چرا چین از جوانانش می‌خواهد پول بیشتری خرج کنند، اما آنها مقاومت می‌کنند؟

پایگاه خبری تحلیلی افق میهن (ofoghmihan.ir):

چین با یک سری چالش‌های اقتصادی مواجه است و دولت این کشور می‌خواهد نسل بعدی مصرف‌کنندگان شروع به هزینه‌های بیشتر برای منافع عمومی کنند، اما نتوانسته آنها را متقاعد کند که این کار را انجام دهند.

مقامات می گویند که مصرف ناکافی داخلی برای بسیاری از افراد جامعه باعث رشد اقتصادی می شود، اما فارغ التحصیلان اخیر دلایل بیشتری برای محتاط بودن دارند.

نرخ بیکاری جوانان برای مدتی کمتر از ۲۰ درصد باقی مانده است، آنهایی که شاغل هستند می ترسند شغل خود را از دست بدهند، و بحران مداوم بازار مسکن می تواند مالکیت خانه را به خصوص در شهرهای بزرگ دور از دسترس به نظر برساند.

این بلاتکلیفی باعث شده است که بسیاری از جوانان چینی شروع به پس انداز کنند و شبکه های اجتماعی مملو از توصیه هایی است که مردم چگونه می توانند با مقدار کمی پول زنده بمانند.

یکی از اینفلوئنسرهای آنلاین تمام وقت به بی‌بی‌سی گفت: «کار من به زندگی در سبک مینیمالیستی اختصاص دارد.

ویدئوهای این زن ۲۴ ساله که در فضای مجازی با نام “دانه کوچک برنج ژانگ” شناخته می شود، شامل محتوایی مانند استفاده او از یک صابون معمولی برای تمام نیازهای بهداشت شخصی خود به جای محصولات مراقبت از پوست گران قیمت است.

او همچنین در مراکز خریدی دیده می شود که کیف ها و لباس هایی را معرفی می کنند که به گفته او مقرون به صرفه هستند زیرا دوام بیشتری دارند.

شرکت ها به او پول می دهند تا محصولات خود را به ۹۷۰۰۰ دنبال کننده اش در سایت Xiaohongshu تبلیغ کند.

او می گوید: “امیدوارم افراد بیشتری تله های مصرف را بشناسند تا بتوانند پس انداز کنند.” این باعث کاهش استرس و آرامش آنها می شود.”

دیگران بر روی صرف غذا در بیرون از خانه تمرکز می کنند.

یک مرد ۲۹ ساله با نام مستعار “رقص سبز در پکن” ویدئوهایی از تهیه غذای ساده منتشر می کند. او می‌گوید که می‌تواند دو وعده غذایی با قیمتی بیش از یک دلار بخورد.

او به پیروانش می گوید: «من فقط یک آدم معمولی روستا هستم. من سابقه تحصیلی خوب یا شبکه ای از آشنایان تأثیرگذار ندارم، بنابراین برای داشتن زندگی بهتر باید سخت تلاش کنم».

او برای یک شرکت فروش آنلاین کار می کند و ادعا می کند که سبک زندگی بسیار ساده اش به او این امکان را داده است که در مدت شش سال بیش از ۱۸۰۰۰۰ دلار پس انداز کند.

برخی در فضای مجازی از او پرسیده اند که آیا انتظار دارد همسر و فرزندان آینده اش هم همین سبک زندگی را داشته باشند و هدف نهایی او چیست؟

پاسخ داد: نمی دانم.

چین به عنوان یک اقتصاد غیرقابل توقف که توانسته است بر بحران های ناشی از بیماری همه گیر و جنگ تجاری دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، غلبه کند، شهرت پیدا کرده است.

اما تحلیلگران می گویند که اگر این کشور نتواند مصرف داخلی را افزایش دهد، با چالش های بلندمدت جدی مواجه خواهد شد.

در حالی که در آمریکا مشکل بدهی کارت اعتباری است، در چین مشکل برعکس است. مردم تمایل طبیعی به پس انداز دارند نه خرج کردن و این تمایل زمانی افزایش می یابد که شرایط سخت اقتصادی پیش بینی شود.

دولت چین سال‌هاست که وعده افزایش مصرف خانوارها را داده است، اما هنوز هم تنها حدود ۳۹ درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد، در حالی که این رقم در بیشتر کشورهای توسعه‌یافته حدود ۶۰ درصد است.

بخشی از مشکل این است که جوانان امروز نسبت به دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ بدبین تر هستند.

یک زن جوان در مرکز پکن به بی بی سی گفت: «در حال حاضر پول درآوردن برای من مهمتر است. من واقعاً باید منابع درآمدم را گسترش دهم و هزینه هایم را کاهش دهم.»

او می افزاید که حقوقش مانند بسیاری از جوانان دیگر قطع شده است.

او می گوید: «من تغییر شغل دادم و درآمد شغل جدید کمتر است. همچنین نمی دانم این شغل تا چه زمانی می تواند مرا حمایت کند. فضای بد اقتصادی باعث می شود مردم احساس افسردگی کنند زیرا درآمد زیادی نداریم. “در وهله اول پیدا کردن کار آسان نیست.”

این سطح از بیکاری جوانان، علاوه بر افزایش احساس ناامنی، به کارفرمایان درگیر این امکان را می دهد که دستمزدها را راحت تر کاهش دهند، زیرا کارگران با یک افق میهن روبرو هستند: یا دستمزدهای کمتری را بپذیرند یا وارد بازاری شوند که در آن رقابت شدید است.

مرد جوان دیگری در دهه دوم زندگی می گوید که مشاغل سطح پایین در دسترس هستند، اما یافتن کاری که با تخصص فرد مطابقت داشته باشد دشوار است.

او می گوید: «بعضی از دوستانم بیکار هستند و هنوز در خانه پدر و مادرشان زندگی می کنند و به دنبال کار می گردند.

وی می گوید: رشته های مختلفی را در دانشگاه از جمله خدمات مالی تا فروش محصول خوانده اند، الان وضعیت اقتصاد کمی بد است، امیدوارم بهتر شود تا همه زندگی بهتری داشته باشیم.

و به نظر او احتمال این بهبود چقدر است؟ او می گوید: «من خیلی خوشبین نیستم.

یکی از نگرانی های بزرگ فارغ التحصیلان جدید در چین این است که این کشور در حال گذار دشواری از اقتصاد تولید انبوه کالاهای ارزان به اقتصاد مبتنی بر فناوری است و بسیاری از صنایع جدید به نیروی کار کمتری نیاز دارند.

جورج مگنوس، اقتصاددان و محقق مرکز چین در دانشگاه آکسفورد، این پدیده را ردیابی کرده است.

او به آمارهای دو شرکت بزرگ کاریابی در پکن اشاره می کند که نشان می دهد تعداد زیادی از فارغ التحصیلان دانشگاه، حتی فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد، به عنوان پیک موتوری مشغول به کار هستند.

او می گوید: «این نشان دهنده عدم تطابق مهارت ها است. این بدان معناست که بین شایستگی هایی که افراد با آن دانشگاه را ترک می کنند و آنچه بازار کار نیاز دارد فاصله وجود دارد.

مگنوس می‌گوید: «البته، این امر با فشار برای تبدیل شدن به نیرویی در رباتیک و هوش مصنوعی تشدید می‌شود، زیرا این رشته‌ها، حداقل در حال حاضر، فرصت‌های شغلی زیادی ایجاد نمی‌کنند.» “تکنولوژی واقعاً به نیروی انسانی زیادی نیاز ندارد.”

هلنا لوفگرن، که الگوهای مصرف را در چین برای مؤسسه امور بین‌الملل سوئد مطالعه کرده است، معتقد است که اقتصاد چین بیش از حد به تزریق پول به صنایع مورد علاقه دولت و تمرکز بر فروش محصولات در خارج از کشور، در زمان عدم اطمینان ژئوپلیتیک وابسته است.

او می‌گوید: «مردم بیشتر از هزینه‌هایشان پس‌انداز می‌کنند و برای داشتن اقتصاد سالم‌تر به مصرف بیشتری نیاز دارید».

لوفگرن ادامه داد: «شما اقتصادی دارید که به شدت به صادرات و سرمایه‌گذاری متکی است و آنچه امروز می‌بینیم این است که این بخش‌ها برای سالم ماندن اقتصاد بسیار بزرگ شده‌اند».

مسئله اصلی عدم تعادل اقتصادی است. به عنوان مثال، اگر چین به طور ناگهانی درآمد زیادی از صادرات را از دست بدهد، آیا ابزاری برای جبران آن با توانمندسازی مالی جمعیت عظیم داخلی خود خواهد داشت؟

برخی از ناظران در مورد جدیت حزب کمونیست در افزایش مصرف داخلی تردید دارند.

در دهه‌های اخیر کشور با مدل سرمایه‌گذاری و صادرات پیشرفت کرده است، اما این رویکرد اکنون با چالش بزرگی مواجه است: رکود تورمی. مشتریان بالقوه اغلب منتظر کاهش قیمت کالاها هستند.

اگر یک زوج جوان می خواهند مثلاً یک مبلمان جدید بخرند، بهتر است صبر کنند تا آن را با قیمت بهتری تهیه کنند.

هر چه آنها و بسیاری از افراد دیگر خریدهای بزرگ را به تعویق بیندازند، احتمال اینکه شرکت ها مجبور به کاهش قیمت شوند بیشتر می شود و مردم مجبور می شوند برای دریافت تخفیف بیشتر منتظر بمانند.

کالاهای ارزان‌تر ممکن است در ظاهر ایده خوبی به نظر برسد، اما رکود تورمی می‌تواند شرکت‌ها را از تجارت خارج کند و رشد اقتصادی را کند کند.

راه مقابله با این موضوع ممکن است افزایش خوش بینی در بین مصرف کنندگان ۲۰ و ۳۰ ساله باشد. ایجاد یک شبکه تامین اجتماعی بهتر یا افزایش حداقل دستمزد می تواند مفید باشد.

تلاش هایی برای انجام این کار از جمله ارائه مشوق هایی برای تجارت خودروهای قدیمی، لوازم خانگی و سایر اقلام انجام شده است، اما این اقدامات نتوانسته مصرف را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

ژانگ، یک اینفلوئنسر آنلاین، می‌گوید احتیاط در هزینه کردن عمیقاً ریشه در فرهنگ کشورش دارد.

او می گوید: «نسل پدربزرگم بسیار صرفه جو بودند. بخشی از سنت چینی است. “نجات خون مردم چین.”

منبع: بی بی سی