درباره تغییر نام نمایشگاهی که هنوز دارد تجربه کسب می‌کند مطبوعاتِ رسانه، رسانه‌های مطبوع یوسف خاکیان – روزنامه نگار

پیشگفتار
برای نوشتن این گزارش نیاز به معنا و مفهوم چند مولفه داشتم که در این مقاله با استفاده از ترجمه گوگل به آنها اشاره می کنم. اولین جزء کلمه «پرس» است، این کلمه در فارسی گاهی برای حروف (روزنامه ها و نشریات کتاب) و مخصوص حروف به کار می رود. جزء سوم کلمه «رسانه» است که واژه ای نسبتاً جدید است. این کلمه معادل «مدیوم» و «رسانه» است، همان‌طور که خود کلمه «رسانه» نشان می‌دهد، رسالت رسانه‌ها این است که آن را انتقال دهند. کلمات را تحویل دهید
پیام ها و دیدگاه های یک شخص یا یک گروه به افراد، گروه ها و گروه های دیگر. آخرین کلمه کلمه “خوشایند” است. همانطور که می بینید ما در عنوان این مقاله از این کلمه استفاده کرده ایم. فرهنگ لغت آنلاین آبادیس کلمه دلپذیر را مترادف با واژه های دلپذیر، با کیفیت، مطلوب، دلچسب، زیبا و … تعریف کرده است.

وارد بحث اصلی شوید
زمان گذشت و بار دیگر به فصل نمایشگاه مطبوعات رسیدیم (اوه ببخشید باید می گفتم نمایشگاه رسانه) این عنوانی است که دولت سیزدهم به جای نمایشگاه مطبوعات در قدیم برگزار می کرد. البته این اولین بار نیست که مسئولان وزارت ارشاد در بخش‌های مختلف نام برخی رویدادها را تغییر می‌دهند، چه پیش از این شاهد تغییر نام سازمان بین‌المللی فیلم یا «جانی» به جشنواره فیلم فجره باشیم. یا اینکه در تقویم به عنوان “شب یلدا” درج شده است، یک عبارت چند کلمه ای اضافه کرده تا مردم بدانند که در “شب یلدا” می توانید به همسایگان خود احترام بگذارید و چه، چه، چه… اثر دیگری از وزارت ارشاد این بود که عنوان «دستیار مطبوعاتی و اطلاع رسانی» تحت امر آن به «معاونت امور رسانه و تبلیغات» تغییر کرد و این معاونت با نام جدید وزارت ارشاد به فعالیت خود ادامه داد، بدون شک زمانی که نام یک موسسه یا بخشی از یک وزارتخانه تغییر می کند، چارت سازمانی آن نیز تغییر می کند و بخش هایی از فعالیت های گذشته حذف و قسمت های جدیدی اضافه می شود، حال سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که این تغییر نام ها به چه دلیل و به چه منظوری انجام می شود. ، پیش از این گزارشی از تغییر نام دفتر مطبوعاتی این وزارتخانه منتشر کرده بودیم و در این مطلب قصد داریم به بررسی تغییر نام نمایشگاه رسانه نیز بپردازیم. اولین نکته ای که مثل لامپ به چشم می خورد این است که به نظر می رسد وزارت آموزش و پرورش پرونده نمایشگاه مطبوعاتی که در سال های گذشته برگزار شده بود را بسته است (یا حداقل تا حدی بسته است). ابتدای عنوان نمایشگاه رسانه های ایران نشان می دهد که گفتیم «تعطیل» چون هنوز از تاریخچه نمایشگاه مطبوعات که گفته می شود بیست و چهارمین دوره آن است استفاده می کنند و گفتیم «نیمه تعطیل» چون این نمایشگاه است. اولین نمایشگاه با نام جدید در حوزه رسانه برگزار می شود که بریم سر اصل مطلب.
دنیا تبدیل به دنیای تکنولوژی شده است، دنیایی که با سرعت نور حرکت می کند و هیچ چیز نمی تواند حرکت آن را مختل یا مختل کند، به کلماتی که در مقدمه این متن اشاره کردیم توجه کنید، اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که روزنامه ها کم کم دارند می میرند، روزنامه ها همان کاغذهایی هستند که هر روز صبح روی پیشخوان دکه های روزنامه فروشی منتظرند مردم بیایند و مطالبشان را بخوانند، وقتی دنیا به سرعت پیش می رود یعنی هر خبری در هر کجای این دنیا برق آسا است. دنیا در حال پخش است و این بدان معناست که دیگر منطقی نیست که مردم تا فردا صبح منتظر بمانند تا اخباری را که دیروز در نقاط مختلف جهان رخ داده است، بدانند، فناوری آنقدر پیشرفت کرده است که اخبار جهان را به صورت یکسان پوشش می دهد. کسری از ثانیه همه متوجه می شوند که مثلاً در ژاپن سونامی رخ داده یا فیلم جدید «کریستوفر نولان» روی پرده سینما رفته است، این مسائل نشان می دهد که «مطبوعات» که به عنوان نشریات (روزنامه ها و نشریات کتاب و ویژه نامه ها) شناخته می شوند. ما این کار را کردیم، آنها کم کم دارند نقش خبررسانی خود را از دست می دهند، یعنی روزنامه دیگر نمی تواند «خبر» ارائه کند، زیرا فضای مجازی این کار را زودتر (یک روز پیش) انجام داده است، با این تعبیر آیا باید بگوییم زندگی روزنامه ها تمام شده است؟ رسیده است؟ ظاهراً اینطور است، اما با کمی تغییر و توسعه همچنان می توان به بقای روزنامه ها امیدوار بود، می پرسید چگونه؟ پاسخ شاید در همان تغییر نامی باشد که در عنوان بیست و چهارمین نمایشگاه مطبوعات نهفته است. توجه داشته باشید که وزارت ارشاد نه در «معاونت رسانه و تبلیغات» و نه در «نمایشگاه رسانه‌های ایران» دیگر از واژه مطبوعات استفاده نمی‌کند، اما وزارت ارشاد نیز از حذف روزنامه‌ها راضی نیست. شاید این تغییر نام توسط وزارت ارشاد نشان دهنده این باشد. اگر روزنامه ها تا حدودی ماهیت و شرح وظایف خود را تغییر دهند چگونه می توانند به حیات خود ادامه دهند؟ به گونه ای که کار خود را از سامانه خبررسانی به سامانه تحلیل و نقد منتقل می کنند، پیشتر گفتیم که خبررسانی از طریق فضای مجازی انجام می شود و مردم تا فردا صبح منتظر خواندن اخبار نیستند، بلکه می توانند تحلیل کنند و فردا صبح انتقاد کن مرور اتفاقات روز قبل را بخوانید، یعنی مردم دیگر حاضر نیستند دست به جیب خود بزنند و پول خرج کنند و روزنامه بخرند تا اخبار روز قبل را بخوانند تا بدانند روز قبل چه اتفاقی افتاده است. مایل به جیب زدن و خرج کردن و خرید روزنامه برای دانستن اینکه چه تحلیل هایی در مورد اتفاقات روز گذشته نوشته شده است، خواندن این تحلیل ها آنها را در دایره وسیع تری از اطلاعات قرار می دهد که خوشایند، با کیفیت بالا، مطلوب، دلپذیر است. برای آنها. و زیبا و … تغییر نام نمایشگاه مطبوعات به نمایشگاه رسانه ایران مهر این تاییدی بر بقای روزنامه هاست مهر تاییدی بر فعالیت رسانه هایی است که در فضای مجازی و خبرگزاری ها فعالیت می کنند، مهم ترین نکته ای که در عنوان معاونت امور رسانه به آن اشاره شده است.
وزارت ارشاد کلمه تبلیغات را دارد، این کلمه فقط یک کلمه معمولی نیست که بتوان به راحتی از کنارش گذشت، حتی یک درس دو واحدی یا نهایتا سه واحدی با عنوان “اصول بازاریابی” در دانشگاه نیست که هنوز ساده نادیده گرفته شد، در دنیای امروز باید بپذیریم که تنها چیزی که می‌تواند باعث بقا و ادامه حیات «رسانه‌ها» در فعالیت رسانه‌ای در هر بخش و زمینه‌ای شود، همین بحث تبلیغات است، اکنون میزان موفقیت در هر کار و شغلی. تبلیغات است و اثربخشی تبلیغات به کار و شغل بستگی دارد، اگر امروزه خبرگزاری های ایرانی (یا حتی روزنامه ها و نشریات) از «گاردین» به عنوان منبع اصلی اخبار خود مثلاً در حوزه سینما استفاده می کنند، به این دلیل است که « گاردین» در زمینه تبلیغات موفق است. او به گونه ای عمل کرده است که دامنه فعالیت خود را از محدوده جغرافیایی مرزهای کشورش به حوزه جغرافیایی جهان بی مرز گسترش داده است. به نقل از خبرگزاری های داخلی، این موضوع نشان می دهد که «گاردین» یک «رسانه» بسیار قوی است، هم در حوزه خبررسانی و هم در حوزه تحلیل و بررسی، عباس کیارستمی یک ایرانی است، اما خبرگزاری ها و روزنامه های داخلی برای برای اینکه بدانند مثلاً «جیم جارموش» یا «مارتین اسکورسیزی» یا «ژولیت بینوش» درباره عباس کیارستمی چه گفته اند، باید بروند رسانه یا رسانه های خارجی (نه مطبوعاتشان) را مطالعه کنند و متن آنها را به فارسی ترجمه کنند. پیش می آید که مثلاً وقتی استاد محمدرضا شجریان درگذشت، با وجود اینکه ایشان در ایران فوت کردند، فضای مجازی پر از شایعات و اخبار بود که اکثر آنها متناقض با یکدیگر بودند که یکی از کاستی ها و ضعف های خبر است. سیستم. در ایران، قبل از اینکه اتفاقی بیفتد، در فضای مجازی غیرواقعی و حتی گاهی در مطبوعات، شایعه‌سازی آسان‌تر می‌شود. اتفاقی که بارها برای هنرمندان افتاده است. خب این یک عیب و ضعف محسوب می شود تا جایی که حتی مهم ترین خبرگزاری های ما هم به انتشار چنین شایعاتی واکنش نشان می دهند یا واکنش خنثی نشان می دهند یا اخبار مورد نظر را در قالب «اما»، «اگر» نشان می دهند. «شاید»، «شاید» و «شاید». … منتشر می کنند.

بعد از نوشتن
به نظر می رسد با اقدام وزارت ارشاد در برگزاری نمایشگاه رسانه ای ایران، پس از این باید شاهد تحولات خوب و مثبتی در حوزه رسانه باشیم. آن جامعه به سمت آرامش، شادی و سعادت پیش می رود و اگر خوب عمل نکنند نتیجه معکوس خواهد داشت.