ترندهای روز

جلیلی در دیدار با پزشکیان چی را تبیین کر‌د که قبلا نکرده بود؟!

پایگاه خبری تحلیلی افق میهن (irtahlil.com):

هومان دوراندیش در عصر ایران نوشت: در کشور ما اخبار عجیب و غریب زیاد است، اما گاهی اخباری می خوانیم که کلمه عجیب برای وصف آنها کافی نیست! به عنوان مثال در ابتدای هفته جاری در خبرها آمده بود: «سعید جلیلی عصر شنبه با حضور در دفتر مسعود مزیکیان با رئیس جمهور منتخب دیدار و گفتگو کرد. جلیلی در این دیدار صمیمی یک بار دیگر افق میهن پزشکان را تبریک گفت و به تشریح دیدگاه های خود در خصوص مهمترین مسائل کشور و راهکارهای حل آن پرداخت.

جلیلی در دیدار با پزشکان چه توضیحی داد که قبلا انجام نداده بود؟!

اولین سوالی که به ذهن خواننده این خبر خطور می کند این است که آیا دیدگاه سعید جلیلی درباره «مهم ترین مسائل کشور و راهکارهای حل آن» در آن «بسیار به یک» و «یک به یک» توضیح داده نشده است. مناظره ها و همچنین در گفتگوهای جلیلی با کارشناسان تلویزیون. آیا آقای جلیلی در جلسه تبریک پیروزی پزشکان در افق میهنات باز هم نظرات خود را توضیح دادند؟

البته اگر آقای جلیلی در این جلسه سعی کرده است دیدگاه خود را درباره «حجاب و عمق راهبردی» بیان کند، کار خوبی انجام داده است، زیرا در پرسش و پاسخ حسین تزمامی و جلیلی، کسی متوجه نشد که دختران این سرزمین شیعی و اسلامی به دلیل حجاب و پوشش مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. چه ربطی به عمق استراتژیک ایران دارد؟ اما این توضیح احتمالی ضروری نبود زیرا اکثریت رای دهندگان با نظرات جلیلی موافق نبودند و نمی خواستند نظرات وی در این کشور محقق شود.

نکته مهمتر این است که مدیان اساساً به دلیل عدم درک نظرات جلیلی و امثال او کاندیدای ریاست جمهوری شد و از رویارویی با چنین اصولگرایان تندرو بیرون آمد. وقتی پزشکان با دیدگاه جلیلی در مسائل سیاست داخلی و خارجی مخالف هستند، جلیلی چه دلیلی دارد که بعد از پیروزی در افق میهنات به او بپردازد تا نظراتش را بفهمد؟!

اطرافیان و حامیان پزشکان معتقد بودند که نگاه جلیلی و جلیلیان به موضوع آزادی های اجتماعی و پوشش زنان و ضرورت آزادسازی و دموکراسی سازی و این گونه مقوله ها، دیدگاهی کاملا منفی و طالبانی است. علاوه بر این، پزشکان اساساً قبول نداشتند که «راهکارهای حل مشکلات کشور» در جیب آقای جلیلی است. اگر چنین چیزی را می پذیرفت به نفع جلیلی از افق میهنات انصراف می داد! فراموش نکنیم که پزشکان و جلیلی در «مسائل مملکتی» قطعاً اتفاق نظر ندارند.

به عنوان مثال، سعید جلیلی – به قول مصطفی پورمحمدی – فعالیت آزادانه سازمان های مردم نهاد در سطح جامعه مدنی را عامل انقلاب مخملی در کشور می داند، اما به گفته خاتمی، پزشکان طرفدار آزادی هستند. تا حد امکان این سازمان ها عمل کنند.

یا جلیلی آزادی پوشش را زمینه ساز سرنگونی حکومت می داند اما پزشکان حداقل فعلا چنین نظری ندارند و همچنین معتقد است بسیاری از زنان ایرانی به دلایل اعتقادی و اعتقادی پوشش اسلامی و متعارف را رعایت می کنند. تربیت، حتی در شرایط کاملا رایگان.

در پرانتز باید گفت که این دیدگاه که رشد حجاب منجر به سقوط دولت می شود، بر خلاف موضع مغرضانه ای که در قبال حفظ حکومت به نظر می رسد، مبتنی بر این فرض اساسی و عجیب است که حکومت آنقدر ضعیف است که با تغییر سبک و سیاق پوشش زنان پایه های آن فرو می ریزد. .

اصرار جلیلی برای تشریح نظراتش در دیدار با پزشکان مشابه این بود که مثلاً هاشمی رفسنجانی بعد از افق میهنات ۸۴ با احمدی نژاد دیدار کرد و نظرات خود را در مورد مسائل کشور و راهکارهای آن مسائل را برای او توضیح داد. احمدی نژاد در پاسخ هاشمی گفت: من اساساً رئیس جمهور شده ام تا نظرات شما مبنای عملکرد دولت نباشد و کشور تحت تأثیر چنین نگاهی اداره نشود.

آقای جلیلی بیش از ده سال است که دولت سایه تشکیل داده و در این افق میهنات برای سومین بار نامزد ریاست جمهوری شد و تا پایان برای دومین بار در رقابت باقی ماند. اما نزدیک به ۸۰ درصد از واجدین شرایط رای دادن در این کشور، علیرغم اینکه در این ده سال و به ویژه در مناظره های اخیر به خوبی از نظرات جلیلی مطلع بودند، قانع نشدند که راه نجات کشور از مشکلات کنونی رای دادن به سعید جلیلی است. .

کمی بیش از ۵۰ درصد از افرادی که اصلاً رأی نداده اند، تقریباً ۲۷ درصد از کل افراد واجد شرایط به پزشکان رأی داده اند. یعنی ۷۷ درصد ایرانیان واجد شرایط رای “نظرسعید جلیلی در مورد مهمترین مسائل کشور و راهکارهای حل آن” را نمی پذیرند.

تنها کمی بیش از ۲۲ درصد از رای دهندگان با نظرات سعید جلیلی موافق بودند که اگر “آرای معیشتی” او را کم کنیم، حداکثر ۱۵ درصد از کسانی که به او رای داده اند از نظر ایدئولوژیک با او همسو هستند.

اما حتی اگر بگوییم همه آن ۲۲ درصد «ایدئولوژیک» رای دادند، ناگفته نماند که اکثریت قابل توجهی از مردم ایران با نظرات آقای جلیلی موافق نیستند. در چنین شرایطی، اگر فردی دموکرات باشد، پس از ملاقات با فردی که به مقام ریاست جمهوری رسیده است، به هواداران خود نمی گوید چیزی به نام «راه انقلاب» وجود دارد و «ما» تعیین می کنیم که آیا دولت جدید در این مسیر حرکت می کند یا نه. ; و اگر تکان نخورد وظیفه داریم چنین و چنان کنیم.

دکترها هم می توانند به جلیلی بگویند ما راه انقلاب را بهتر از شما می شناسیم. اما حتی اگر چیزی به نام «راه انقلاب» وجود داشته باشد و مرجع تشخیص انحراف دولت ها از این مسیر، آقای جلیلی و یارانش باشد، نباید فراموش کرد که «انقلاب» زاییده «ملت» است و ملت نیز پدیده ای سیال و در حال تغییر

در ایران امروز، تقریبا اکثریت روشنفکران معتقد به «راه انقلاب» بر این عقیده اند که مرزها و شکاف های این مسیر را نباید اصولگرایان تندرو مانند سعید جلیلی تعیین کنند وگرنه این مسیر مانند جاده های خالی می شود. که به آن «جاده قدیم» می گویند و عابران پیاده ترجیح می دهند از بزرگراه ها و آزادراه هایی که در کنار این جاده های قدیمی ایجاد شده است عبور کنند.

—————————

تبصره فوق به جمله ای اشاره دارد که «نظرات خود را توضیح داده است». چون ساعت ها در مناظره ها و برنامه ها و سفرها و سخنرانی ها توضیح می داد و گاه به خاطر کلی گویی و انکار واقعیت و دفاع از انزوای ایران حوصله اش سر می رفت. اما اصرار بر تبیین نظراتی که اکثریت ملت مخالفت خود را به دو زبان (رای ندادن و رای دادن به رقیب) ابراز کرده اند جای تأمل و انتقاد جدی دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا