تحقیق جدید از تهدید جدی حیات در اقیانوس‌ها خبر می‌دهد
مراقب سه عامل نابودی اقیانوس ها باشید: گرمای شدید، اسیدی شدن و اکسیژن زدایی. تحقیقات جدید نشان می دهد که چگونه این “تهدید سه گانه” در چند دهه گذشته تشدید شده است و اقیانوس های ما را بیش از پیش به مرز انقراض نزدیک کرده است.
یافته‌های جدید شباهت‌های وهم‌آوری را به نشانه‌هایی نشان می‌دهند که قبل از انقراض دسته جمعی در گذشته رخ داده‌اند. شواهد فسیلی همین الگو را در پایان دوره پرمین نشان داد.
البته الان در وضعیت مشابهی نیستیم، اما تغییرات محیطی فعلی ظاهرا وضعیت مشابهی را ایجاد خواهد کرد.
گرمای شدید، اسیدی شدن و اکسیژن زدایی همگی به تنهایی نیروهای مهیبی هستند. اما اگر دو یا چند مورد از آنها را با هم ترکیب کنید، می توانند فاجعه آمیز باشند. آنها رویدادهای ترکیبی شدیدی به نام CCX ایجاد می کنند که مناطق آسیب دیده اقیانوس را عملا غیر قابل سکونت می کند.
این تحقیق که بر روی مناطق مرتفع اقیانوس متمرکز بود، نشان داد که رویدادهای ترکیبی در حال افزایش هستند و اکنون تا ۲۰ درصد از حجم اقیانوس های جهان را تهدید می کنند.
آب‌های اقیانوس آرام شمالی و مناطق استوایی بیشترین آسیب را دیده‌اند. زیرا آنها تنها مناطقی هستند که تا به حال با CCX سه گانه مواجه شده اند.
این اتفاقات در حال شدت گرفتن است. به گفته گاردین، عوامل فعلی شش برابر شدیدتر از دهه ۱۹۶۰ است و هر جا که رخ دهد، می تواند میزان فضای قابل سکونت را تا ۷۵ درصد کاهش دهد.
اقیانوس ها بزرگترین مخازن کربن در جهان هستند که گازهای گلخانه ای را جذب کرده و آنها را از جو دور نگه می دارند. این بار عظیم که به دلیل تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت‌های انسانی سنگین‌تر شده است، پیامدهای خود را دارد.
همانطور که اقیانوس ها کربن بیشتری جذب می کنند، آب دریا اسیدی تر می شود و به زندگی دریایی آسیب می رساند. همچنین بر ازدحام مولکول های اکسیژن و فشار روی جمعیت آبزی تأثیر می گذارد.
سال گذشته، اقیانوس‌ها نیز افزایش گرمایشی را تجربه کردند که حتی از بدبینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها پیشی گرفت و دانشمندان را گیج کرد. بنابراین هیچ کس نمی داند این بلایای مرکب چقدر می تواند شدید باشد.
نتایج تحقیق حاضر در مجله AGU Advances منتشر شده است.
منبع: دیجیاتو
