کشف یک مسیر عصبی جدید در مغز که می‌تواند در درمان میگرن مؤثر باشد

یک مسیر ارتباطی تازه کشف شده که مراکز عصبی پراکنده را در مغز و جمجمه و در سراسر بدن به هم متصل می کند، ممکن است هدف جدیدی برای دانشمندان برای مبارزه با میگرن باشد.

دانشمندان همیشه در تلاش بوده اند نشان دهند که میگرن از کجا در مغز منشا می گیرد و چگونه این سردردها باعث درد و علائمی مانند استفراغ می شود. در یک سوم افرادی که میگرن را تجربه می کنند، این سردردها با هاله و نور شدید شروع می شود که بینایی را مختل می کند. این اختلال بینایی نیز پس از موجی از فعالیت غیر طبیعی در سراسر قشر یا لایه بیرونی مغز رخ می دهد.

اما اینکه چگونه این فعالیت در داخل مغز بر گیرنده‌های نورون‌های حس‌کننده درد در اعصاب خارجی تأثیر می‌گذارد، برای دانشمندان چندان روشن نیست.

مغز توسط یک سد خونی احاطه شده است که از نفوذ مواد مضر و عوامل بیماری زا به سیستم عصبی مرکزی جلوگیری می کند. یکی از مراکز عصبی مهم در مغز که اعصاب مرکزی را به اعصاب محیطی متصل می کند گانگلیون سه قلو نام دارد. این توده اعصاب لوبیایی شکل در پایه جمجمه قرار دارد و اطلاعات حسی را از صورت و آرواره ها به مغز منتقل می کند.

محققان قبلاً فکر می کردند که گانگلیون سه قلو خارج از سد خونی مغزی است و آن را به یک هدف خوب برای داروهای جدید میگرن مبتنی بر مهارکننده های پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) تبدیل می کند. اما این واقعیت که این مجموعه خارج از سد خونی بود به این معنی بود که با مایع مغزی نخاعی که مغز و نخاع را می پوشاند در تماس نبود.

کشف یک مسیر عصبی جدید برای میگرن

اکنون محققان دانشگاه کپنهاگ در مطالعه جدید خود بر روی موش ها به نتیجه کاملاً متضادی رسیده اند. آنها دریافتند که مایع مغزی نخاعی مولکول های پیام رسان را مستقیماً به سلول های گانگلیون سه قلو می رساند. در واقع، مولکول ها از مسیری در داخل مننژ عبور می کنند، غشای سه لایه ای که مغز و نخاع را احاطه کرده است.

به این ترتیب، محققان یک مسیر ارتباطی بین سیستم عصبی بیرونی و درونی کشف کرده‌اند که ممکن است رابطه بین هاله‌های میگرنی و سردرد را توضیح دهد.

در چندین آزمایش تصویربرداری بی‌درنگ روی موش‌ها، آنها جریان مایع مغزی نخاعی را از قشر بینایی مغز به محل مشترک هاله میگرنی و سپس به گانگلیون سه‌قلو دنبال کردند.

این مایع به سرعت وارد ریشه کمپلکس سه قلو شد. تشریح مغز موش ها نشان داد که این ریشه ها فاقد پوشش قوی هستند که مانع از نفوذ بیشتر مولکول های محلول به اعماق اعصاب سه قلو می شود. آنها همچنین دریافتند که مولکول های حل شده در مایع مغزی نخاعی در یک نیمه از قشر مغز به گانگلیون سه قلو در همان سمت سر می روند. این توضیح می دهد که چرا سردردهای میگرنی یک طرفه هستند.

محققان همچنین دریافتند که محتویات مایع مغزی نخاعی پس از ظاهر شدن هاله ها تغییر کرده است. این مایع حاوی CGRP و سایر مولکول‌هایی بود که پس از موجی از فعالیت غیرطبیعی مغز از قشر آزاد شده بودند. این مولکول ها اعصاب گانگلیون سه قلو را تحریک می کردند.

این نتایج نشان می دهد که جذب مایع مغزی نخاعی در گانگلیون سه قلو علت سردردهای میگرنی است. اما این مایع به سرعت به حالت عادی باز می گردد، به این معنی که مکانیسم هایی که باعث تداوم سردرد می شوند متفاوت است.

محققان انتظار دارند که این نتایج منجر به تولید داروهای موثرتر و هدفمندتر برای افرادی شود که به داروهای فعلی پاسخ نمی دهند.

منبع: دیجیاتو