نخستین مشاهدهی دقیق یک سونامی از فضا، ویژگی شگفتانگیزی را آشکار کرد
یک ماهواره سونامی را با جزئیات بی سابقه ای ردیابی کرد. یافته ای که می تواند به بهبود مدل های مربوط به این امواج عظیم و افزایش قدرت پیش بینی و هشدار کمک کند.
به گزارش افق میهن و به نقل از sciencealert.; ماهواره آبهای سطحی و توپوگرافی اقیانوس (SWOT) که در سال ۲۰۲۲ توسط ناسا و آژانس فضایی فرانسه (CNES) پرتاب شد، برای نظارت بر حرکت آبهای جهان از طریق تغییرات ارتفاعات طراحی شده است. اما پس از سالها ثبت دادههای مربوط به جریانهای کوچک، SWOT اتفاقاً یک رویداد بزرگ را رقم زد.
در ۲۹ جولای ۲۰۲۵، زمین لرزه ای به بزرگی ۸.۸ ریشتر منطقه فرورانش کوریل-کامچاتکا را در سواحل جنوب شرقی روسیه لرزاند. زمین لرزه باعث ایجاد سونامی در اقیانوس آرام شد – درست زمانی که SWOT از بالای منطقه عبور می کرد.
سونامی پیچیده تر از آن چیزی بود که مدل ها پیش بینی می کردند
محققان با استفاده از داده های این ماهواره و سه کشتی که به عنوان بخشی از پروژه “ارزیابی و گزارش سونامی اعماق اقیانوس” (DART) در منطقه بودند، توانستند الگویی از انتشار و پراکندگی امواج را ثبت کنند که بسیار پیچیده تر از آنچه قبلا تصور می شد، بود.
یکی از یافته های مهم متفاوت از مدل های موجود بود. برای سالها فرض بر این بود که سونامیهای بزرگ غیرقابل انتشار هستند، یعنی در طول مسیر خود عمدتاً به شکل یک موج باقی میمانند.
اما دادههای SWOT نشان داد که سونامی به چند موج تقسیم شد: یک موج بسیار بزرگ پیشرو و امواج کوچکتری که پشت سر آن حرکت میکردند.
امواج پیشروی در داده های SWOT بیش از ۴۵ سانتی متر (۱.۵ فوت) ارتفاع داشتند.
“SWOT مانند یک عینک جدید است”
آنجل رویز-آنگولو، اقیانوس شناس فیزیکی در دانشگاه ایسلند و نویسنده اصلی مقاله، می گوید:
“من دادههای SWOT را مانند یک عینک جدید میبینم. قبلاً با شناورهای DART، ما فقط میتوانستیم سونامی را در چند نقطه بر فراز وسعت وسیع اقیانوس ببینیم. ماهوارههای دیگری نیز وجود داشتند، اما در بهترین حالت فقط یک خط باریک از سونامی را ثبت کردند.
اکنون با SWOT میتوانیم نواری به عرض ۱۲۰ کیلومتر با دادههای بیسابقه و وضوح بسیار بالا از سطح دریا ثبت کنیم.»
تغییر بزرگ در آینده هشدارهای سونامی
با چنین تصادف خوش شانسی و این سطح از توانایی، SWOT و ماهواره های دیگر ممکن است برای شناسایی و ردیابی سونامی در زمان واقعی در آینده استفاده شوند. این می تواند زمان هشدار بیشتری را برای جوامع در سواحل در معرض خطر فراهم کند.
این تحقیق در The Seismic Record منتشر شده است.
