چرا نباید از افتضاح به نظر رسیدن بترسید!
فرارو: همه ما رازهایی داریم که ترجیح می‌دهیم با اطرافیان خود به اشتراک نگذاریم، تقریباً به همان روشی که بازدیدکنندگان را به خانه‌هایمان دعوت می‌کنیم و به زیباترین اتاق‌ها و قسمت‌های خانه دعوت می‌کنیم و بقیه را راز نگه می‌داریم، و اغلب آشفتگی‌های شخصی خود را پنهان می‌کنیم. پشت یک نمای صیقلی زندگی می کند. ما انجام می دهیم. این می تواند یک اشتباه جدی باشد، زیرا دقیقاً همین آسیب پذیری ها هستند که می توانند فرصت های غنی را برای ارتباط ما با اطرافیانمان فراهم کنند. این گاهی اوقات به عنوان “اثر هرج و مرج زیبا” شناخته می شود و یکی از برجسته ترین نمونه های آن در حوزه عمومی در زندگی پرنسس دایانا دیده می شود.
در طول زندگی‌اش، حتی سخت‌گیرترین منتقدان او اعتراف کردند که دایانا توانایی باورنکردنی در برقراری ارتباط با مردم دارد و به نظر می‌رسد که تحسین گسترده او بیشتر از آسیب‌پذیری‌هایش ناشی می‌شود تا توانایی‌هایش. و نقاط قوت آن به عنوان مثال، در سال ۱۹۹۵ در مصاحبه ای با بی بی سی، دایانا در مورد خیانت های همسرش و همچنین تلاش های او برای بهبود سلامت روان و رابطه عاشقانه اش صحبت کرد. بسیاری از مخالفان دایانا معتقد بودند که او مواد لازم برای ترور شخصیت خود را فراهم کرده است! محبوبیت دایانا در روزهای پس از مصاحبه افزایش یافت، به طوری که میرور در آن زمان گزارش داد که ۹۲٪ از مردم بریتانیا از شرکت او در مصاحبه حمایت کردند.
تعداد فزاینده ای از تحقیقات در روانشناسی اجتماعی نشان می دهد که “اثر درهم ریختگی زیبا” یک پدیده رایج است. ما تمایل داریم بیش از حد از واکنش های منفی نسبت به عیب ها و شکست های خود ترس داشته باشیم در حالی که میزان تحسین دیگران را برای صداقت یا شجاعت خود دست کم می گیریم. به طور کلی، درک دیگران از آسیب پذیری های ما بسیار مثبت تر از آن چیزی است که ما تصور می کنیم.
برخی از اولین شواهد علمی و آکادمیک در مورد این موضوع از یک آزمایش کمی سادیستی بر روی دانشجویان کورنل در ایالات متحده بدست آمد. از شرکت کنندگان در آن آزمایش خواسته شد تا پرسشنامه ای در مورد تجربیات مختلف زندگی خود تکمیل کنند. آنها باید می گفتند که آیا تا به حال به یک شهر خارجی سفر کرده اند یا خیر، اما در میان سؤالات و از همه مهمتر باید می گفتند که آیا تا به حال ادرار کرده و رختخواب خود را خیس کرده اند یا خیر! بلافاصله پس از آن، به شرکت کنندگان گفته شد که یک کامپیوتر در حال تهیه بیوگرافی خودکار از آنها است. محتوای متن نیز به گونه ای از پیش نوشته شده بود که برای ایجاد احساس خجالت حاد طراحی شده بود.
در متن این متن آمده بود: “این دانشجو اگرچه بی عیب نیست، اما گهگاه در خیس کردن تخت خود دچار مشکل می شود. با این حال او دانشجوی ممتاز دانشگاه است و خود را فردی برونگرا و دلسوز می داند.” نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان ترجیح می‌دهند با شخصی قرار بگذارند که به چیزی مشکوک اعتراف می‌کند تا کسی که عمداً از حقیقت اجتناب می‌کند.
اطلاعات شرم آور بسیار بیشتر از آنچه که انتظار داشتند تفسیر مثبت شد و به فرد صادق از ۱۰۰ امتیاز ۶۹ امتیاز داده شد که پاسخ بسیار مثبتی تلقی شد.
نتایج تحقیقات دیگر نشان می دهد که مردم اغلب اعتراف به آسیب پذیری را به عنوان نشانه ای از اصالت یک فرد می دانند. «دانا گرومت» و «امیلی پرونین» از دانش‌آموزان پرینستون خواستند چند جمله را افق میهن کنند که ممکن است ابعاد درونی زندگی آنها را به یک غریبه نشان دهد. از برخی از آنها خواسته شد فهرستی از نقاط ضعف مانند بدخلقی، تکانشگری و ذهن بسته را برای توصیف خود افق میهن کنند. از گروه دیگری از دانش‌آموزان خواسته شد تا نقاط قوت را با چندین توصیف مناسب، از جمله صبر، پشتکار و ذهنی باز فهرست کنند.
یک بار دیگر به شرکت کنندگان گفته شد که این عبارات سپس به دانش آموز بعدی داده خواهد شد و از آنها خواسته شد تا پیش بینی کنند که آن شخص چقدر آن ویژگی ها را دوست دارد. به طور متوسط، دانش‌آموزانی که نقاط ضعف را افق میهن می‌کردند، این تصور را داشتند که نسبت به کسانی که نقاط قوت را افق میهن می‌کردند، کمتر مورد پسند قرار می‌گرفتند. با این حال، برداشت از آنها به طور کلی بسیار بهتر از حد انتظار بود. در واقع، افرادی که صفات را می خوانند، به افرادی که صفات بد خود را فهرست کرده اند، امتیاز کمی بالاتر می دهند. همه این موارد مربوط به برداشت های اصالت بود. نتایج آن مطالعه نشان داد که صادق بودن در مورد آسیب پذیری ها باعث می شود افراد دوست داشتنی تر به نظر برسند.
تحسین افرادی که به ضعف های خود اعتراف می کنند آنقدر قوی است که مردم ترجیح می دهند با کسی که اعتراف می کند قرار بگذارند تا کسی که عمدا از گفتن حقیقت اجتناب می کند.
در مطالعه دیگری که توسط محققان هاروارد انجام شد، نتایج نشان داد افرادی که صادقانه در مورد سوابق خود صحبت می کردند، بالاترین امتیاز را از دیگران دریافت کردند و کسانی که از پاسخ دادن خودداری کردند، بدترین امتیاز را دریافت کردند.
نتایج آزمایش ها نشان می دهد که «اثر هرج و مرج زیبا» در همه زمینه ها قابل تعمیم است. بیان آسیب‌پذیری حتی می‌تواند به نفع کسانی باشد که در موقعیت‌های قدرت هستند و ممکن است احساس کنند نیاز به ارائه تصویری بی‌عیب به پیروان خود دارند. در همین حال، رهبرانی که به ضعف بالقوه شرم آور اعتراف می کنند، مانند اضطراب سخنرانی در جمع یا ترس از پرواز، در رتبه بندی ها امتیاز بیشتری کسب می کنند و وفاداری بیشتری را از طرفداران خود جلب می کنند.
در عصری که پرتره‌های کاملاً افق میهن‌شده فیدهای اینستاگرام ما را پر می‌کنند، ارزش توجه به «افکت آشفتگی زیبا» را دارد. اذعان به آسیب‌پذیری‌های خود در دنیای دیجیتال امروزی می‌تواند طاقت‌فرسا به نظر برسد، اما اگر بتوانید منتقد درونی خود را آرام کنید و تشخیص دهید که ناامنی و ناامیدی بخشی از تجربه جهانی بشر است، بسیار آسان‌تر است که ایرادات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید. اجازه دهید و از واکنش های همدلانه آنها به عنوان مرهمی برای دردهای شما لذت ببرید. چیزهایی که ما را شرمنده می کنند، به جای اینکه ما را منزوی کنند، اغلب نشانه انسانیت ما و منبع صمیمیت و ارتباط هستند.
