بازنشستگان کارگری با حقوقی زندگی می‌کنند که تقریباً یک‌سوم خط فقر است!
یک بازنشسته گفت: حقوق من امسال ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است و وقتی ۹ میلیون تومان قسط بانکی را پرداخت می کنم کمتر از ۲ میلیون تومان از حقوقم باقی می ماند.
افق میهن به نقل از ایلنا، کارگران بازنشسته با حقوقی نزدیک به یک سوم خط فقر زندگی می کنند و در واقع کفاف ده روز ماه را نمی دهند. میانگین حقوق بازنشستگان که ۶۵ درصد مستمری بگیران کشور را تشکیل می دهند تنها ۱۱ میلیون تومان است. این در حالی است که نه ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی و نه لزوم تطبیق مستمری ها با خط فقر و نه تناسب با وجود تبلیغات فراوان و وعده های فراوان اجرایی نشده است.
پنج ماه از سال گذشت و هنوز خبری از تناسب نیست. در این مدت مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی در استان های مختلف تجمعات اعتراضی ترتیب دادند و مقابل سازمان تامین اجتماعی آمدند، اما وضعیت تغییر نکرد. مدیران این سازمان از پاسخگویی به بازنشستگان و بیان اینکه تعدیل و افزایش حقوق دقیقا چه زمانی و چگونه اجرا می شود، خودداری کردند.
در این میان وضعیت معلولان و مستمری بگیران زیر حداقل که کمتر از ۳۰ سال سابقه پرداخت بیمه دارند به مراتب بدتر است. این بخش از مزدبگیران با حقوق کمتر از ۱۰ میلیون تومان و در حالی که به دلیل بیماری های ناشی از کار سخت قادر به انجام کار جدید نیستند، بسیار سخت زندگی می کنند و حتی قادر به تامین حداقلی هم نیستند. جدول
«حمید کامجو» بازنشسته سخت کوش و زیان دهی است که حق کار سختش به حساب سازمان واریز نشده است. به دلیل بیماری با ۱۵ سال سابقه کار بازنشسته شده و از کار افتاده است. وی در تماسی با موضوع معیشت نامناسب خود می گوید: سازمان تامین اجتماعی به وضعیت معیشتی ما مستمری بگیران به ویژه معلولان اهمیتی نمی دهد. حقوق بازنشستگان نه تنها به خط فقر نرسیده، بلکه ماه به ماه پرداخت حقوق به تعویق افتاده است. در سال های اخیر حقوق با حداقل یک یا دو روز تاخیر پرداخت می شود. شرم آور است که سال به سال در این زمینه به قهقرا رسیده ایم.
این بازنشسته می پرسد: چرا پرداخت سه میلیون تومان باقی مانده قبل از انتخابات ادامه پیدا نکرد؟ سه ماه پول دادند و پشیمان شدند؟!
وی با بیان اینکه زندگی ما سخت است، در مورد اقساط ماهانه ۹ میلیون تومانی خود می گوید; در صورت تاخیر چند روزه پرداخت، بانک بدون توجه به حقوق ناچیز و تاخیر در ودیعه، تا آخرین ریال جریمه را دریافت می کند.
کامجو به عنوان یک معلول بازنشسته از بیماری های مختلفی رنج می برد. به گفته وی، هزینه دارو و درمان در این شرایط سخت سر به فلک کشیده و وضعیت را بدتر کرده است. این بازنشسته می افزاید: نمی توان هزینه های دارو را در نظر گرفت. من این ماه دوباره نوبت چکاپ دارم و نمیتونم برم. من باید داروهایی را که مصرف می کنم رایگان بخرم. نمونه ایرانی این داروها مورد قبول دکتر نیست و من باید نسخه خارجی آن را بخرم که تحت پوشش بیمه نیست!
وی با تاکید بر اینکه حقوق امسال من ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان است و با پرداخت اقساط بانکی ۹ میلیون تومانی، کمتر از ۲ میلیون تومان از حقوقم باقی می ماند، تاکید کرد: در سال ۲۰۱۸، ۹ میلیون تومان اقساط بانکی را پرداخت می کنم. وی می افزاید: فرزندی دارم که امسال به کلاس هفتم می رود. جدا از نیازهای تحصیلی او، نمی توانم به او غذا بدهم. وقتی بچه‌ام در یخچال را باز می‌کند، خجالت می‌کشم چون چیزی در یخچال نیست…
این بازنشسته می گوید: الان در شهری مثل بندرعباس اجاره خانه سر به فلک کشیده است. برای تکمیل رهن یک آپارتمان باید حداقل ۵۰۰ میلیون تومان پول داشته باشید. خانواده ام را به دلیل اجاره بهای سنگین خانه به شهرستان رودان آورده ام و اینجا در این شهر کوچک ۱۱۰ میلیون تومان رهن خانه نقلی را تکمیل کرده ام.
کامجو معتقد است؛ مسئولان از زندگی سخت بازنشستگان اطلاعی ندارند: برخی از آنها بهترین غذا را می خورند، بهترین ماشین را می رانند و بهترین خانه های شهر را دارند. آنها بهترین ویلاها و امکانات را در اروپا دارند. چگونه می فهمند که من در زندگی به عنوان یک معلول چه رنجی می کشم!
