راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد
هنگامی که گروهی از محققین در سال ۱۹۲۲ مقبره شاه توت را باز کردند، مجموعه ای از حوادث منجر به کشته شدن ۲۰ نفر از آنها شد. این حادثه به “نفرین توتانخ آمون” معروف شد. اکنون یک دانشمند ادعا می کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
متون مصر باستان تهدید می کردند که هرکسی که بقایای یکی از اعضای مومیایی شده خانواده سلطنتی را مختل کند به دلیل بیماری که هیچ پزشکی نمی تواند آن را تشخیص دهد کشته خواهد شد. با این حال، راس یاران معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگهای مرموز وجود داشته است.
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و مواد زائد سمی است که به عمد در داخل مقبره قرار داده شده است. مهر و واکس زده شد.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند احتمالاً به دوز مرگبار بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می شود.
فلوس در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر، چه در دوران باستان و چه معاصر، شیوع غیرمعمول سرطان های خون ساز، استخوان/خون/لنفاوی را تجربه کرده اند که علت اصلی شناخته شده آن قرار گرفتن در معرض تشعشعات است.
قرار گرفتن در معرض این مواد می تواند منجر به سرطان های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان شناس را مبتلا کرد. او اولین کسی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش وارد مقبره شاه توت شد و تابوت حفظ شده فرعون را در مقابل خود دید.
هاوارد کارتر (راست) در حال قدم زدن با لرد کارناروون (سمت چپ) در خارج از مقبره توتانخ آمون در سال ۱۹۲۲
لرد کارناروون سال ها اولین قربانی «نفرین فرعون» به حساب می آمد
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از یک نبرد طولانی با لنفوم هوچکین، که تصور میشود ناشی از مسمومیت با تشعشعات است، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایهگذار بریتانیایی پروژه و مرد دیگری که وارد مقبره پر از گنج شد، پنج ماه پس از کشف، بر اثر مسمومیت خونی ناشی از نیش شدید پشه جان خود را از دست دادند. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
افراد دیگری که در این حفاری شرکت داشتند بر اثر خفگی، سکته مغزی، دیابت، نارسایی قلبی، ذات الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در ۵۰ سالگی مردند.
آرتور ویگال، مصر شناس بریتانیایی، که در بازگشایی مقبره توت عنخ آمون شرکت کرد، متهم به دامن زدن به افسانه نفرین شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره “در عرض شش هفته” خواهد مرد. خود ویگال در سن ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که این مرگها را میتوان عجیب در نظر گرفت، نظریه نفرین نیز احتمالاً با رویدادهای عجیبی که هنگام باز شدن مقبره رخ داده است، تقویت میشود.
به گزارش نشنال جئوگرافیک، در حوالی زمانی که حفاران مقبره را باز کردند، قاهره با یک قطع ناگهانی برق و طوفان شن مواجه شد.
در نقطه دیگری از حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزهای وحشتناک بلند کرد و ناگهان مرده افتاد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره پادشاه جوان محدود نمی شود. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره های مصر باستان تا ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده تایید می کند.
این مطالعه که در مجله علمی اکتشاف منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالایی از تشعشعات در ویرانههای مقبره پادشاهی قدیم در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقاره نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه یافت شد.
مطالعات دیگر به طور مستقیم گاز رادون را در مکان های مختلف مقبره های سقارا اندازه گیری کرده اند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده اند، که نشان می دهد سموم با بقایای مومیایی شده مدفون شده اند.
منبع: روزیاتو