صنایع زیر فشار کاهش تولید و صادرات فولاد / صنعت فولاد به دلیل سیاست ارزی دولت زیان‌ده شده است

صنعت فولاد ایران یک بحران بی سابقه است. بحرانی که انجمن آلیاژ -stahl در نامه ای رسمی به دولت هشدار داده و در مورد ورشکستگی گسترده صحبت کرده است. این نامه نشان می دهد که خسارت در آینده دور آغاز نشده است ، اما برای مدت طولانی و مانند دومینو از کارخانه های فولادی می تواند در کل زنجیره آهن و صنایع مرتبط گسترش یابد. این زنگ هشدار برای یکی از مهمترین صنایع زایمان در کشور به صدا در آمد که ده ها تولید دیگر را تغذیه می کند.

کاهش شدید صادرات ، کاهش تولید و ظرفیت مالی کارخانه ها چهره فعلی فولاد ایران است. تنگناهای انرژی ، نوسانات نرخ ارز و سیاست های متناقض اقتصادی باعث افزایش هزینه های تولید و از بین بردن رقابت می شود. نتیجه این است که بسیاری از واحدها حتی قادر به حفظ ظرفیت فعلی و گزارش های مربوط به بخش خصوصی در مورد خسارات پی در پی نیستند.

ادامه این فرآیند محدود به بسته شدن اجاق های فولادی نیست. موج بیکاری ، رکود اقتصادی در صنایع پایین دست و تأثیر صادرات غیر نفتی عواقب مستقیم آنها است. فعالان صنعت هشدار می دهند که بدون مداخله فوری و یک بسته سیاست منسجم ، یک دومینو خسارت نه تنها می تواند فولادی بلکه اقتصاد با لرزش جدی باشد.

Stahlexports آسیب دید

احمد دانمارکی نور ، عضو انجمن تولید کننده فولاد به اخبار اقتصادی وی گفت: دلیل آسیب دیدن Stahlexports این روزها ، سیاست ارزی دولت است. دولت صادرات را برای تحویل ارز صادرات به نرخ بهره تحت دلار رایگان به مرکز مبادله صادر می کند ، در حالی که کلیه خریدهای مواد اولیه و پرداخت تولید با قیمت دلار رایگان انجام می شود. این یک ظلم ظالمانه و حتی یک تصمیم خیانتکار است که صنعت فولاد را مستقیماً تحت فشار قرار می دهد.

علاوه بر فروش نرخ ارز ارزان تر ، تولید کنندگان فولاد نیز باید همان مالیات بر درآمد صادرات را بپردازند

وی بر فشار کنترل تأکید کرد: در گذشته ، صادرکنندگان از پرداخت مالیات بر درآمد صادرات رهایی می یافتند ، اما اکنون آزادسازی حذف شده است و تولید کنندگان فولاد علاوه بر فروش ارزان تر مبادله ، باید همان مالیات بر درآمد صادرات را بپردازند. این دو عامل برای کاهش چشمگیر حاشیه سود صادرکنندگان جمع شده اند.

قیمت فولاد افزایش یافته است ، اما حاشیه سود تولید کننده فولاد بازگردد

وی توضیح داد که ثبات انرژی هزینه های تولید را افزایش داده و توضیح داد که قطع برق مکرر منجر به تولید کارخانه ها شده است. در حالی که هزینه های ثابت باقی مانده است. به عنوان مثال ، یک کارخانه با ظرفیت یک و نیم میلیون تن فقط به دلیل کمبود گاز و برق فقط حدود ۶۰۰۰ تن تولید می کند. این کاهش تولید قیمت تمام شده برای هر تن از فولاد را تبدیل می کند و سودآوری را به حداقل می رساند.

انگیزه شرکت های فولادی برای صادرات کاهش یافته است

وی افزود: اگر هزینه های تولید به کاهش گران و هزینه های سربار افزایش یابد ، ارز باید به نرخ خام یا ارز فروخته شود و مالیات های جدید پرداخت می شود. ” این احکام شرایط باعث می شود که Stahlexports عملاً آسیب دیده و انگیزه شرکت برای صادرات باشد.

در نهایت ، جهان گفت: “با این روند ، نه تنها صادرات ، بلکه تولید داخلی نیز آسیب دیده است ، زیرا افزایش قیمت ها ، کمبود انرژی و ارز و نیازهای مالیاتی ، رقابت تولید کنندگان فولاد و خطر کاهش تولید و صادر کننده فولاد را از بین می برد.

بحران فعلی فولاد نشان می دهد که این صنعت دیگر قادر به برخاستن بدون اصلاح فوری دستورالعمل ها و حمایت واقعی تولید کنندگان نیست و ضرر و زیان علاوه بر شرکت ها کل اقتصاد و اشتغال مرتبط با آن است.

صنایع چه چیزی را برای مطالعات بیشتر کاهش داده اند؟ طرف اخبار اقتصادی بخوانید