تجدید ارزیابی، بهانه‌ای برای فنر فشرده شده بازار

تجدید ارزیابی دارایی های شرکت ها می تواند زمینه را برای رشد بازار سرمایه فراهم کند و به بازار کمک کند فاصله خود را با بازارهای رقابتی کاهش دهد.

«اخبار بورسا»:

نیما میرزایی کارشناس بازار سرمایه در گفتگو با افق میهنوی در خصوص حرکت اخیر بازار سرمایه از طریق تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت، توضیح داد: شرکت مورد تجدید ارزیابی قبلاً در بازار سرمایه از نظر سهام انفرادی که عمدتاً سهام بازار کوچک بودند وجود داشت و این انگیزه‌ای برای پذیرش سهامداران و برات. این امکان وجود دارد که آنها بتوانند در مدت زمان کوتاهی بازده بالایی داشته باشند، اما؛ این موضوع در کل بازار و به خصوص در سهام بزرگ سابقه ثابتی ندارد و اتفاق جدیدی است و تاثیر آن بر بازار البته تاثیر منحصر به فردی است که باید بر اساس احتمالات مورد توجه قرار گیرد.

وی ادامه داد: در مجموع نکته مثبتی است و می تواند نگرش سهامداران را نسبت به دارایی های ارزشمندی که در بازار سرمایه به طور کلی وجود دارد بهبود بخشد و این موضوع می تواند انگیزه ای برای بازگشت به بازار سرمایه نیز باشد. البته این مشکل تاثیر مثبتی بر سودآوری شرکت ها ندارد و گاهی اوقات می تواند هزینه های استهلاک را نیز تحت تاثیر قرار دهد. از این منظر نکته مثبتی نیست اما; در مجموع اتفاق مثبتی است و به دارایی های به روز و شفاف شرکت های بورسی کمک می کند و می تواند فضای تیره و تار ایجاد شده در بازار سرمایه در سال های اخیر و زمینه ساز رشد شرکت های بورسی را ایجاد کند.

میرزایی افزود: نکته مهمی که باید به آن اشاره کنیم این است که این موضوع لزوماً نشان دهنده شوک به بازار نیست، اتفاقی که بسیاری از سهامداران نسبت به آن بدبین هستند و تصور می کنند تاثیر آن کوتاه مدت و مستقل از بازدهی بازار خواهد بود. این همان بازگشت دوباره و بازگشت به نقطه شروع خواهد بود.

به نظر من، این یک رویداد مثبت است که می تواند پایه و اساس رشد بازار سرمایه را، مشابه آنچه در هفته گذشته شاهد بودیم، ایجاد کند، و در عین حال به بازار کمک کند تا شکافی را که نسبت به رقبای خود داشت و به نحوی بهتر، کاهش دهد. بهانه ای برای شل کردن فنر فشرده بازار و حرکت آن به سمت رشد.

هنگام ارزیابی مجدد دارایی های شرکت و تاثیر آن بر بازار سرمایه، این سوال مطرح می شود که آیا ملاک سرمایه گذاری در بازار، سودآوری شرکت است یا دارایی های آن؟ نیما میرزایی در این زمینه توضیح داد: ما نمی‌توانیم فقط به سوددهی نگاه کنیم. از این منظر، یک شرکت خودروسازی بزرگ که بازدهی منفی دارد، یعنی ضرر می‌کند، در صورتی که یک شرکت بزرگ (مانند سایپا ایران خودرو) دارای اهمیت استراتژیک باشد، با استفاده از این فرمول، ارزش خود را از دست می‌دهد.

میرزایی گفت: ما تحت هیچ شرایطی نمی‌توانیم ارزش دارایی‌های آن را نادیده بگیریم و برعکس آن نیز اتفاق می‌افتد، یعنی صرفا اتکا به دارایی‌های راکت فرضی یک شرکت نمی‌تواند معیار کافی برای ارزش‌گذاری یک شرکت باشد. در زمان های مختلف بسته شد بسته به احساسی که در آن زمان دارید، می توان به هر یک از این دو گزینه روی آورد.

وی ادامه داد: در دوران رونق، شاید یک شرکت بازار کوچک با دارایی های قابل تجدید ارزیابی یا فروش، حتی اگر سودآور نباشد، مورد توجه بازار قرار گیرد و بازدهی چند صد درصدی یا بیشتر داشته باشد و بالعکس در دوره های خاص. رکود بازار. شرایط به گونه ای است که نسبت P/E ملاک قرار می گیرد و شرکت های زیان ده کوچک عموماً متحمل زیان های سنگین می شوند اما; شرکت‌های بزرگ سودآور در بازار معمولاً کفی تعیین می‌کنند و از حد مشخصی پایین نمی‌روند. بنابراین این موضوع بستگی به شرایط بازار و طرز فکر سهامداران متاثر از آن دارد، اما; از دیدگاه شخصی من، هر دو مهم هستند و در واقع، با وزن دهی مناسب هر قسمت، می توانیم به سرمایه گذاری کم ریسک و بازدهی بالا دست یابیم.

این کارشناس بازار درباره مولفه های مهم ارزش منصفانه گفت: هرچه جلوتر برویم، ذی نفعان و به ویژه سهامداران برای شرکت ارزش بیشتری دارند و همچنین استانداردهای حسابداری، بحث های مربوط به منابع انسانی، نوآوری و دانش نیز ارزش بیشتری دارند. که در داخل شرکت نهفته است. به نظر من این مسیر ادامه خواهد داشت و بازار سرمایه با وجود همه عقب ماندگی ها نیاز به تغییر نگرش نسبت به دارایی های نامشهود دارد و این تغییر در حال وقوع است و البته احساس می کنم سرعت حرکت ما بسیار کند است. در عین حال، خود سهامداران نیز باید تفکر خود را به روز کنند. قطعاً لازم است سازمان ها و نهادهای مرتبط با بازار نیز ریل گذاری مناسبی را در این حوزه انجام دهند تا بتوانیم حمایت های لازم را از این بخش مهم اقتصاد دریافت کنیم و همچنین از آن به درستی استفاده کنیم.

میرزایی در پایان این گفتگو با بیان اینکه بیشترین فروش در چند روز اخیر با سهامداران عمده بوده است، تصریح کرد: به شخصه این موضوع را نه ملاک مثبت و نه منفی می دانم، چرا که منافع شرکت های شبه دولتی نیست. لزوماً در راستای منافع شرکت‌های خالص است، و اینکه ما دیدیم که در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ چه اتفاقی افتاد، زمانی که بسیاری از این شرکت‌ها با قیمت‌های پایین می‌فروشند یا گاهی اوقات با قیمت‌های بالا می‌خرند.

وی افزود: البته می توان تخلفاتی در این راستا داشت که اکنون به صورت کد پشت کد در بازار سرمایه شناخته شده است، اما; در مجموع به نظر من ملاک کافی نیست و شرکت های ارزشمندی که دارایی آنها در سال های اخیر از بازار خارج شده است همچنان می توانند بر این مشکل فائق آمده و گام های مثبتی بردارند.

من احساس می‌کنم که ما تنها در ابتدای راه هستیم و بازار می‌تواند به برداشتن گام‌های مثبت به سمت روند صعودی ادامه دهد، زیرا اقدامات مورد نیاز برای تجدید ارزیابی جدی‌تر می‌شوند تا در نهایت به نقطه سربه‌سر برسند. همچنین به صراحت می گویم که بحث تورم و نرخ ارز در ماه های آینده می تواند محرکی مضاعف برای رشد بیشتر بازار باشد.

پایان مقاله