یک نکته درباره مسئولیت ضامن در برابر طلبکار
طبق قانون تجارت ، مدیر اصلی این است که بدهکار اصلی و بدهکار مسئولیت منسجم را برای طلبکار دارند ، اما اگر ضمانت نامه در ضمانت بیان شود که طلبکار ابتدا باید به بدهکار اصلی مراجعه کند و فقط در صورت مجاز بودن طلبکار به ضامن مراجعه کند ، پس ضامن می تواند از این حق استفاده کند.
طبق ماده ۵ قانون تجاری ، “ضامن حق دارد از این موضوع بخواهد كه به صاحب اصلی برگردد و در صورت عدم مشمول طرف طرفین (خواه در قرارداد ویژه ، خواه در خود ضمانت) به وی مراجعه كند.”
در حقیقت ، اصل این است که ضامن اصلی و بدهکار مسئول طلبکار هستند. (مسئولیت مسئولیت به این معنی است که اگر چندین نفر مسئولیت یک تعهد یا بدهی را بر عهده داشته باشند ، “طلبکار” ممکن است برای کل بدهی به هر یک از آنها مراجعه کند) ، اما اگر قرارداد ضمانت (خواه در ضمانت خود و یا یک قرارداد جداگانه) بیان شود که طلبکار ابتدا باید به بدهکار اصلی مراجعه کند.
در قوانین تجاری ، “تحمل” به طور معمول مسئولیت مساوی برای بدهکار اصلی دارد و طلبکار می تواند مستقیماً از ضامن مطالبه کند. اما اگر قرارداد ضمانت نامه شرط باشد که طلبکار ابتدا باید بدهکار اصلی را دنبال کند ، ضامن حق دارد این ترتیب را مطالبه کند.
مزیت این شرط این است که می تواند از ضامن بهره مند شود و او را تا حدودی از پیگرد مستقیم طلبکار مصون کند ، به ویژه در مواردی که ضامن فقط برای اجرای قرارداد وارد قرارداد می شود و اعتماد به نفس بیشتری به قدرت بدهکار اصلی دارد. ضامن باید مفاد ضمانت را با دقت مطالعه کند. اگرچه این اصل مبتنی بر مسئولیت است ، درج شرایط خاص می تواند ترتیب مسئولیت را برای سود ضامن تغییر دهد.
