ناهنجاری مرموز در اقیانوس آرام، نشانه‌ای از انفجار ابرنواختری در نزدیکی زمین است
عمق غیر منتظره در دریای عمیق ممکن است شواهدی از انفجار یک ستاره نزدیک به زمین باشد که در گذشته نه چندان دور منفجر می شود.
با توجه به افق میهن و به نقل از Sciencealert ؛ در اوایل سال جاری ، گروهی از دانشمندان آلمانی در طبقه اقیانوس آرام افزایش غیرمعمول ایزوتوپ رادیواکتیو را کشف کردند. این ایزوتوپ هنگامی شکل می گیرد که پرتوهای کیهانی به جو زمین برخورد کنند. سپس به ذرات از آسمان می افتد ، درون آب غرق می شود ، در کف دریا مستقر می شود و در پوسته سنگی آن قرار می گیرد.
از آنجا که Berylium-1 معمولاً در سراسر زمین یکنواخت است ، انتظار می رود رسوبات آن در پوسته سنگی تقریباً یکسان باشد. اما این گروه تظاهرات عجیبی پیدا کردند که به حدود ۵ میلیون سال پیش باز می گردد. یک توضیح احتمالی برای این پدیده این است که در آن زمان ابرنواخترها در نزدیکی زمین منفجر شدند.
(مرتبط: انفجارهای Supernova خشن ممکن است حداقل دو رویداد مهم انقراض ایجاد کرده باشد)
جهش بریلیم
این جهش یا “افزایش ناگهانی” در تالارهای اقیانوس آرام ، بین ۱ تا ۲ میلیون سال پیش رخ داده است.
(آن را قدیمی. ، ارتباطات طبیعت ، ۲۰۲۵)
اکنون گروه دیگری از محققان نظر خود را در مورد ستارگان برای بررسی این فرضیه در نظر گرفته اند. آنها با استفاده از داده های ماموریت GAIA آژانس فضایی اروپا ، مسیر حرکت خورشید و ۴.۳ خوشه ستاره نزدیک را طی ۵ میلیون سال گذشته ردیابی کردند تا تخمین بزنند که در آن زمان ، چند ماوراء طبیعی در این خوشه ها رخ داده است.
نتیجه نشان داد که یک ستاره در حدود ۲ درصد ، در فاصله ۲ سال نوری از خورشید ، طی یک دوره حدود یک میلیون سال پس از جهش Brillium-1 منفجر شد. همچنین ، محققان سه خوشه ستاره را شناسایی کردند که هر کدام بیش از ۲ ٪ احتمالاً در مدت مشابه و در همان محدوده فضایی را مشاهده می کنند.
مقاله منتشر شده است:
“نتایج ما از احتمال منشأ ابرنواختر برای ناهنجاری های Berilium-1 پشتیبانی می کند.”
پرونده هنوز بسته نشده است.
با این حال ، هنوز هم نمی توان با اطمینان نتیجه گرفت. اگر این جهش فقط در بخش هایی از اقیانوس آرام یافت شود ، ممکن است به دلیل عوامل محلی مانند تغییر در جریانهای اقیانوسی باشد که در برخی مناطق Bellium-1 بیشتر متمرکز شده است. اما اگر منبع کیهانی باشد ، باید همان جهش در سراسر جهان و در عین حال دیده شود.
بنابراین ، جمع آوری و بررسی نمونه های رسوبی از قسمت های مختلف زمین می تواند به حل این معما کمک کند.
این مطالعه در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
