پژوهش MIT نشان داد اسفنج‌ها نخستین جانوران روی زمین بوده‌اند
از آنجا که دانشمندان برای اولین بار تکامل را درک کردند ، سؤال سؤال کننده ، “دقیقاً اولین جانور روی زمین چیست؟” آنها همیشه مخالف بوده اند.
با توجه به افق میهن و به نقل از Sciencealert ؛ براساس تجزیه و تحلیل ژنتیکی ، برخی از محققان معتقدند که اسفنج های امروز (همچنین به عنوان نام علمی نسخه های نمایشی یا پارفرا شناخته می شوند) بیشتر شبیه به اجداد اولیه حیوانات هستند. در حالی که گروه دیگری ژله های شانه را گزینه ای محتمل تر می داند.
اما یک مطالعه جدید که توسط دانشمندان انستیتوی فناوری ماساچوست (MIT) انجام شده است ، مقیاس ها را به نفع اسفنج ها سنگین تر کرده است و با جمع کردن سرنخ های شیمیایی ، آنها ممکن است بیش از ۵ میلیون سال پیش در نئوپروتروز بوده اند.
با این حال ، سوابق فسیلی تصویری بسیار ناقص از زندگی اولیه حیوانات را ارائه می دهد. یافتن شواهدی از حیوانات نرم مانند اسفنج و ژله شانه بسیار دشوار است ، زیرا برخلاف حیوانات استخوان یا غضروف ، آنها فاقد ساختارهای سخت برای فسیل بودند.
بعضی اوقات اسفنج ها باقیمانده های معدنی کوچک به نام اسپیکول را ترک می کنند و از کربنات کلسیم یا سیلیس ساخته شده اند ، اما تحقیقات اخیر نشان می دهد که اولین اسفنج ها احتمالاً چنین ساختاری ندارند. از طرف دیگر ، ژله شانه ادعا می کند که آنها اولین حیوانات بودند که عمدتاً مبتنی بر تجزیه و تحلیل ژنتیکی هستند و هیچ مدرک فسیلی ندارند.
به همین دلیل ، دانشمندان مجبور شده اند به روشهای خلاقانه تری متوسل شوند. به عنوان مثال ، بررسی روغن ها و رسوبات دوره شغلی ایده برای یافتن امضاهای شیمیایی که می تواند منشأ حیوانات را بدون نیاز به فسیل به اسفنج ها نسبت دهد.
“ما دقیقاً نمی دانیم که آن موجودات در آن زمان چه چیزی را دوست داشتند ، اما آنها مطمئناً در دریا زندگی می کردند ، بدن نرم داشتند و احتمالاً فاقد اسکلت سیلیس بودند.”
این توسط راجر سمنز ، ژست MIT گفته شده است.
در سال ۳ ، سامانز و گروهش از وجود استرول های شبیه اسفنج در سنگهای ماریونیان عمان خبر دادند. این C30 نادر (ترکیبات چرب آلی موجود در غشای سلولی همه موجودات پیچیده) نشانه فعالیت اسفنج اولیه است. موجودات ساده تر قبل از اسفنج ها چنین استرول هایی را تولید نمی کردند ، اما اسفنج های Demean امروز آن را ایجاد می کنند.
لوبن شاوار ، شیمیدان ارگانیک و نویسنده مقاله از MIT ، می گوید:
“پیدا کردن استرول با ۲ اتم کربن یک تصادف بسیار نادر است.”
این یافته نشان می دهد که اسفنج های باستانی احتمالاً اولین حیواناتی بودند که روی زمین بودند و مدتهاست که از دیگر موجودات چندکله ای پدید آمده اند.
با این حال ، شک و تردید وجود داشت. برخی دانشمندان معتقد بودند که فسیل های عمان ممکن است منشأ غیر زنده یا حتی جلبک داشته باشند. اما تیم Lobna Shaor اکنون این فرضیه را رد کرده و دومین “فسیل شیمیایی” با ترکیب C31 دارد که از همان تولید کننده ژن اسفنجی C30 ناشی می شود. این واکنش شیمیایی دقیقاً در برخی از اسفنج های امروز رخ می دهد.
Shaor توضیح می دهد:
“در این مطالعه ، ما نشان دادیم که چگونه یک نشانگر تجاری می تواند به درستی تأیید شود تا اطمینان حاصل شود که این سیگنال واقعاً از یک منبع زنده ناشی می شود ، نه از آلودگی یا واکنش های غیر زنده.”
تیم تحقیق برای بررسی این موضوع ، روند فسیل سازی را در آزمایشگاه شبیه سازی کرد. آنها هشت نوع استرول مصنوعی C31 را قرار می دهند که از شرایط میلیون ها سال در پوسته زمین تقلید می کنند. در پایان ، این دو نمونه دقیقاً مطابق با فسیل های باستانی C31 بودند که منشأ بیولوژیکی آنها را نشان می دهد.
سامانز می گوید:
“این مطالعه ترکیبی از آنچه در صخره ها یافت می شود ، آنچه در اسفنج ها یافت می شود ، و آنچه در آزمایشگاه تولید می شود.
ریش تراش همچنین اضافه می کند:
“این سنگهای خاص همیشه در آنجا بوده اند. ما فقط باید سؤالات درست را بپرسیم تا بتوانیم آنها را پیدا کنیم و معنی آنها را درک کنیم.”
اکنون که این علائم شیمیایی باستانی از اسفنج های اولیه تأیید شده است ، محققان قصد دارند نمونه های زمین شناسی دیگر را بررسی کنند تا سرنخ های بیشتری را برای اولین اجداد ما پیدا کنند.
این مطالعه در PNAS منتشر شده است.
