ناسا یک گام به کشف حیات بیگانه در مریخ نزدیکتر شد
مریخ نورد کنجکاوی ناسا آثاری از گاز متان را در سیاره سرخ پیدا کرده است و دانشمندان را یک قدم به کشف حیات بیگانه نزدیکتر کرده است.
ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده است که توسط حیات روی زمین تولید شده است و دانشمندان را در مورد ذخایر پنهان این سیاره متحیر کرده است.
به گزارش دیلی میل، مریخ نورد کنجکاوی جریان ثابتی از متان را شناسایی کرد که در زمان های مختلف روز از دهانه گیل خارج می شود و در فصل های مختلف در نوسان است. این جریان گاهی به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می رسید.
اگرچه ناسا هنوز در مریخ حیات پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می آید.
دانشمندان بر این باورند که متان می تواند در زیر نمک جامد به دام افتاده و تنها زمانی که دمای مریخ افزایش می یابد یا زمانی که کنجکاوی روی پوسته مریخ می چرخد و آن را می شکافد آزاد می شود. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، معمولاً نشانه حیات در زمین است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می کنند.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ در سطح مریخ پرسه می زند و در تمام این مدت، گیج کننده ترین چیزی که پیدا کرده جریان ثابت متان است که از دهانه گیل می آید.
بخشی از دهانه گیل، جایی که متان در حال بیرون آمدن بود، تنها نقطه ای روی سیاره بود که کنجکاوی گاز را شناسایی کرد، اما کنجکاوی هیچ نشانه واضحی از حیات در مریخ ندید. به عنوان مثال، یک گاو یا افرادی که فقط کلم زیادی می خورند.
دانشمندان توانستند آنچه را که ممکن است طی تحقیقات آزمایشگاهی در شرایطی مشابه خاک مریخ اتفاق بیفتد، شبیه سازی کنند. در طول این مدت طولانی، نمک ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبار آلود سیاره بیرون می آیند.
این نمک ها که پرکلرات نامیده می شوند در مریخ به وفور یافت می شوند. پرکلرات ها سمی هستند و در یخ های به دام افتاده در زیر سطح سیاره به وفور یافت می شوند.
یخ به تدریج تبخیر می شود و با عبور بخار نمک از سنگ سنگی مقداری از آن را پشت سر می گذارد. هنگامی که مقدار کافی از این نمک ها در سنگ سنگی جمع می شوند، پوسته ای شبیه دانه های ماسه یا قهوه تشکیل می دهند.
دانشمندان مطالعه جدید نوشتند که در مریخ، چنین فرآیندی می تواند به طور طبیعی در یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم عمق همیشه منجمد رخ دهد و نمک ممکن است در لایه بالایی انباشته شود.
همزمان با خروج بخار نمک، متان نیز آزاد می شود. منبع این انتشار هنوز مشخص نیست. این منبع می تواند از موجودات زنده یا از فرآیندهای زمین شناسی در زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی است.
در هر صورت، این متان از هر کجا که می آید، زیر پوسته نمک به دام می افتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظت های مختلف پرکلرات به سنگ سنگ مریخ شبیه سازی شده دریافتند که سه تا ۱۳ روز برای تشکیل این پوسته نفوذناپذیر کافی است. غلظت ۵ تا ۱۰ درصد پرکلرات نیز برای ایجاد یک پوسته نمک جامد مورد نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزینی برای متان به داخل پوسته پمپ کردند و دریافتند که این لایه به اندازه‌ای قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما وقتی دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا در فصول خاصی افزایش می‌یابد، پوسته می‌شکند و گاز را آزاد می‌کند. متان می فرستد
پس از آن بود که مریخ نورد کنجکاوی متان را در هوا شناسایی کرد.
فقط دما نیست که می تواند پوسته را بشکند. محققان نوشتند که پوسته احتمالاً حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که هنگام حرکت آن را بشکند.
این تحقیق در مجله “JGR Planets” منتشر شده است.
منبع: ایسنا
