تلسکوپ فضایی جیمز وب تاریخچه یک کهکشان نخستین از زمان مه‌بانگ را بازسازی می‌کند
ستاره شناسان با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی جیمز وب توانسته اند تاریخچه یک کهکشان کوتوله کم جرم را که یکی از اولین کهکشان های جهان است، ترسیم کنند.
تیمی از دانشمندان به رهبری کریستن مک کوئین، ستاره شناس دانشگاه راتگرز در ایالات متحده، با تلسکوپ جیمز وب روی کهکشان Wolf-Lundmark-Melotte تمرکز کردند تا دقیق ترین تصویر ممکن را از این قلمرو منزوی در کیهان بدست آورند.
این کهکشان که همسایه کهکشان راه شیری است در فاصله حدود ۳ میلیون سال نوری از ما قرار دارد.
نه تنها Wolf Lundmark Melothe فعالانه ستاره‌ها را تشکیل می‌دهد، بلکه میزبان ستارگان باستانی است که تصور می‌شود حدود ۱۳ میلیارد سال پیش، تنها حدود ۸۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ، شکل گرفته‌اند.
از آنجایی که تصور می شود کهکشان های کم جرمی مانند این کهکشان در سال های اولیه انفجار بزرگ در کیهان فراوان بوده اند، هدف بسیار خوبی برای محققانی هستند که می خواهند سرعت تشکیل ستاره های اولیه را مطالعه کنند.
آقای مک کوئین در این باره می گوید: “با یک نگاه عمیق و مشاهده بسیار واضح، ما توانستیم به طور موثر به گذشته برگردیم.” با انجام این کار، شما در واقع نوعی حفاری باستان شناسی برای یافتن ستاره های بسیار کم جرم انجام می دهید. که در اوایل تاریخ کیهان شکل گرفت.”
در همین حال، قدرت رصدی تلسکوپ جیمز وب به اخترشناسان اجازه داده است تا بر روی این کهکشان های کم نور تمرکز کرده و آنها را بزرگ کنند. کهکشان‌های کم‌جرم مانند Wolf Lundmark-Melotte کم‌نور هستند، با این حال موقعیت ویژه‌شان آنها را منزوی نگه داشته و از کشش گرانشی دیگر کهکشان‌ها و در نتیجه نابودی ستارگان درون آنها جلوگیری می‌کند.
چیزی که این کهکشان را به هدفی جذاب برای ستاره شناسان تبدیل می کند این است که یک سیستم پویا و پیچیده پر از گاز و غبار است.
تصویری از کهکشان شاخص وولف ملوتبرای تعیین تاریخچه شکل‌گیری ستاره‌ها در این کهکشان و میزان تولد ستاره‌ها در دوره‌های مختلف آن، تلسکوپ جیمز وب روی بخش‌هایی از این کهکشان در جهان که شامل صدها هزار ستاره منفرد است زوم کرد. سپس تیم محققان از رنگ و روشنایی این ستارگان برای تخمین سن آنها استفاده کردند.
مک کوئین گفت: «ما می‌توانیم از آنچه در مورد تکامل ستاره‌ها می‌دانیم و این رنگ‌ها و روشنایی‌ها برای تعیین سن دقیق ستارگان در کهکشان استفاده کنیم.» “چیزی که در نهایت به آن می رسید این است که متوجه می شوید ساختاری که به آن نگاه می کنید چقدر قدیمی است.”
به کانال تلگرام فارسی یورونیوز بپیوندید
محققان مشاهده کردند که کهکشان بیشترین ستاره ها را در یک دوره ۳ میلیارد ساله تولید کرد که بین ۲ تا ۴ میلیارد سال پس از انفجار بزرگ آغاز شد. پس از این مدت زمان تولید ستارگان کاهش یافته و تقریباً متوقف می شود. با این حال، پس از مدتی این روند از سر گرفته می شود. محققان این مکث را به شرایط خاص جهان اولیه نسبت می دهند.
به گفته دکتر مک کوئین: “جهان در آن زمان واقعا داغ بود و ما فکر می کنیم که این دمای بالا باعث گرم شدن گازهای داخل این کهکشان شده است، با این حال افت دما باعث شد تشکیل ستاره برای مدتی متوقف شود. این دوره سرد شدن برای چند لحظه به طول انجامید. میلیارد سال، و سپس تشکیل ستاره از سر گرفته شد.”
نتایج مطالعات جدید در نشریه علمی “Astrophysical Journal” منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
