صنعت خودرو یا زمین بازی رقابتهای سیاسی؟
به گفته یک کارشناس صنعت خودرو، از آنجایی که صنعت خودروسازی ایران با ضعف برنامه ریزی و اجرای توانمند برنامه ها مواجه است، برقی شدن ناوگان حمل و نقل کشور با همه جذابیت هایی که دارد، می تواند در جوانی خفه شود. عباس علی آبادی وزیر امنیت در تازه ترین اظهارات خود درباره خودروهای برقی از تسهیل شرایط واردات این نوع خودروها خبر داد. […]
به گفته یک کارشناس صنعت خودرو، از آنجایی که صنعت خودروسازی ایران با ضعف برنامه ریزی و اجرای توانمند برنامه ها مواجه است، برقی شدن ناوگان حمل و نقل کشور با همه جذابیت هایی که دارد، می تواند در جوانی خفه شود.
عباس علی آبادی وزیر امنیت در تازه ترین اظهارات خود درباره خودروهای برقی از تسهیل شرایط واردات این نوع خودروها خبر داد. این خبر در حالی منتشر شده است که برقی شدن ناوگان حمل و نقل کشور با ابهامات متعددی مواجه است، از جمله اینکه در صورت واردات این خودروها قیمت آنها از یک میلیارد تومان بالاتر می رود و با پرداخت چنین رقمی جذابیت بیشتری دارد. گزینه ها نسبت به ماشین ها برق در کشور وجود دارد. موضوع دیگر این است که زیرساخت های لازم برای تامین انرژی و تعمیرات لازم برای این نوع خودروها که باتری آنها از نوع لیتیوم یونی است وجود ندارد و در عین حال خودروهای برقی در کشور به تولید انبوه نرسیده اند و شواهد نشان می دهد. نشان نمی دهد که این به زودی اتفاق می افتد. رخ دادن
این شرایط نشان می دهد که برقی شدن حمل و نقل در ایران مستلزم وجود پیش نیازهایی است که راه درازی در پیش دارد.
جلوتر است
مرتضی مصطفوی کارشناس صنعت خودرو درباره تولید و واردات خودروهای برقی گفت: اساس این کار حرکت درست است و طرح برقی سازی باعث ارتقای سطح خودروسازی در کشور شده است اما موضوع این است که برقیسازی حملونقل در ایران بهعنوان یک طرح مستلزم داشتن برنامهریزی و مجری توانمند برای اجرای برنامه است و اگر این دو مورد محقق نشود، هر چقدر هم که طرح پیشرفته باشد، در غنچه خفه میشود.
وی افزود: در ایران پیش از این طرح های خودروسازی مطرح می شد، اما صنعت خودروسازی ایران از خودروسازی به مونتاژ قطعات خودرو از یک کشور خاص تغییر جهت داد زیرا برنامه و اجرایی ذیصلاحی برای اجرای برنامه های مربوط به این طرح وجود نداشت. برای تکرار خودروهای برقی، کار در این خودروها نیز به کار واردات یا مونتاژ ختم می شود.
مصطفوی ادامه داد: در ایران خودروسازی صنعتی دولتی است و در خودروسازی دولتی این صنعت به ابزاری برای تعمیق نفوذ سیاسی تبدیل می شود و رویکرد توسعه صنعتی از اولویت خارج می شود و دولتمردان خودروسازی کشور را مد نظر دارند. شرکت ها یک بنگاه اقتصادی باشند نه یک بنگاه اقتصادی.
وی تصریح کرد: خودروساز خصوصی به فکر سود و توسعه است و می تواند در اجرای طرح برقی سازی صنعت خودرو در کشور شایسته عمل کند.
این کارشناس ادامه داد: مشکل دیگر این است که در خودروسازی ایران همه دستگاه های حاکمیتی در صدد حاکمیت بر این صنعت هستند و در عین حال گاهی تضاد منافع شدیدی در خصوص این صنعت دارند در حالی که توسعه صنعت خودرو بر این اساس است. فن آوری های مدرن نیاز به حاکمیت واحد دارد و حاکمیت واحد می تواند سایر نهادهای دولتی و خصوصی را ملزم به تامین پیش نیازهای تولید در صنایع بالادستی و پایین دستی کند.
به گزارش ایلانا؛ مصطفوی در پایان گفت: در مورد واردات خودروهای برقی هم همینطور است. واردات می تواند مقدمه ای برای تولید باشد اما شرایط تحقق همه اینها برنامه ریزی و اجرای توانمند برنامه است.