، آینده تولید بسیار زیاد است. اگر در ماه های بعد محدودیت برق و گاز وجود داشته باشد ، این ذخایر به سرعت کاهش می یابد و نقص نقص تقویت می شود.

بازار داخلی تحت فشار از کمبود و قیمت

دیر اردیبهشت در همین زمان ، قیمت صنعت سیمان و فولاد به بازار آزاد افزایش یافت. این مشاهدات نشان داد که سیمان سیمان ممتاز و تهران در آن زمان دو برابر گران است. این جهش نه تنها به دلیل کاهش مراقبت بود. هزینه های در حال رشد حمل و نقل ، مواد اولیه و دستمزد نیز درگیر بود. نتیجه این فشار قیمت افزایش هزینه های ساخت و ساز و سفت شدن بازار املاک و مستغلات بود. رکود اقتصادی که تقاضا را ارتقا می بخشد و سپس دشواری در ارائه کارخانه ها.

اکنون ، پس از ماه ها شرایط تولید و عرضه در مقایسه با ماه اردیبهشت در موقعیت بهتری قرار داشت ، اما هنوز هم سایه محدودیت هایی در کارخانه های سیمان است ، اما در چنین شرایطی آداب و رسوم تصمیم می گیرد در ۲ صادرات سیمان را آزاد کند. شهریور این انتقادات گسترده را دریافت کرد زیرا تأمین نیازهای کشور دشوار است ، اما صادرات برای تولید کنندگان بسیار جذاب است. این خطر مضاعف عدم وجود بازار داخلی و افزایش قیمت املاک و مستغلات.

از طرف دیگر ، نیاز به صادرات از مبادلات صادراتی همچنین انعطاف پذیری تولید کنندگان را کاهش داده و هزینه های کمکی را افزایش می دهد. در حقیقت ، سیاست متناقض آزادسازی صادرات به همراه محدودیت های بازار بورس سهام نه به نفع تولید کننده و نه به نفع مصرف کننده نیست.

فقدان یک استراتژی منسجم در مدیریت صادرات و داخل کشور می تواند بازار را به نوسانات سنگین تر سوق دهد. هرچه فاصله بین افزایش صادرات و قیمت داخلی بیشتر باشد ، انگیزه تولید کننده برای ارائه بازار داخلی انگیزه بیشتری می یابد. مشکلی که هم در طولانی مدت پروژه های مصرف کننده و هم ساختمانی را نقض می کند.

پیش بینی تولید سیمان در ماه های آینده

بخشی از صنعت سیمان به تولید برق تجدید پذیر تغییر یافته است. پارچه ها موظفند تا پنج درصد از انرژی خود را از نیروگاه های حرارتی یا خورشیدی مطابق با ماده ۵ شرکت تولید دانش تأمین کنند و حدود ۲ مگاوات ظرفیت های تجدید پذیر در دست ساخت یا استثمار است. با این حال ، این تعداد در مقایسه با نیازهای واقعی صنعت بسیار کم است. تولید برق از بازیافت حرارتی دودکش ها و تولید سیمان مخلوط به دلیل هزینه های بالای آنها هنوز گسترده نشده است.

سرانجام ، وضعیت فعلی نشان می دهد که بدون ضمانت پایدار برق و گاز ، هیچ یک از این استراتژی ها قادر به حل بحران با توجه به مدت کوتاهی نیستند. سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر روشی اساسی اما طولانی مدت است. در کوتاه مدت ، فقط مدیریت دقیق عرضه ، اصلاحات سیاسی صادرات و پشتیبانی از برنامه های کاهش مصرف انرژی می تواند از بدتر شدن و گران شدن آنها جلوگیری کند. صنعت سیمان به عنوان یکی از اصلی ترین ستون های ساخت و ساز و زیرساخت های کشور به بیش از هر زمان دیگری برنامه ریزی منسجم و سیاسی برای جبران سود صادراتی ، تقاضای داخلی و ایمنی انرژی نیاز دارد.

سرانجام ، روند قیمت سیمان با کمبود و پرش تابستان آینده افزایش می یابد و احتمالاً این زمستان سقوط خواهد کرد و نوسانات شدید قیمت. تنها راه برای کاهش فشار بازار ، بهبود عرضه انرژی ، مدیریت ذخایر سوخت و طراحی سیاسی هوشمند به منظور جبران صادرات و مصرف داخلی است.

اطلاعات بیشتر در مورد صفحه بازار مواد اولیه در اخبار تجاری عواقب