سارق سریالی منازل: دزد نیستم، فقط پسانداز مردم را قرض میگرفتم
متهم که چندی پیش به عنوان یکی از اعضای مجموعه سرقت های منزل در شمال تهران دستگیر شده بود، خود را فرمرز ۲۵ ساله و دارای مدرک لیسانس مدیریت معرفی می کند و می گوید تصمیم به تاسیس شرکتی با سرقت ها گرفته است. پول و راه اندازی یک تجارت قانونی. سپس پول مالباختگان را برگردانید. گفت و گو با این متهم جوان را در ادامه بخوانید:
* چطور شد که عضو باند سرقت شدی؟
یاشار که یکی دیگر از اقوام ماست وقتی از زندان آزاد شد پیش من آمد. او به من گفت که قرار است دوباره جنایت را آغاز کند، اما این بار به فکر ترفند دیگری بود.
* چرا می خواست راهش را عوض کند؟
انگار در زندان متوجه شد که سرقت از خانه بیشتر از سرقت های دیگر برایش درآمد دارد. گفت مردم پول و طلا و دلار در خانه نگه می دارند و برای میلیاردر شدن نیازی به مراجعه به بانک نداریم. بانک ها و صرافی های واقعی خانه مردم هستند. آنها با همدستش فردی به نام ایمان از داخل زندان این سرقت را طراحی کرده بودند و با آزادی ایمان پیشنهاد نهایی را دادند.
* چرا قبول کردی؟
می خواستم کار خودم را راه بیندازم و به بیکارانی مثل من کار بدهم. بدون سرمایه نمی توانستم به آرزوهایم برسم. یاشار که پیشنهاد داد با خودم گفت فقط از این طریق می توانم به آرزوهایم برسم.
چه کسی حروف را در محل دزدی گذاشته است؟
کار من بود من دزد نبودم و عذاب وجدان داشتم. من نمی خواستم پول غیرقانونی را وارد تجارت خود کنم. به همین دلیل تصمیم گرفتم نامه های تایپ شده را در سطل زباله بگذارم و قول بدهم که پول آنها را برگردانم.
* اگر گرفتن پول بدون اجازه کسی دزدی نیست پس چیست؟
من دزد نیستم و پولی را که به عنوان پسانداز در خانهشان نگه میداشتند وام گرفتم تا بعد از راهاندازی شرکتم و پس از شروع به کار، بدهیهایم را پس بدهم.
چگونه به یاد می آورید که چقدر به چه کسی بدهید؟
دفتری داشتم که تمام آدرس ها و مقدار پولی که از هر سرقت به دست می آوردم را در آن می نوشتم تا در فرصت مناسب پول را برای مالباختگان بفرستم. در واقع می خواستم وامم را با نرخ بازار به آنها برگردانم.
اگر موفق نشدید یا ورشکست شدید چه؟
نشد، آرزویی داشتم و بدون شک با تلاشم به آرزوی خود می رسیدم و بدهی هایم را پس می دادم.