پرومتئوس زمانی کهنسالترین درخت دنیا بود؛ تا آنکه یک پژوهشگر به اشتباه آن را قطع کرد
در تابستان ۱۹۶۴، یک دانش آموز کنجکاو برای تحقیق خود درختی کهنسال را قطع کرد. غافل از اینکه با این کار یکی از بزرگترین اشتباهات زندگی اش را مرتکب می شود.
همه ما گاهی کارهایی می کنیم که بعداً پشیمان می شویم. مانند رنگ کردن بیش از حد موهایتان، خرید چیزی که بعداً بی فایده می شود، یا امتحان کردن غذاهای خیلی تند. اما تصور کنید که مرتکب یک اشتباه بزرگتر شده و به طور تصادفی درختی را قطع کنید که بعداً مشخص شد کهنسال ترین درخت تاریخ است.
این دقیقاً همان چیزی است که در تابستان ۱۹۶۴ برای دانشجویی به نام دونالد آر اتفاق افتاد. کاری مسئول مرگ پرومتئوس، درخت کاج ارس کهنسال در پارک ملی نوادا بود.
درختان کاج انگور فرنگی درختان بسیار مقاومی هستند. آنها بسیار کند رشد می کنند، اما چوب متراکم آنها باعث می شود تا در برابر آب و هوا، حشرات و قارچ ها بسیار مقاوم باشند. ظاهر آنها معمولاً پیچ خورده و پیچیده است. گونه ای از این درختان به نام کاج غربی (Pinus longaeva) می تواند هزاران سال زندگی کند.
کاری قبل از ورود به دانشگاه از این درختان خبر نداشت. علاقه او به این درختان پس از آن شروع شد که مادرش مقاله ای از مجله نشنال جئوگرافیک برای او فرستاد. نویسنده این مقاله ادموند شولمن محققی بود که از درخت معروفی به نام کاج متوشلخ نمونه برداری کرد. کاج اسکاتلندی احتمالا اکنون قدیمی ترین درخت غیراستعماری در جهان است.
برخی از درختان یا گیاهان می توانند با ایجاد شاخه ها یا ریشه های جدید، بدون تولید دانه از خود کپی کنند. به همین دلیل، یک “درخت” ممکن است به نظر برسد که چندین تنه یا شاخه دارد، اما همه آنها در واقع یک موجود زنده با یک ژنتیک هستند. به این درختان کلونی می گویند. در مقابل، درخت غیراستعماری یک ارگانیسم مستقل است که از دانه رشد می کند و دارای ژنتیک منحصر به فرد خود است.
همانطور که IFL Science می نویسد، کوری که در رشته جغرافیا تحصیل کرده بود، فکر می کرد که درختان می توانند در تحقیقات او در مورد تاریخ یخچال ها مفید باشند. او مشغول انجام کار میدانی در منطقه زیر قله ویلر بود و میخواست از حلقههای درختان برای کسب اطلاعات در مورد شرایط آب و هوایی گذشته و فعالیت یخچالهای طبیعی استفاده کند. حلقه های رشد درختان نشان دهنده سال های مختلف رشد و شرایط محیطی آن سال ها است. هر چه درخت پیرتر باشد، اطلاعات تاریخی بیشتری در آن وجود دارد.
برای بررسی این حلقه ها معمولا از ابزار مخصوصی به نام مته استفاده می شود تا یک استوانه چوبی کوچک را از درخت جدا کنند که به آن مغزه زنی می گویند. کوری اجازه گرفت چنین نمونه هایی را از گروهی از کاج های زیر زمینی در زیر قله ویلر، از جمله درختی که کوهنوردان محلی آن را “پرمتئوس” نامیده اند، بگیرد.
نمونه برداری از این درخت کار آسانی نبود. در یک مستند در سال ۲۰۰۱، کری گفت: “روش معمول نمونه برداری بی فایده بود، زیرا بزرگترین مته های موجود حتی نمی توانستند از چندین زاویه نمونه برداری کنند.” در نتیجه با کسب مجوز از سازمان جنگلبانی تصمیم گرفته شد که پرمتهوس را بریده و یک قسمت ۳۰ سانتی متری از تنه آن خارج شود.
کوری حدس زده بود که پرمتئوس بیش از ۴۰۰۰ سال سن دارد، اما وقتی حلقه ها را بعداً شمرد، متوجه شد که دقیقاً چه چیزی را بریده است. او گفت: «وقتی شروع به شمردن حلقهها کردیم، دیدیم که درخت بیش از ۴۰۰۰ سال، سپس ۴۵۰۰، سپس ۴۶۰۰ و در نهایت تقریباً ۴۹۰۰ سال است. در آن لحظه با خود گفتم: حتما اشتباه کرده ام، بهتر است دوباره بشمارم و با بزرگنمایی دقیق تری بررسی کنم.
اشتباهی در کار نبود. Permetheus حدود ۴۹۰۰ سال سن داشت و در آن زمان قدیمی ترین درختی بود که تاریخ گذاری شده بود. اما حالا دیگر زنده نبود. هیچ کس دقیقاً نمی دانست که درخت قبل از قطع شدن چقدر مهم است، اما وقتی مشخص شد، تلخ و شیرین بود.
امروزه تنها چیزی که از پرمتئوس در جای اولیه اش باقی مانده تنه کوتاه آن است که در میان صخره های اطراف به چشم نمی خورد. اما اگر به مرکز بازدیدکنندگان پارک ملی گریت بیسین در نوادا بروید، می توانید تکه ای از تنه درخت را ببینید و حلقه های آن را بشمارید تا به درک بهتری از طول عمر درخت برسید.
منبع: زومیت
