بخشی از خاطرات رئیسی از زبان خودش: گفتم اگر شاه برود آقای خامنه‌ای بهترین شخص برای ریاست‌جمهوری است + عکس
مرکز اسناد انقلاب اسلامی به مناسبت شهادت آیت‌الله رئیسی رئیس‌جمهور ایران، برای اولین بار بخش‌هایی از خاطرات ایشان را که در گنجینه تاریخ شفاهی این مرکز ثبت شده است، منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانیم:
حضور در تظاهرات ضد نظام
در زمان انقلاب که تظاهرات در قم رسماً از ۱۹ برگزار شد دی شروع شد، من در همه این تظاهرات شرکت می کردم. جوان بودم و روحیه جوانی داشتم و در تمام مجالس که در خانه بزرگان و علما برگزار می شد شرکت می کردم.
پس از ماجرای توهین به امام که توسط شخصی به نام رشیدی مطلق در روزنامه منتشر شد، منشأ این تجمعات مدرسه آیت الله بروجردی بود. من در اکثر این مجالس از بیت مرحوم آیت الله گلپایگانی گرفته تا بیت همه علما شرکت می کردم. تا ۱۹ دی رسید و در منزل آیت الله حسین نوری تیراندازی شد و عده ای شهید شدند. در همه این مجالس این فرصت را داشتم که در خانه علما باشم.
کار ما همیشه تا ۱۹ هست دی این بود که صبح به منزل یکی از مراجعان و شب به منزل یکی دیگر رفتیم. بعد از ۱۹ دی در عین حال سعی می‌کردیم به درس‌ها توجه کنیم، اما در کنار آن حتماً نسبت به اخبار انقلاب و توجه به اطلاعیه‌ها و پیام‌های امام از نجف حساس بودیم و در برنامه‌های ما قرار می‌گرفت. یعنی با توجه به آن شرایط، علاوه بر موضوع درس، به مسائل سیاسی کشور نیز حساس بودیم. در تهران تجمعاتی بود، گاهی به آنجا می رفتیم و گاهی در حرم.
هسته مبارزات دانش آموزی در مدرسه آیت الله بروجردی
در جمع طلاب مدرسه آیت الله بروجردی، هسته ای از بچه های انقلابی بودند که مثلاً آخرین اعلامیه ها را در مدرسه می گذاشتند و آخرین نوارهای انقلابی مربوط به مقام معظم رهبری را که در مشهد بودند و به قم می آمدند، ارائه می کردند. به دوستان. هسته ای بود که اکثراً جوانان هم سن و سال خودمان در مدرسه آیت الله بروجردی بودند. بعد از تعطیلی فیضیه و دارالشفاء، مدرسه خان که مدرسه آیت الله بروجردی و مرکز بود، هر بار که همه از خانه بیرون می رفتند و به حرم می رفتند، به مدرسه خان می رفتند. مدرسه خان مرکز و پایگاه جمع آوری اطلاعات و گزارش مسائل انقلاب شده بود.
توسط ساواک دستگیر شد
قبل از انقلاب یک بار در قم دستگیر شدم و آن موقع بود که با دو طلبه به یزد می رفتیم که در راه آهن دستگیر شدیم. گمان می رفت که اطلاعیه های امام همراه ما بود، البته ایشان با چند نفر از دوستان بودند، اما طوری تعبیه کرده بودند که هیچکس متوجه نشود که ایشان هم متوجه نمی شوند.
اولین دیدار با حضرت آیت الله خامنه ای
… علاوه بر جلساتی که او [آیت‌الله خامنه‌ای] در دوران جوانی با دوستان دیگر خدمت ایشان می رفتیم. اولین برخورد ما با حضرت آقا زمانی بود که با یکی از دوستان به مشهد منزل آقای مهامی رفتیم. آقای محمدی نماینده و وکیل امام در مشهد بود. همه می دانستند که او وکیل امام است. رفته بودیم منزل ایشان که آقای هاشمی نژاد و خامنه ای آمده بودند. ظاهراً آن سه بزرگوار با هم جلسه داشتند و من با یکی از دوستان طلبه ام در منزل آقای مهامی بودیم.
گفتگو با حضرت آیت الله خامنه ای در مسجد کرامت
برخورد دوم با حضرت آقا [در] مسجد کرامت بود که در دوران دانشجویی با آن صحبت کردیم. در ورودی مسجد کرامت ایستاده بودیم و با آنها صحبت می کردیم و آنها مدت ها محترمانه به حرف ما گوش می دادند.
برای دیدار با آیت الله خامنه ای به ایرانشهر سفر کنید
همیشه شیفته سخنرانی ها و شخصیت انقلابی او [آیت‌الله خامنه‌ای] ما بودیم. به دلیل علاقه ای که به ایشان داشتم، قبل از پیروزی انقلاب به همراه چند نفر از طلاب به رفسنجان سفر کردیم و سفر تبلیغی خود را به سفری سیاسی تبدیل کردیم.
در آن زمان ما شروع به ملاقات با تبعیدیان کردیم. رفتیم پیش آقای معادیخواه و خلخالی. آقای خلخالی در تبعید رفسنجان بود. از آنجا برای دیدار با حضرت آقا به ایرانشهر رفتیم. یک شب آنجا بودیم که دو دانشجو را در خیابان دستگیر کردند. دو نفره بودیم و به منزل حجتی کرمانی رفتیم. گفتند دیشب پنج، شش بار از ساواک با شما تماس گرفتند که شما را ببرند، اما ما به نحوی توانستیم این کار را انجام دهیم. بعد گفتند یک راه مخفی در ذهن من هست که با کسی که راه را بلد است شما را راهنمایی می کنم، چون شما نمی دانید.
ساعت نه صبح که در خانه آنها صبحانه خوردیم و آماده شدیم، به شما دو نفر گفتند که با آنها بروید و از شهر خارج شوید که حتما شما را می گیرند. باعث شدند دو نفر از ایرانشهر فرار کنیم، چون دو نفر دیگر را دستگیر کرده بودند. آقایی بود که من می شناسم، او هم مهمان بود و به دیدارش آمد، اما راهش را بلد بود; چون یک ماه بود که در خانه آقا بود.
قبل از انقلاب به زاهدان رفتیم و منزل آقای کفعمی که از علمای شهر بودند و آقای هاشمی نژاد و آقای طبسی که به دیدن ایشان به ایرانشهر رفته بودند – و در حال بازگشت بودند – هم حضور داشتند. خانه اش. یک شب منزل آقای کفعمی بودیم. وقتی از ایرانشهر رفتیم دیگر تحت تعقیب نبودیم.
همین آقای خامنه ای…!
حضرت امام همیشه الگو و شخصیت محوری بودند، اما یادم هست دو سال قبل از انقلاب که با دانشجویان نشسته بودیم و صحبت می کردیم، می گفتند اگر شاه برود کی می خواهد کشور را اداره کند؟ من هم گفتم آقای خامنه ای امام جماعت مسجد کرامت بهترین فرد برای ریاست جمهوری است. در آن زمان مرا مسخره کردند و گفتند این چه حرفی است؟ اما انسان قدرت مدیریت را در پیشانی خود می دید. گفتم ما در مشهد عالم زیاد داشتیم ولی عالمی نداشتیم که جوانان اعم از طلبه و طلبه را دور خود جمع کند. درس های تفسیر او واقعا مناسب نبود. این در حالی بود که تحت تعقیب و اذیت و گاه زندانی بود و در تبعید به او اجازه فعالیت آزادانه نمی دادند، اما باز هم در این شرایط از این امور غافل نبودند و به آن توجه داشتند.
حضور در جمع علما
در آن زمان [که] امام هنوز نیامده بودند، من یکی از جوانانی بودم که در دانشگاه تهران فعال بودم. البته نه به عنوان نشسته، چون علما نشسته بودند. من در تمام تحصن یک هفته ای آنجا بودم، البته گفتم در بین همان جوانانی که آنجا بودند فعال بودم و دوست داشتم آنجا باشم. یعنی تمام هفته ای که آقایان در محاصره بودند تا آمدن امام در جمع این جوانان پرشور حضور داشتم.
