گیاه ۹۹ میلیون ساله‌ای که «دُم دایناسور» از آب درآمد
یافتن گیاه در کهربا نادر است، اما یافتن بخشی از دایناسور حتی نادرتر است. حالا تصور کنید که دیرینه شناسان چقدر شگفت زده شدند وقتی متوجه شدند که این “گل” پر مانند در واقع بخشی از دم یک دایناسور جوان است.
زینگ متوجه شد که به نظر می رسد نوعی گیاه در داخل این کهربا وجود دارد، بنابراین پیشنهاد کرد که موسسه دیرینه شناسی Dexu آن را خریداری کند.
تصویر بازسازی شده یک کولوروسور؛ دایناسوری که به اندازه یک گنجشک بوداما با بررسی دقیق تر، مشخص شد که به جای یک گیاه، دم پر مانند یک کولوروسور جوان (گروهی از دایناسورهای تروپود، از جمله velociraptors و tyrannosaurs که نزدیک به پرندگان هستند) در داخل این کهربا به دام افتاده است.
این کشف به قدری جالب بود که زینگ تصمیم گرفت با یافتن شخصی که آن را پیدا کرده بود، مکان آن را پیدا کند. جستجوی او موفقیت آمیز بود و معلوم شد کهربا در معدنی در ایالت کاچین میانمار پیدا شده است.
در یک مطالعه در سال ۲۰۱۶، زینگ و همکارانش از سی‌تی اسکن و مشاهدات میکروسکوپی برای نگاه کردن به داخل این کهربای نارنجی و بررسی نمونه داخل آن استفاده کردند.
رایان مک کلور، یکی از نویسندگان این مطالعه، در بیانیه ای در سال ۲۰۱۶ گفت: «این شی که ۹۰ میلیون سال پیش در یک دسته صمغ درخت به دام افتاده و حفظ شده است، در واقع یک دم هشت مهره ای از یک دایناسور جوان است. این مهره ها توسط پرهایی احاطه شده اند که به صورت سه بعدی با جزئیات میکروسکوپی حفظ شده اند.”
او افزود: «ما می‌توانیم از منبع این فسیل مطمئن باشیم زیرا مهره‌ها مانند پرندگان امروزی به یک میله یا pygostyle ادغام نشده‌اند. بلکه دم بلند و منعطف است و پرها در دو طرف آن قرار دارند. به عبارت دیگر، ما مطمئن هستیم که این پرها متعلق به دایناسور هستند نه یک پرنده.»
مک کلور به بی‌بی‌سی نیوز گفت: «این اولین بار است که بخشی از بدن دایناسور در کهربا پیدا می‌شود.
تجزیه و تحلیل ها نشان داد که پرها در بالا قهوه ای مایل به قرمز و در زیر سفید یا کم رنگ بودند. همچنین، این پرها فاقد یک محور مرکزی کاملاً توسعه یافته بودند، که نشان می دهد تیغه ها و شاخه های پرهای امروزی قبل از “محور” تکامل یافته اند.
نویسندگان این تحقیق بر این باورند که ممکن است این دایناسور در حالی که هنوز زنده بوده در آدامس گیر افتاده باشد و در نتیجه مرده باشد. زیرا آثار هموگلوبین موجود در خون حیوان نیز در این نمونه یافت شد.
پروفسور مایک بنتون به بی‌بی‌سی گفت: دیدن تمام جزئیات دم دایناسور، از استخوان‌ها گرفته تا گوشت، پوست و پرها و تصور اینکه چگونه این موجود کوچک دم خود را در لثه گیر کرده و سپس احتمالاً نتوانسته است، شگفت‌انگیز است. آن را بیرون نکش، مرده است.»
تصویر سی تی اسکن از دایناسور کاملاین کشف تنها یکی از نمونه‌های متعدد است: سال گذشته، آنچه که به نظر می‌رسید یک “سنگ عقیق” زیبا بود که به مدت ۱۴۰ سال در مجموعه کانی‌شناسی موزه تاریخ طبیعی لندن بود، به عنوان تخم دایناسور شناسایی شد.
اگر از این اشتباهات دیرینه شناختی چیزی آموخته باشیم، این است که بسیاری از چیزها ارزش دیدن و بررسی مجدد را دارند.
