رقابت مسکو و اروپایی‌ها برای کنترل شیر گاز خزر؛ انرژی سلاح روس‌هاست
یک کارشناس انرژی گفت: روس ها می دانند که اگر شکست بخورند; اروپا انرژی خزر را تصاحب می کند. به همین دلیل برای تثبیت موقعیت خود با ایران و سایر کشورهای حاشیه خزر قراردادهایی منعقد کرده است.
افق میهن به نقل از ایلنا، میرقاسم مومنی، کارشناس انرژی در ارزیابی بهره برداری از منابع نفت و گاز خزر با همکاری روسیه گفت: در بحث خزر دو موضوع داریم یکی اینکه تعیین کنیم. رژیم حقوقی خزر و دیگری تعیین رژیم بستر دریا است. این خزر است، پس از فروپاشی شوروی سابق در سال ۱۹۹۱، روابط و همسایگان ایران با کشورهای حوزه خزر، جایی که اتحاد جماهیر شوروی زمانی تنها بود. ۴ کشور دیگر اضافه شد یعنی سهم هر کشور از دریا تغییر کرد، جلسات زیادی برگزار شد و تفاهم نامه ها امضا شد و تا حدودی تعیین تکلیف شد. اما باز هم گاهی عنوان می شود که ۵۰ درصد خزر متعلق به ایران است و بحث دیگری وجود دارد که اکنون ۵ کشور در حوزه خزر وجود دارد و سواحل خزر به ۵ کشور تقسیم می شود که بر اساس آن هر کشور ۲۰ درصد خواهد داشت. . در عین حال، از منظری دیگر، با توجه به حدود یاد شده، تداخلات افزایش می یابد و بر اساس تحدید و حدود سرزمین های اصلی با دریا و خشکی و محاسبات انجام شده، سهم ایران اعلام شده است. بین ۱۱ تا ۱۳ درصد
وی افزود: در زمان دولت آقای روحانی تفاهم نامه ای در مسکو با حضور پوتین و کشورهای حاشیه دریای خزر در زمینه تقسیم رژیم حقوقی دریای خزر منعقد شد اما هنوز مرزها مشخص نشده است. به طور رسمی بر اساس کنوانسیون های بین المللی تعیین شده و منطقه آزاد و تمامیت ارضی کشورها نقشه برداری نشده و مشخص نشده است، همچنین حوزه خزر موضوع دیگری است که سهم منابع نفت و گاز هر کشور در آن وجود ندارد. شناخته شده. اکنون آذربایجان، ترکمنستان و روسیه از این منابع استخراج می کنند، ایران قبلا با همکاری شرکت های بزریلی چاه حفر کرده بود، اما بعداً به دلیل گرانی و اینکه برداشت از منابع جنوب برای ایران آسان تر و کم هزینه بود. . متوقف شد.
این کارشناس انرژی با بیان اینکه ایران از هرگونه سرمایه گذاری در حوزه نفت و گاز کشور استقبال می کند، خاطرنشان کرد: همکاری ایران با روسیه در زمینه بهره برداری از منابع گاز و نفت خزر ممکن است در قالب قراردادی ۲۰ ساله با این کشور باشد. نباید به معنای واگذاری میدان ها و منابع دانست، هرچند در پارس جنوبی با چینی ها و در مکران با هندی ها قرارداد سرمایه گذاری داشته ایم. حتی در حال حاضر، اگر چارچوب قرارداد مشخص باشد، طبق برخی فناوری‌هایی که در اختیار روس‌ها قرار دارد. طبیعی است که با این کشور قرارداد و همکاری داشته باشیم و با توجه به اینکه گاز خزر می تواند بخشی از نیاز منطقه شمال کشور را تامین کند و هزینه ها برای کشور ما کمتر شود، به نفع ما خواهد بود.
وی در ادامه گفت: باید در نظر داشت که منابع خزر دو نوع است، یکی در محدوده سرزمینی هر کشوری است که کشورها مالک آن هستند و برخی منابع نیز در منبع مشترک هستند. و منابع مشترکی وجود دارد که بر اساس تفاهم نامه ها توسعه می یابد، اکنون روسیه با آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان تفاهم نامه یا قرارداد دوجانبه امضا کرده است که هرکدام به طور جداگانه برای بهره برداری از منابع نفت و گاز خزر یا تفاهم نامه مشترک با همه شرکا. آذربایجان-ترکمنستان-روسیه دارد و حالا این ایران است که باید مشخص شود، نگاه ایران بیشتر به منابع ارزان و سهل الوصول در جنوب کشور است. اما واقعیت این است که با افزایش قیمت نفت و گاز، اکنون توسعه خزر مقرون به صرفه است، در حالی که انتقال منابع انرژی خزر به اروپا موضوعی است که آذربایجان و ترکیه به دنبال آن هستند و ایران با توجه به ذخایری که در شمال دارد می تواند مسیر انتقال انرژی به اروپا را طی کند.
مومنی با اشاره به اهداف روسیه در برنامه‌های انرژی حوزه خزر گفت: روس‌ها نمی‌خواهند انحصار خود را در بازار گاز اروپا از دست بدهند و اکنون صادرات گاز به اروپا سلاحی علیه اروپا در دستان این کشور است. روس ها و همیشه از آن استفاده کرده اند که روس ها می خواهند نفت و گاز خزر تحت مدیریت خودشان باشد، طبیعی است چون در جنگ اقتصادی هستند و انرژی سلاح آنهاست، در قراردادهایی که با آذربایجان منعقد می کنند. قزاقستان، ترکمنستان و ایران، روس ها در واقع قصد دارند مدیریت تولید و صادرات انرژی را به دست بگیرند و نفت و گاز را بر اساس منافع کشورشان هدف قرار دهند.
وی تاکید کرد: مشکل این است که روسیه علاوه بر کسب درآمد; از نفت و انرژی به عنوان سلاح استفاده می کند. اروپا هم به شدت به گاز نیاز دارد و به دنبال کشورهای جایگزین روسیه هستند و به همین دلیل با کشورهایی مانند قطر در حال مذاکره و همکاری هستند و روس ها نمی خواهند این اهرم را از دست بدهند و به همین دلیل است که می جنگند. و تلاش برای دریافت گاز در خزر. قدرت خودشان را دارند. اما در عین حال، همه اینها به آنچه در اوکراین رخ می دهد بستگی دارد، زیرا اکنون اوکراین پاشنه آشیل اقتصاد، سیاست و امنیت ملی روسیه است. اگر روس‌ها نتوانند مشکلات خود را در اوکراین حل کنند تا اقتدار روسیه حفظ شود، معادلات انرژی آنها نیز به هم می‌خورد، زیرا این احتمال وجود دارد که اقتدار روسیه در تولید انرژی از بین برود و آمریکا که روابط خوبی با ترکمنستان دارد، آذربایجان شود. و قزاقستان جایگزین این کشور خواهند شد. زیرا شرکت‌های آمریکایی در این کشورها سرمایه‌گذاری کرده‌اند و شرکت‌های اروپایی و آمریکایی در خط لوله باکو-تفلیس-جیهان که در سال ۱۹۹۵ ساخته شد، مشارکت داشته‌اند. اروپا انرژی دریای خزر را تصاحب می کند، به همین دلیل سعی کرده اند با ایران و سایر کشورهای حاشیه خزر برای تثبیت موقعیت خود قرارداد ببندند.
