جام نقره‌ای کشف شده در فلسطین، احتمالاً روایتگر قدیمی‌ترین قصه آفرینش جهان است
زومیت: یک جام نقره ای ۴۳۰۰ ساله که در فلسطین کرانه باختری پیدا شده است، ممکن است قدیمی ترین نمایش بصری شناخته شده از افسانه خلقت باشد. محققان بر این باورند که این نقوش داستان شکل گیری جهان را از دل هرج و مرج اولیه به تصویر می کشد.
Ebert Hard-Zanger از بنیاد لوئیزیان در سوئیس، که تحقیقات برای رمزگشایی جام باستانی را رهبری می کند، شیفتگی خود را نسبت به این کشف پنهان نمی کند: “من فکر می کنم طراحی منحصر به فرد است. با چند خط ساده، داستان بسیار پیچیده ای را روایت می کند.”
جام نقره ای معروف به جام “عین سامیه” ۵۵ سال پیش در مقبره ای باستانی در نزدیکی رام الله کشف شد. این جام حدود ۸ سانتی متر ارتفاع دارد و به نظر می رسد که دو صحنه جداگانه بر روی آن حک شده است. در صحنه اول، یک مار غول پیکر با موجودی دورگه (کایمرا) با بدن انسان و پاهای حیوان روبرو می شود. اما در صحنه دوم، مار شکست خورده روی زمین دراز کشیده است و بالای سر او، دو پیکر کاملاً انسانی، خورشید بزرگ و خندان را در چیزی که شبیه یک قایق آسمانی به نظر می رسد، نگه می دارند.
به گزارش نیوساینتیست، تعبیر جدید زنگر این است که صحنه اول نماد «آشوب» است. جایی که یک خدای ضعیف (کایمرا) و یک خورشید ناتوان با مار بزرگ هرج و مرج روبرو می شوند. صحنه دوم اما ظهور «نظم» را نشان می‌دهد: خدایان شکل انسانی قدرتمندی به خود گرفته‌اند، آسمان‌ها از زمین جدا شده‌اند (که نماد آن قایق آسمانی است) و خورشید قدرتمند بر مار شکست‌خورده آشوب حکومت می‌کند.
تفسیر جدید نظریه های قبلی را به چالش می کشد. در دهه ۱۹۷۰، باستان شناسان این نقوش را به اسطوره آفرینش بابلی “Enoma Elish” نسبت دادند. اما زنگر و همکارانش اشاره می‌کنند که جام عین سامیه حدود هزار سال از قدیمی‌ترین نسخه‌ی شناخته‌شده آن اسطوره قدیمی‌تر است و برخلاف داستان بابلی، هیچ صحنه‌ی نبردی را نشان نمی‌دهد.
تیم تحقیقاتی به شواهد دیگری برای حمایت از نظریه خود اشاره می کند. می گویند متن هایی به خط میخی مقارن با جام وجود دارد که از جدایی زمین و آسمان توسط خدایان صحبت می کند. شگفت آورتر اینکه تصویری از یک “قایق آسمان” مشابه تصویر روی جام نیز بر روی ستونی در سایت ۱۱۵۰۰ ساله “Gobeklitepe” در ترکیه مدرن حک شده است. زنگر می‌گوید: «این ۷۰۰۰ سال قدیمی‌تر از جام است.
با این حال، همه با این تفسیر جدید موافق نیستند. محقق مستقل، یان لیسمن معتقد است که این الگوها ممکن است به سادگی حرکت روزانه خورشید را نشان دهند، نه لزوما یک “آغاز” یا “آشوب” کیهانی. سیلوانا شروئر از دانشگاه برن، ضمن پذیرش امکان پیوند نقوش و خلقت جهان، ایده ریشه مشترک تمامی اسطوره های منطقه را «گمانه» می داند.
