مریم زندی؛ انقلاب در عکاسی خیابانی با لنزی زنانه

شروع از یک هدیه

مریم زندی اولین دوربین خود را از برادرش نادر ابراهیمی نویسنده و فیلمساز فقید هدیه گرفت. او از خانه ای می آید که در آن هنر مورد توجه نبود و پدرش مهندس کشاورزی بود. اما نادر او را با هنر آشنا کرد و علاقه اش به عکاسی از اینجا شروع شد.

ورود به دنیای حرفه ای عکاسی

مریم در آن زمان در مسابقه عکاسی وزارت فرهنگ شرکت کرد و مقام اول را کسب کرد. این موفقیت او را به دانشگاه هنرهای زیبا رساند و سپس در تلویزیون استخدام شد. او به عنوان یک عکاس تلویزیونی کار کرد و راهی برای حرفه ای شدن در زمینه عکاسی پیدا کرد.

تاریخچه را با یک کودک در آغوش ثبت کنید

با شعله ور شدن موج انقلاب، مریم زندی با وجود داشتن اولین فرزندش برای ثبت لحظات ناب انقلاب به خیابان ها رفت. او در مصاحبه ای معروف به نام «ثبت تاریخ با کودکی در آغوش» توضیح می دهد که چگونه با فرزندش به خیابان رفته و عکس گرفته است.

چالش های عکاسی انقلابی

مریم تا اواخر سال ۵۷ به عکاسی خیابانی ادامه داد، اما با مشکلات فراوانی مواجه شد و به عکاسی داخل ساختمان و عکاسی پرتره روی آورد. او ۵ مجموعه عکس چهره دارد که کریم امامی آن را پرتره ژورنالیستی می نامد.

اعتراض به وضعیت جامعه عکاسان

پس از اتفاقات سال ۱۳۸۷، مریم زندی که دبیر انجمن ملی عکاسان ایران بود طی نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از دریافت نشان دولتی خودداری کرد. او به وضعیت بد جامعه عکاسی اعتراض کرد و اظهار داشت که وقتی نمی تواند به راحتی عکس بگیرد و کتاب هایش سانسور شده است نمی تواند نشان هنری بگیرد.

تاثیر جنسیت بر کار

مریم زندی معتقد است که زن بودن در حرفه او تاثیرگذار بوده است، اما او هرگز نخواسته مرد باشد. او می‌گوید: «معمولاً همه چیز به زنان واگذار می‌شود، اما من هرگز نخواستم مرد باشم. او ذاتا خود را فمینیست می داند و به زنانگی اش افتخار می کند.

دیدگاه فمینیستی

مریم زندی ایده های جالبی در مورد زنانگی دارد و می گوید: یادم می آید بچه که بودم به حصیرهای مادرم نگاه می کردم و دلم برایشان می سوخت، نمی دانستم چرا، اما حالا فهمیدم که یک فمینیست هستم. طبیعتا!” او خیلی چیزها را برای عکاسی کنار گذاشت و بین کار و خانواده عکاسی را افق میهن کرد.

الهام بخش ترین زنان معاصر

زندگی و آثار مریم زندی نمونه ای الهام بخش از توانایی و تلاش زنان در عرصه های مختلف است. او با تمام چالش ها و موانع به یکی از برجسته ترین عکاسان ایرانی تبدیل شده و داستانش نمونه ای از موفقیت و ثبات است. این مقاله به صورت سریالی منتشر می شود و به سراغ روایت هایی می رویم که شاید در هرج و مرج زمان نادیده گرفته شده اند.