زمین آخرین پیام لیزری ناسا را از فاصله‌ی ۲۱۸ میلیون مایلی دریافت کرد
ناسا نقطه عطف جدیدی را در ارتباطات فضایی با فضاپیمای سیک راه اندازی کرد.
با توجه به افق میهن و به نقل از Sciencealert ؛ در ۵ دسامبر ، این فضاپیما موفق شد پیام لیزر مادون قرمز را از ۲ میلیون کیلومتر شگفت انگیز (۲ میلیون مایل) ارسال کند. فاصله بیش از دو برابر فاصله متوسط زمین و مریخ و بیش از ۲ برابر فاصله از زمین تا ماه.
این دستاورد بزرگ نتیجه تست فناوری ارتباطات فضایی عمیق تر (DSOC) است که با راه اندازی فضاپیمای سیا در سال ۶ آغاز شد. این زمین اکنون شصت و پنجم و آخرین سیگنال لیزر Cyke را از ۲ میلیون کیلومتر (۲ میلیون مایل) دریافت کرده است.
از این پس ، Syke به مأموریت اصلی خود – سفر به کمربند سیارک و از ارتباطات رادیویی استاندارد برای انتقال داده ها به زمین استفاده خواهد کرد.
گامی به سوی آینده ارتباطات فضایی
در تصویری که توسط ناسا منتشر شده است ، آزمایشگاه تلسکوپ ارتباطات نوری JPL آرایه لیزر مادون قرمز خود را به سمت سیک هدف قرار داده است.
شان دافی ، سرپرست موقت ناسا ، می گوید:
“ناسا آمریکا را در راه مریخ قرار داده است و توسعه فن آوری های ارتباطی لیزر ما یک قدم را به فیلم های با کیفیت بالا نزدیک می کند و داده های ارزشمند را سریعتر از مریخ ارسال می کند.”
وی افزود.
“فناوری قفل اکتشاف را باز می کند ، و ما متعهد به آزمایش توانایی های مورد نیاز برای ورود به عصر طلایی کاوش های فضا هستیم.”
به طور کلی ، فناوری DSOC تاکنون توانسته است ۳.۵ ترابایت را به ایستگاه های زمینی روی زمین منتقل کند. این داده ها شامل یک فیلم فوق العاده با کیفیت بود که برای اولین بار برای اولین بار در تاریخ با سرعت ۲ مگابیت در ثانیه به زمین منتقل شد.
چرا پیام نهایی از فاصله کمتری ارسال شد؟
دلیل این امر این است که Syke در مدار خورشیدی حرکت می کند. مدارهایی که گاهی اوقات بسته به موقعیت زمین و فضاپیما ، آن را به زمین و گاهی دورتر نزدیک می کنند. این فضاپیما در سال ۲ در حال دیدار با سیارک خود است.
چرا ما به فناوری جدید احتیاج داریم؟
اگر انسان بخواهد حضور خود را در فضا ادامه دهد ، آنها نیاز به ارتقاء فناوری ارتباطی دارند. ارتباطات رادیویی ، گرچه قابل اعتماد است ، اما نسبتاً کند است. علاوه بر این ، شبکه آنتن های رادیویی عمیق NASA که برای دریافت داده های فضاپیما استفاده می شود ، قبلاً محدودیت های ظرفیت خود را نشان داده است ، که این امر بر توانایی ناسا در دستیابی به اهداف ماموریت تأثیر گذاشته است.
با این حال ، انتقال سیگنال های لیزر نسبت به ارتباطات رادیویی چالش برانگیز است. سیگنال های رادیویی گسترده تر هستند و نیازی به مارک دقیق ندارند. اما لیزرها پرتوهای باریک هستند که باید با دقت بالایی برای گیرنده هدف مشخص شوند.
از طرف دیگر ، هر نوری که در فضا حرکت می کند به تدریج تضعیف می شود. بنابراین هرچه فاصله بالاتر باشد ، میزان داده ها را کاهش می دهد. به عنوان مثال ، در ماه آوریل ، هنگامی که سیک در حدود ۲ میلیون کیلومتر از زمین فاصله داشت ، داده های دریافت شده آن به ۲ مگابیت در ثانیه کاهش یافت. به همین دلیل ، گیرندگان باید آنقدر حساس باشند که حتی بتوانند تعداد کمی فوتون ها را شناسایی کنند.
همچنین ، جو و شرایط جوی می تواند در رسیدن سیگنال ها اختلال ایجاد کند. به همین دلیل ، در آینده ، ایستگاه های رله فضایی ممکن است مورد نیاز باشد. با این حال ، آزمایش های اخیر نشان داد که فناوری DSOC کارآمد و قادر به ارسال مقدار زیادی از داده ها از فضای عمیق است.
فراتر از انتظار
“
“ناسا سخت افزار را در محیط سخت و بی رحمانه فضا آزمایش می کند تا محدودیت های آن را مشخص کند و توانایی های آن را اثبات کند. در طی دو سال گذشته ، این فناوری فراتر از انتظار بوده است و توانسته است داده هایی مشابه اینترنت خانگی بالا را از فواصل بی سابقه ای به زمین ارسال کند.”
این یک دستاورد امیدوار کننده و نوید پیشرفت در ارتباطات مأموریت های آینده مریخ است ، هر زمان که می توان به آن دست یافت. در حال حاضر ، فضاپیمای CIA همچنان به عمق منظومه شمسی منتقل می شود تا مورخ دیگری بسازد.
